Λίγο μετά τις 4 το απόγευμα άρχισαν να καταφτάνουν στο εργοστάσιο εργαζόμενοι, φοιτητές, γυναίκες, παιδιά από δεκάδες κλάδους και περιοχές της Αττικής. Μέσα σε λίγα λεπτά στην είσοδο του εργοστασίου έχει πραγματοποιηθεί ήδη μια μαζική συγκέντρωση. Στις 5 το απόγευμα πλέον ο κόσμος δε χωράει και αρχίζει να απλώνεται στην Εθνική Οδό, κλείνοντας και μία λωρίδα κυκλοφορίας.
Οπως γίνεται γνωστό, ο ιδιοκτήτης Μάνεσης με εξώδικα στο σωματείο απαγορεύει την είσοδο στο εργοστάσιο. Ο κόσμος όμως συνεχίζει να έρχεται. Από τα μεγάφωνα ακούγεται ο πρόεδρος του εργοστασιακού σωματείου Γιώργος Σιφωνιός: «Τώρα όλοι οι χαλυβουργοί να μπουν μέσα στο εργοστάσιο. Θα σπάσουμε τη τρομοκρατία». Σε πέντε λεπτά ο κόσμος πολλαπλασιάζεται και από τα μεγάφωνα ακούγεται και πάλι ο Γ. Σιφωνιός: «Να περάσει τώρα όλος ο κόσμος μέσα. Το σωματείο εδώ έχει σπάσει την τρομοκρατία, ας μας στείλει ο Μάνεσης όσα εξώδικα θέλει». Βέβαια, ούτε ο χώρος στην είσοδο του εργοστασίου αρκεί και ο κόσμος απλώνεται ακόμα παραπέρα, στην Εθνική Οδό, στην οποία μένει μόνο μια λωρίδα κυκλοφορίας ανοιχτή.
Νωρίτερα το πρωί του Σαββάτου, κομβόι από εργαζόμενους και ιδιοκτήτες στα ταξί, με σημαίες της ΠΑΣΕΒΕ και του ΠΑΜΕ, έφτασαν μπροστά από την πύλη του εργοστασίου, μεταφέροντας το μήνυμα της αλληλεγγύης τους στους απεργούς. Οι Επιτροπές Αγώνα στα ταξί της ΠΑΣΕΒΕ έδωσαν βροντερό «παρών», μεταφέροντας όχι μόνο ηθική, αλλά και υλική συμπαράσταση στους απεργούς, δίνοντας 530 ευρώ, που μάζεψαν κυριολεκτικά «πέντε - πέντε ευρώ», όπως είπαν. Χαρακτηριστική ήταν η στιγμή που ένας οδηγός φορτηγού είδε το κομβόι των ταξί και, όταν κατάλαβε το λόγο της πορείας, ακολούθησε κι αυτός κορνάροντας. Μεταξύ άλλων χαιρετισμό απηύθυνε ο Φάνης Λάφης, από την Πανελλαδική Γραμματεία ΠΑΣΕΒΕ, που υπογράμμισε: «Είμαστε εδώ γιατί έχουμε κοινό αντίπαλο. Γιατί ξέρουμε ότι όταν τσακίζεται το μεροκάματο του εργάτη, την ίδια στιγμή τσακίζονται χιλιάδες μικρομάγαζα, μικροεπαγγελματίες, μικροβιοτεχνίες».
Το πλήθος του κόσμου είναι τέτοιο που δύσκολα μετακινείται κανείς. Στο χώρο όμως καταφτάνουν κι άλλοι και μάλιστα με ποσότητες τροφίμων που πρέπει να περάσουν. Μέσα στο πλήθος στήνονται ανθρώπινες αλυσίδες και χέρι χέρι μεταφέρονται κιβώτια με γάλατα, χυμούς, τρόφιμα κ.ά. Ούτε αυτό αρκεί. Ανοίγονται και διάδρομοι για να περάσει η βοήθεια στους απεργούς. Ταυτόχρονα, στο δωμάτιο της πύλης στέκουν ουρά για να παραδώσουν οικονομική ενίσχυση η οποία ανακοινώνεται από τα μεγάφωνα. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε, καθώς ο κατάλογος που τελικά διαμορφώθηκε ήταν ατελείωτος: Σωματείο Ημερήσιου Τύπου Αθηνών 1.000 ευρώ, ΜΑΣ 3.590, Σωματείο ΣΟΦΤΕΞ 650, Σωματείο Θριάσιου Νοσοκομείου 500, Σωματείο Τζάνειου 200, Αγιος Σάββας 200, Γενικό Κρατικό Αθήνας 200, Ειδικό Κέντρο ΕΡΜΗΣ 100, ΠΑΜΕ Μεσογείων 200, εργαζόμενοι ΕΚΟ 630, εργαζόμενοι ΕΛΠΕ 250.
Από τα μεγάφωνα ανακοινώνεται ότι τα τσουκάλια που έστησε και πάλι το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού έχουν έτοιμη ζεστή φακή και φασολάδα και καλούν πρώτα τους απεργούς.
Και ξαφνικά από τα μεγάφωνα ακούγεται μια γλυκιά φωνούλα να λέει με πάθος:«Παλεύουμε μαζί σας για να νικήσετε». Ηταν η 5χρονη Ελενίτσα, που όπως μας είπε ήρθε να στηρίξει τους εργάτες με δύο σακούλες τρόφιμα, γιατί και ο δικός της μπαμπάς είναι εργάτης και καταλαβαίνει!!!
Λίγο πριν τις 7 το απόγευμα στο βήμα ανεβαίνει ο Γιώργος Σιφωνιός και κάτω από συνεχή συνθήματα απευθύνει χαιρετισμό στους συγκεντρωμένους:
«Συνάδελφοι, φίλοι, εργαζόμενοι, άνεργοι ...χαιρετίζω αυτή την πρωτόγνωρη μάζωξη αλληλεγγύης στο χώρο των απεργών χαλυβουργών, που εδώ και 20 ημέρες παλεύουν να σπάσουν την αδιαλλαξία του βιομήχανου. Σας λέω ότι αυτός ο αγώνας μας έχει ξεφύγει από τα όρια της ελληνικής επικράτειας. Δεχόμαστε καθημερινά ψηφίσματα από όλο τον κόσμο. Η αδιαλλαξία της εργοδοσίας κρατά εδώ και τόσες ημέρες 400 χαλυβουργούς στην πύλη και τους ατσαλώνει να συνεχίσουν μέχρι τη νίκη. Τους αποδείξαμε ότι δεν είναι ανίκητοι, ότι όταν θέλει ο λαός μπορεί να τους τσακίσει. Η αλληλεγγύη στον αγώνα μας είναι δείγμα για τις δυνατότητες που έχουν οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο. Και το κίνημα αυτό ανατροπής της σημερινής πολιτικής πρέπει να επεκταθεί και στα άλλα εργοστάσια. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε. Ενας για όλους και όλοι για έναν».
Στη σκηνή θα ανέβουν λίγα λεπτά αργότερα μουσικοί και ο Βαγγέλης Κορακάκης και ξεκινάνε το κούρδισμα των μπουζουκιών. «Δηλώνω την αλληλεγγύη και συμπαράσταση στον αγώνα των απεργών χαλυβουργών με την πεποίθηση ότι ο αγώνας τους θα φτάσει μέχρι την τελική νίκη», θα πει ο Β. Κορακάκης, μιλώντας στη συγκέντρωση. Την αλληλεγγύη του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου μεταφέρει ο κιθαρίστας και υπόσχεται οι μουσικοί να διαδώσουν τον αγώνα τους σε όλο τον κλάδο. Και το γλέντι ξεκίνησε και κράτησε για αρκετή ώρα με λαϊκά τραγούδια και απεργούς μαζί με τον κόσμο να χορεύουν αγκαλιά, να τσουγκρίζουν ένα ποτήρι κρασί και να δηλώνουν με κάθε ευκαιρία: «Είμαστε ενωμένοι τίποτα δεν μπορεί να μας νικήσει»!
Ακόμη και την επόμενη ημέρα την Κυριακή στο χώρο του εργοστασίου δε σταμάτησε να εκφράζεται η αλληλεγγύη στους απεργούς. Από απλούς ανθρώπους που έφταναν έξω από την πύλη δίνοντας ο καθένας από το υστέρημά τους, μέχρι και οι ναυτεργάτες που βρέθηκαν μαζικά εκεί δηλώνοντας τη συμπαράστασή τους. Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε ένας συνταξιούχος που πήγε στο χώρο για να παραδώσει έναν τόνο λάδι στους απεργούς. Οι εργαζόμενοι της «ΑΓΝΟ» μάζεψαν χρήματα κυριολεκτικά απ' το υστέρημά τους και έδωσαν 310 ευρώ, ως υλική συμπαράσταση. Ενδεικτικό ακόμα τα 300 κιλά τρόφιμα που αποφάσισαν σε Γενική Συνέλευση και συγκέντρωσαν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης «Μαλτέζος» και ανάλογες κινήσεις δεν έχουν σταματημό...