Ηταν σαν σήμερα, πριν ακριβώς 55 χρόνια, στις 2 Δεκεμβρίου 1956, όταν ο Φιντέλ και ο Τσε μαζί με 80 άνδρες αποβιβάζονται από το πλοιάριο «Γκράνμα» στις ανατολικές ακτές της Κούβας.

Στην πραγματικότητα, όπως θα πει αργότερα ο Τσε Γκεβάρα, δεν επρόκειτο για αποβίβαση, αλλά για ναυάγιο, αν σκεφτεί κανείς πως πραγματοποιήθηκε εκείνο το ταξίδι που είχε ξεκινήσει από το Μεξικό στις 25 Νοέμβρη.

*

Το «Γκράνμα», ένα πλοιάριο κατασκευής του 1943 που είχε χωρητικότητα μόλις 20 ατόμων και στο οποίο επέβαιναν 82 επαναστάτες, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών και το υπερβολικό φορτίο, προσάραξε με καθυστέρηση σε διαφορετικό από το προκαθορισμένο σημείο, σε βαλτώδη περιοχή που μετέτρεπε τους αντάρτες σε εύκολο στόχο των δυνάμεων του δικτάτορα Μπατίστα.

Παρότι τα 2/3 του πληρώματος του «Γκράνμα» αποδεκατίζονται, οι δυνάμεις τους ανασυντάσσονται και αποτραβηγμένοι στον ορεινό όγκο της Σιέρα Μαέστρα, αρχίζουν την αναδιοργάνωση του επαναστατικού στρατού.

*

Δύο χρόνια αργότερα από εκείνο το φαινομενικά «απονενοημένο εγχείρημα», που ξεκίνησε στις 2 Δεκέμβρη του 1956 με την προσάραξη του «Γκράνμα», μετά από μια σειρά σκληρά πλήγματα των επαναστατών στις κυβερνητικές δυνάμεις, ο Τσε στις 28 Δεκέμβρη 1958 καταλαμβάνει τη Σάντα Κλάρα.

Ο Μπατίστα φεύγει κυνηγημένος από τη χώρα στις 31 Δεκέμβρη, αρπάζοντας και 40 εκατομμύρια δολάρια από τα κρατικά ταμεία, καταφεύγει στην Ισπανία του φασίστα Φράνκο, όπου και πέθανε εξόριστος το 1973.

*

Την Πρωτοχρονιά του 1959, ο Φιντέλ Κάστρο, ο επικεφαλής της αποστολής του «Γκράνμα» - από το οποίο πήρε το όνομά του το δημοσιογραφικό όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας, η εφημερίδα «Γκράνμα» - μπαίνει θριαμβευτής στο Σαντιάγο ντε Κούμπα, ενώ ο Τσε Γκεβάρα και ο Καμίλο Σιενφουέγος ετοιμάζονται να μπουν στην Αβάνα.

Στις 2 Γενάρη 1959 οι αντάρτες εισέρχονται στην πρωτεύουσα της Κούβας. Χιλιάδες λαού ξεχύνονται στους δρόμους για να τους υποδεχτούν.

Από κείνη τη στιγμή αρχίζει να χτίζεται η Κούβα του Σοσιαλισμού και της Επανάστασης. Κανείς δε θα διανοηθεί πια να περιγράψει την Κούβα όπως την περιέγραφαν οι Αμερικανοί επί δεκαετίες: «Το μπορντέλο στην πίσω αυλή μας»...