Στα 50 μόλις χρόνια της, χτυπημένη από τον καρκίνο, και έχοντας πολλά να προσφέρει ακόμη, «έφυγε» χτες η σκηνοθέτρια Λουκία Ρικάκη, που θα κηδευτεί αύριο.

Η Λ. Ρικάκη βρισκόταν στο στάδιο ολοκλήρωσης της τελευταίας ταινίας της «Είσαι ο καθρέφτης μου». Αεικίνητη και πολυσχιδής δημιουργός, δοκιμάστηκε με μεγάλου και μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, θέατρο και τηλεόραση.

Ηταν η «ψυχή» δύο σημαντικών κινηματογραφικών φεστιβάλ, του Διεθνούς Φεστιβάλ Ρόδου «ECOFILMS» και του Διεθνούς Φεστιβάλ Κω, με ταινίες για θέματα υγείας. Θήτευσε και στην τέχνη του λόγου, με μεταφράσεις και συγγραφή σεναρίου.

Γεννήθηκε το 1961 στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία Τέχνης, Κινηματογράφο, Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία στην Αγγλία. Το 1982 επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με την κινηματογραφική και θεατρική παραγωγή. Το 1996 ίδρυσε και διηύθυνε τις δύο θεατρικές σκηνές του θεάτρου «104 - Κέντρο Λόγου και Τέχνης» και το ελληνικό «Κόμεντυ Κλαμπ».

Ταινίες μεγάλου μήκους: «Την καρδιά μου πλήγωσες» (σπονδυλωτή ταινία, 4 σκηνοθέτες), «Νύχτες κωμωδίας - Η ταινία», «Συμφωνία χαρακτήρων», «Kουαρτέτο σε 4 κινήσεις» (2 κρατικά βραβεία), «Ταξίδι στην Αυστραλία».

Μικρού Μήκους: «Κατά μόνας ηδονές», «Οι μαθητευόμενοι», «Παράθυρο χρόνου», «Tώρα πια ταξιδεύουμε», «Αγκαλιάζω το δέντρο», «Ανοιξε μια πόρτα», «Θεσσαλονίκες», «Ο περίπατος της Σούζυ».

Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους: «Η αποδοχή... Ποιος αέρας μας έφερε εδώ;», «Τα παιδιά της χορωδίας», «Ηταν να φύγω», «Τα κοινά - Τι κοινό έχουμε», «Ο άλλος», «Το Αιγαίο μέσα από τα λόγια των ποιητών», «Νύχτες κωμωδίας Nο2 - Nο 3 - Nο 4», «Τα λόγια της σιωπής», «Στα ίχνη των Αργοναυτών».

Θέατρο: «Oργια» του Παζολίνι (διασκευή - σκηνοθεσία), «Σουρεαλέρως» (συγγραφή - σκηνοθεσία), «Mουσική δύο» της M. Nτυράς (μετάφραση - σκηνοθεσία), «Tο άνθισμα της θάλασσας» (συγγραφή - σκηνοθεσία), «Oδυσσέως διάλογοι» (διασκευή - σκηνοθεσία).