«Χαλυβουργοί είμαστε όλοι μας»... Η χαρακτηριστική αυτή φράση, που ειπώθηκε από έναν αυτοαπασχολούμενο στα φορτηγά, αντανακλά το γενικότερο κλίμα που εκφράστηκε στη συνδικαλιστική σύσκεψη της Γραμματείας Αττικής της ΠΑΣΕΒΕ, την περασμένη Δευτέρα, για την καλύτερη οργάνωση της συμμετοχής των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων στην παναττική απεργία αλληλεγγύης στους εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», στις 17 του Γενάρη. Η Γραμματεία Αττικής της ΠΑΣΕΒΕ καλεί τους ΕΒΕ να συμμετάσχουν στην απεργία με κάθε δυνατό τρόπο, στηρίζοντάς την και με την παρουσία τους στην απεργιακή συγκέντρωση στις 11 το πρωί στην Ομόνοια. Η ίδια καλεί σε προσυγκέντρωση στις 10.30 το πρωί στην πλ. Κάνιγγος.

Στην εισήγηση, από το μέλος της Γραμματείας Αττικής Δ. Θεοδωρόπουλο, τονίστηκε ότι «ο αγώνας στην "Ελληνική Χαλυβουργία" δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε όλοι εμείς που υποφέρουμε από την πολιτική των κυβερνήσεων των μονοπωλίων». Σημείωσε ακόμη ότι «η αλληλεγγύη είναι αναγκαίο να συνεχισθεί. Η νίκη των εργατών της "Ελληνικής Χαλυβουργίας Ασπροπύργου" θα είναι νίκη όλων των λαϊκών στρωμάτων στον πόλεμο που μας κήρυξαν τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους υπηρέτες, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και οι συνοδοιπόροι τους».

Η σύσκεψη είχε στόχο να προτείνει τρόπους για την οργάνωση της πάλης, να ανταλλαχθούν εμπειρίες. Αναδείχτηκε όμως ότι η συγκεκριμένη κινητοποίηση μπορεί να αποτελέσει αφορμή για καλύτερη, μαζικότερη, ευρύτερη προσέγγιση των αυτοαπασχολούμενων. Και ήταν μεγάλη η επιτυχία της, όχι μόνο επειδή η αίθουσα ήταν κατάμεστη από συνδικαλιστές, σωματεία, επιτροπές αγώνα, τοπικές γραμματείες της ΠΑΣΕΒΕ, από τις κάθε μορφής συλλογικότητες των αγωνιστικών δυνάμεων των ΕΒΕ που έχουν αναπτυχθεί στην Αττική για να καλυφθεί το κενό που αφήνουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ. Είχε επιτυχία και για τα όσα μοιράστηκαν οι συνδικαλιστές σχετικά με το τι λέει και πώς σκέφτεται ο κόσμος, στις γειτονιές και στα μαγαζιά, επιβεβαιώνοντας τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν και για κλιμάκωση του αγώνα και για τον προσανατολισμό του σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Αλλά δεν αρκούν μόνο οι δυνατότητες. Οπως είπε και ένας συνδικαλιστής από την Ενωση ΕΒΕ Αγίου Δημητρίου Μπραχαμίου, «θέλει ποδάρια»...

Το δικό του παράδειγμα αποτέλεσε και έναν «οδηγό» για την οργάνωση της δουλειάς τις επόμενες μέρες, όπου κύριο ζητούμενο είναι να φτάσει η φωνή της ΠΑΣΕΒΕ σε όσους περισσότερους γίνεται και να μπουν στην προσπάθεια όλες οι δυνάμεις και ακόμη πιο πολλές. Στον Αγιο Δημήτριο χαρτογράφησαν την περιοχή, τη μοίρασαν σε κομμάτια και ανέλαβε το κάθε μέλος της διοίκησης από ένα. Κάλεσαν σε βοήθεια κι άλλους ΕΒΕ που ανταποκρίθηκαν. Μοίρασαν υλικό, έπιασαν κουβέντα ατομικά, πραγματοποίησαν συσκέψεις ακόμη και με 3-4 συναδέλφους, είτε σε μαγαζιά, είτε σε σπίτια. Εκαναν εξορμήσεις με ντουντούκα για τις προηγούμενες κινητοποιήσεις. Μέσα σε ένα χρόνο έχουν δεκαπλασιαστεί τα μέλη της Ενωσης και περίπου 25 άτομα είναι σε διαρκή κίνηση για ό,τι συμβαίνει.

Η σύσκεψη υιοθέτησε αυτό τον τρόπο δουλειάς και κάλεσε τους συνδικαλιστές να θέσουν το ζήτημα της στήριξης της απεργίας στα διοικητικά συμβούλια των σωματείων, ώστε να συζητηθεί ολοκληρωμένα το σκεπτικό της αλληλεγγύης, οι διεκδικήσεις, η ανάγκη κοινής δράσης με τους εργαζόμενους και όλους όσοι πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική.

Από τα βασικά συμπεράσματα της σύσκεψης ήταν ότι πλέον τα προβλήματα γίνονται όλο και πιο κοινά, ξεπερνώντας τοπικά και κλαδικά «σύνορα». «Δεν υπάρχει σήμερα το πρόβλημα του άλλου. Ολα είναι προβλήματά μας». Ενδεικτική ήταν και η παρατήρηση ενός συνδικαλιστή από τα ΤΑΞΙ, ότι ακόμη και να λυνόταν το πρόβλημα με την «απελευθέρωση» ο κλάδος είναι καταδικασμένος, εφόσον οι πελάτες του, οι εργαζόμενοι, είναι «καταδικασμένοι».