Οι νέοι και οι νέες στην κατάρτιση και τη μαθητεία μπορεί να βρίσκονται με το ένα πόδι στα θρανία, με το άλλο όμως πατούν για τα καλά στην παραγωγή. Αποτελούν εργατική δύναμη που οι εργοδότες υπερεκμεταλλεύονται. Κάτω από το πρόσχημα της πρακτικής άσκησης και την πρόφαση της απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας, στερούνται στη δουλειά τους βασικά εργασιακά δικαιώματα. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους οδηγούνται μαζικά στην ανεργία, αν και μέχρι εκεί τους έχουν συνοδεύσει πιστά τα μεγάλα λόγια σχετικά με τη «σίγουρη ζήτηση» της ειδικότητάς τους και οι υποσχέσεις για τη «βέβαιη απορρόφησή» τους από την αγορά εργασίας...

Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σχεδιάζουν και υλοποιούν εξορμήσεις στις σχολές κατάρτισης, διοργανώνουν συσκέψεις, συζητούν πλατιά με τους σπουδαστές. Φωτίζουν το στόχο της επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών «να κάνουν ακόμα πιο φθηνή την εργατική δύναμη, να δημιουργήσουν στρατιές μισοάνεργων». Η ΚΝΕ στην ανακοίνωση που διακινεί στους χώρους μαθητείας αναφέρει: «Οι καπιταλιστές έχουν ανάγκη από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργατών. Επιδιώκουν να έχουν μικρότερη χασούρα σήμερα, να εξασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη αύριο.

Θέλουν τους νέους μέχρι 25 χρόνων να μάθουν να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Να γενικεύσουν τη μαθητεία της απληρωσιάς και της υποταγής. Η ζωή που μας ετοιμάζουν είναι κόλαση.

Σε μια σειρά τόπους δουλειάς οι βιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες προχωράνε σε απολύσεις, μειώσεις μισθών, τετραήμερα. 250.000 ζουν με συσσίτια. Μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία λόγω του υποσιτισμού. Νέα Ζευγάρια δυσκολεύονται να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειάς τους, απορρίπτουν τα παιδιά από τον παιδικό σταθμό, φορτώνουν χαράτσια με τον εκβιασμό της διακοπής ρεύματος. Ενώ οι δυνατότητες της παραγωγής είναι τεράστιες.

Αυτή είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση που συμφέρει την πλουτοκρατία. Σημαίνει βάσανα για σένα και την οικογένειά σου».

Απάντηση δίνει η ανακοίνωση και στα σαθρά επιχειρήματα με τα οποία βομβαρδίζεται ο λαός και η νεολαία, προκειμένου να αποδεχθούν την αντιλαϊκή πολιτική ως μονόδρομο: «Τα συνθήματα της "ανταγωνιστικότητας" των επιχειρήσεων, των "επενδύσεων" που κλίνουν σε όλες τις πτώσεις το κεφάλαιο, το πολιτικό τους προσωπικό, είναι εχθρικά για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Είναι τόσο παλιά όσο ο καπιταλισμός. Ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των μονοπωλίων σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης των εργατών. Σημαίνει μεγαλύτερη κερδοφορία που δημιουργεί και την κρίση».

Στον πυρήνα των πρωτοβουλιών της ΚΝΕ βρίσκεται η ανάγκη να πάρουν οι σπουδαστές θέση στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά, στην ανεργία, ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Στόχος της ΚΝΕ είναι να γίνει σαφές στους νέους και τις νέες της κατάρτισης πως όλα όσα ζουν σήμερα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, οι δυσκολίες που πολλαπλασιάζονται στις συνθήκες της βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και της επίθεσης του κεφαλαίου, δεν είναι προσωρινά, δεν πρόκειται να ξεπεραστούν όσο το σύστημα της εκμετάλλευσης παραμένει. Πως οι άθλιες συνθήκες δουλειάς, οι μισθοί - φιλοδωρήματα, τα εξαντλητικά ωράρια, ο φόβος της ανεργίας, δεν είναι παροδικά αλλά αποτελούν συστατικά στοιχεία του μέλλοντος που επιφυλάσσει ο καπιταλισμός στη νεολαία που προέρχεται από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

«Μην ανέχεσαι να σε καταδικάζουν σε μισθούς πείνας, ανεργία, απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά» τονίζει η ΚΝΕ και καλεί σε οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σχολή. Παράλληλα, συζητά με τους σπουδαστές για τον προσανατολισμό που χρειάζεται να έχει η πάλη, για την κατεύθυνση και το στόχο της αντεπίθεσης που πρέπει να στοχεύει στην καρδιά του προβλήματος: «Η χώρα μας έχει όλες τις δυνατότητες να εξασφαλίσει στο λαό μια καλύτερη ζωή. Ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος από κάθε άλλη εποχή. Με τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, ώστε να υπάρχει σταθερή εργασία για όλους με περισσότερο ελεύθερο χρόνο και σύγχρονα δωρεάν δικαιώματα στην Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, την κατοικία, τις διακοπές, τον αθλητισμό. Κι όμως μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω. Αυτός είναι ο παραλογισμός του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, όπου κριτήριο είναι το κέρδος των πλουτοκρατών. Οδηγεί σε καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και σε κρίσεις. Η διέξοδος από την κρίση μπορεί να είναι είτε προς όφελος των εργατών, είτε προς όφελος των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλοεπιχειρηματιών».

Μέσα από μια σειρά πρωτοβουλίες, η ΚΝΕ καλεί τη νεολαία της μαθητείας να στραφεί με εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ, να συζητήσει την πολιτική του πρόταση, να προβληματιστεί γύρω από τη διέξοδο που προτείνει: «Εμπιστεύσου το ΚΚΕ. Μπορεί να μη συμφωνείς μαζί μας σε όλα ή να μην ξέρεις την πολιτική του πρόταση. Το ΚΚΕ δε συμβιβάστηκε με τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Μπαίνει μπροστά για την οργάνωση της πάλης με βάση τα εργατικά, λαϊκά συμφέροντα. Προειδοποίησε έγκαιρα και επιβεβαιώθηκε: η κρίση είναι στο DNA του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, του συστήματος της μισθωτής σκλαβιάς».

Σε μια σειρά σχολές μαθητείας πραγματοποιούνται γενικές συνελεύσεις, συστήνονται Επιτροπές Αγώνα, οι σπουδαστές παίρνουν πρωτοβουλίες για την οργάνωση του αγώνα για τα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν σχετικά με τα αναλώσιμα, τη σίτιση και τη μετακίνησή τους, με την πρακτική τους άσκηση. Ανοίγουν μέτωπο με ένα μέρος των διευθυντών που εκβιάζουν και απειλούν ακόμα και με κλείσιμο των ΕΠΑΣ.

«Για μας, τους νέους εργαζόμενους και άνεργους, δεν υπάρχει δρόμος "ατομικής λύσης"», αναφέρει η ΚΝΕ στην ανακοίνωσή της. «Ο αγώνας θα είναι σκληρός, απαιτεί οργάνωση, προσανατολισμό και αποφασιστικότητα. Σε αυτό το δρόμο απαιτούνται και θυσίες. Δεν υπάρχουν εύκολες και ανώδυνες λύσεις, μέσα στο σύστημα της ταξικής εκμετάλλευσης. Οσοι ονειρεύονται "λύσεις" χωρίς αλλαγές στο επίπεδο την οικονομίας, με τα μέσα παραγωγής στα χέρια των αφεντικών, μας καλούν σε συμβιβασμό, σε συμμαχία με τους εκμεταλλευτές μας.

Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε το φόβο, τα εκβιαστικά διλήμματα είναι η συλλογική δράση, η οργάνωση και ο αγώνας. Κανένας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος του την ανεργία, την απληρωσιά, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ολοι στα σωματεία και τις επιτροπές αγώνα. Τους είναι αγκάθι η οργάνωση και η πάλη στη γραμμή της λαϊκής αντίστασης, οργάνωσης, ανυπακοής και σύγκρουσης, συμπόρευσης με το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ».

«Δε μας δίνουν δουλειά», τονίζει η ΚΝΕ στους νέους της κατάρτισης και της μαθητείας. «Εμείς δίνουμε την ικανότητά μας για δουλειά και μας κλέβουν ό,τι παράγουμε. Η εργατική τάξη παράγει τον πλούτο που υπάρχει σήμερα και τον καρπώνονται μια χούφτα βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες. Αυτοί έχουν στα χέρια τους και την εξουσία.

Η διέξοδος, λοιπόν, βρίσκεται στο να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση και να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία στα χέρια της, να γίνουν λαϊκή περιουσία τα εργοστάσια, τα καράβια, οι μεταφορές, οι επιχειρήσεις, ο φυσικός και ορυκτός πλούτος της χώρας μας. Για να κατακτήσουμε τα σύγχρονα δικαιώματά μας, για να ανατρέψουμε την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Μονόδρομος για μας είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Αυτό που φοβούνται το κεφάλαιο και η εξουσία του είναι να εμπιστευτεί η εργατική τάξη τη δύναμή της. Να γίνει κάθε τόπος δουλειάς μια "Χαλυβουργία"».