«Αυτή τη στιγμή που ο ελληνικός λαός υποφέρει από τη λαίλαπα, του ανάλγητου και απάνθρωπου ντόπιου και ξένου νεοφιλελευθερισμού, τη στιγμή που συνάνθρωποί μας δε ζουν απλά σε συνθήκες σκληρής φτώχειας, αλλά σε συνθήκες δυστυχίας και αναξιοπρέπειας, θεωρώ χρέος μου, ως επιτυχημένος επιστημονικά, επαγγελματικά, κοινωνικά και οικογενειακά, να μιλήσω. Εγώ που προέρχομαι από γονείς αγρότες, οι οποίοι έκαναν απίστευτες θυσίες για να γίνω γιατρός, δεν έγινα γιατρός για να αποκτήσω κότερα και πλούτη, αλλά για να υπηρετήσω τον άρρωστο και την κοινωνία, πράγμα που κάνω 34 χρόνια.

Είμαι σοκαρισμένος από τα δεινά συνανθρώπων μου, οι οποίο ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης και εξευτελισμού. Σοκαρίστηκα πριν από λίγες ημέρες όταν περνώντας με το αυτοκίνητό μου, για να πάω σε κάποιον ασθενή, είδα έναν συνάνθρωπό μας, όχι απλά να ψάχνει σε κάδο απορριμμάτων για τροφή, αλλά να τρώει επάνω από τον κάδο γρήγορα ό,τι είχε βρει, γιατί φαίνεται ότι τον είχε τυφλώσει η πείνα.

Σε αυτήν την κοινωνία της κοινωνικής αδικίας, της πείνας και της εξαθλίωσης, αρνούμαι να ζω. Εάν πριν από 10 ή 20 χρόνια το ζητούμενο ήταν η αξιοκρατία, γιατί πιστεύαμε ότι με αυτήν θα λύναμε τα προβλήματα της ζωής και της κοινωνίας, πράγμα που δεν έγινε, γιατί υπήρξε απίστευτη εκμετάλλευση ανθρώπων, από άξιους και ικανούς, οι οποίοι όμως ήταν αδίστακτοι εκμεταλλευτές, σήμερα το ζητούμενο θα πρέπει να είναι πρωτίστως να οικοδομήσουμε την κοινωνία της αλληλεγγύης, στην οποία δεν θα λιποθυμάνε παιδιά στα σχολεία από την πείνα, ούτε εξαθλιωμένοι συνάνθρωποί μας θα τρώνε από τους κάδους απορριμμάτων.

Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να υπάρξει λαϊκή εξουσία. Τα μέσα παραγωγής να γίνουν λαϊκή περιουσία, ούτως ώστε ο παραγόμενος πλούτος να πηγαίνει για τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της κοινωνίας και όχι της πλουτοκρατίας.

Επειδή οι σοσιαλδημοκρατίες και τα άλλα αστικά κόμματα αποδείχθηκαν οι μεταμφιεσμένοι λύκοι του παραμυθιού, η μοναδική ελπίδα για να υπάρξει λαϊκή εξουσία και εάν αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει, ας υπάρξει ουσιαστική ενδυνάμωση του ΚΚΕ για την προστασία των συμφερόντων της Εργατικής Τάξης, της φτωχής Αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών και γενικά των ανθρώπων που με τον ιδρώτα τους παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας, ο οποίος θα πρέπει να διατίθεται για τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου και της κοινωνίας.

Γι' αυτό τέρμα οι αυταπάτες. Και επειδή πολιτική δεν είναι μόνο η καρέκλα του βουλευτή ή του δήμαρχου, την οποία υπηρέτησα με συνέπεια και υπευθυνότητα για τρεις τετραετίες, συνεχίζω την πολιτική μου δράση με όλες μου τις δυνάμεις αγωνιζόμενος με τις τάξεις του ΚΚΕ. Στηρίζω, λοιπόν, και ψηφίζω ΚΚΕ για Λαϊκή Εξουσία και Κοινωνία της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας».