Οι συνεταίροι του μαύρου μετώπου, οι δορυφόροι τους, κάθε λογής (και αυτοπροσδιοριζόμενης κατεύθυνσης) επίδοξοι διαχειριστές του καπιταλισμού είναι συνυπεύθυνοι για τη ζώσα πραγματικότητα. Είτε από τη θέση του διαχειριστή εξουσίας (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ.), είτε της εφεδρείας (Δημοκρατική Συμμαχία, Ανεξάρτητοι Ελληνες, Κοινωνική Συμφωνία, ΔΗΜ.ΑΡ. - παρά τις διαφοροποιήσεις του - ΣΥΡΙΖΑ) με την υποταγή τους στο σύστημα και τους βασικούς πυλώνες του, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ποια είναι η κατεύθυνση της καπιταλιστικής λογικής «... ο αθλητισμός είναι ένας δυναμικός και ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας με υποτιμημένο μακροοικονομικό αντίκτυπο, ο οποίος μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας» (Λευκή Βίβλος για τον Αθλητισμό). Δηλαδή τη δημιουργία εκείνου του πλαισίου που εξυπηρετεί το βάθεμα του καπιταλισμού, την κερδοφορία του κεφαλαίου.

'Η όπως έχει δηλώσει και στη Βουλή ο εκ των υφυπουργών Πολιτισμού και Τουρισμού, Γ. Νικητιάδης: «Γήπεδα, στάδια, κολυμβητήρια; Να μάθουν να παράγουν και χρήμα. Μπορούν να το παράξουν. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις κατευθύνσεις και σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η κατεύθυνση που δίνει και η ΕΕ»...

Τον Μάη του 2003 ο Ευάγ. Βενιζέλος έλεγε (άτυπη σύνοδος υπουργών Αθλητισμού, στο Ζάππειο): «Ο αθλητισμός δεν είναι μόνο σωματική και διανοητική άσκηση αλλά και μία πολύ σημαντική οικονομική διάσταση - είναι ο αθλητισμός αυτός που δημιουργεί τη λεγόμενη βιομηχανία του ελεύθερου χρόνου»...

Το 2007, η τότε υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, Φάνη Πάλλη - Πετραλιά, ανέφερε («kathimerini.gr»): «O αθλητικός τουρισμός είναι μια από τις νέες μορφές τουρισμού. Πρόκειται για μια όψη της τουριστικής βιομηχανίας, η οποία πρέπει να αναπτυχθεί περισσότερο». Δυο χρόνια αργότερα, το ΠΑΣΟΚ (δια στόματος του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, Π. Γερουλάνου) στις προγραμματικές του δηλώσεις χαρακτήριζε στρατηγικού χαρακτήρα προτεραιότητα τη σύνδεση αθλητισμού - τουρισμού.

Με τη στρατηγική τους, διευκολύνουν ακόμα περισσότερο τη διείσδυση του κεφαλαίου στον τομέα του Αθλητισμού. Αξιοποιώντας τη μαζικότητα, τη δημοφιλία και τη λαϊκότητα των αθλημάτων. Επέβαλαν την κατηγοριοποίηση για να κατοχυρώσουν και νομοθετικά την επιχειρηματική δραστηριότητα, την ανταποδοτικότητα και την οριστική παράδοση αθλημάτων στην ιδιωτική πρωτοβουλία.

Η συγκέντρωση του ενδιαφέροντος σε ορισμένα αθλήματα αποτελεί αντανάκλαση της συγκέντρωσης επιχειρηματικής δράσης στο χώρο του αθλητισμού και των αντίστοιχων προϊόντων της βιομηχανίας θεάματος που έχει στηθεί γύρω απ' αυτά. Το πάντρεμα αθλητισμού - τουρισμού εντάσσεται σ' αυτήν τη λογική. Ο αθλητισμός σε ρόλο ατραξιόν για τους τουρίστες με διοργάνωση δραστηριοτήτων, τουρνουά με μεγάλα ονόματα κ.ά. ως μέρος στα πακέτα προσφοράς με ταυτόχρονη προσέλκυση εταιρειών.

Με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση, η λαίλαπα της αντιλαϊκής επίθεσης σάρωσε και τον αθλητισμό. Η χρηματοδότησή του συνεχώς μειώνεται, το οικοδόμημα ασφυκτιά και (συνειδητά) οδηγείται σε τρεις επιλογές. Να μεταφέρει τα βάρη στους αθλούμενους και τις οικογένειές τους (ανταποδοτικότητα), ή/και να μειώσει έως καταργήσει δραστηριότητες, ή/και (όπου υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον) να στραφεί στους επιχειρηματίες.

Παράδειγμα τα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα (ΕΑΚ) μετατράπηκαν σε επιχειρήσεις. Διαθέτουν τις εγκαταστάσεις τους επ' αμοιβή (άρα επιβάρυνση σωματείων ή/και μεμονωμένα αθλουμένων), παίρνουν το 15% επί των εισπράξεων για κάθε αθλητική εκδήλωση, ενώ μπορούν να εισηγούνται την εκποίηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας τους... Ετσι - ενδεικτικά - το ΕΑΚ Λάρισας ζήτησε 45 ευρώ το μήνα σε όποιον δεν ήταν μέλος συλλόγου και η διοίκηση στο "Παπαστράτειο" 85.000 ευρώ το χρόνο από κάθε σωματείο...

Τα προγράμματα στους Δήμους συρρικνώνονται, προγράμματα ανάπτυξης (σωματείων, ομοσπονδιών) περιορίζονται ή αναστέλλονται. Με λίγα λόγια, η σωματική άσκηση, η ενασχόληση με ένα άθλημα (ζωτική ανάγκη) μετατρέπεται - σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα δεδομένα - ακόμα περισσότερο σε πολυτέλεια για τη λαϊκή οικογένεια.

Στα αθλητικά σωματεία η συντριπτική πλειοψηφία των γυμναστών - προπονητών, εργάζεται χωρίς συμβάσεις. Και όσοι υπογράφουν ιδιωτικές συμβάσεις λαμβάνουν χρήματα ως οδοιπορικά. Αρα, χωρίς ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κάλυψη...

Στα ιδιωτικά γυμναστήρια εργάζονται είτε ως ανειδίκευτοι, είτε με τετράωρες συμβάσεις ή και με το κομμάτι. Δηλαδή, ύστερα από διμερή συμφωνία (εργοδότη - εργαζόμενου) για συγκεκριμένο πρόγραμμα, κάτι σαν ιδιαίτερο. Ενώ στους δήμους, όπως και οι υπόλοιποι συμβασιούχοι, με 4μηνες, 8μηνες, 12μηνες συμβάσεις ή και με συμβάσεις έργου (μπλοκάκι).

Το 2009, σύμφωνα με τη σύμβαση της ΓΓΑ, η ώρα πληρωνόταν με 5,9 ευρώ καθαρά (7,14 μεικτά). Οσο, δηλαδή, (σε δραχμές) και το 1992... Τώρα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Με ακόμα μικρότερο ημερομίσθιο, δίωρα, τρίωρα ή τετράωρα...

Τα τελευταία χρόνια, ο χρόνος που αφιερώνεται στη Φυσική Αγωγή (ΦΑ) στην ΕΕ μειώνεται σταδιακά. Εχει φτάσει στα 109 λεπτά εβδομαδιαίως στην Πρωτοβάθμια και στα 101 λεπτά στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Σχετική έρευνα συνιστά σωματική άσκηση για τα παιδιά και τους εφήβους διάρκειας 60 λεπτών ημερησίως...

Σε γενικούς όρους, τα παιδιά και στην Ελλάδα βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση σε σχέση με τις γενιές του 1970... Ο αριθμός των Καθηγητών Φυσικής Αγωγής (ΚΦΑ) δεν είναι επαρκής σε σχέση με τους μαθητές και η ποιότητα κατάρτισης των ΚΦΑ δεν είναι ικανοποιητική. Οι ώρες ΦΑ στα αναλυτικά προγράμματα εξακολουθούν να είναι μειωμένες, αλλά και όταν υπάρχουν δε σημαίνει και ότι πραγματοποιούνται.

Τόσο στην ΕΕ όσο και στη χώρα μας, μέσα από έρευνες, διαπιστώνεται ότι θα αυξηθούν σοβαρές ασθένειες που θα χτυπήσουν κυρίως τη σωματική και ψυχική υγεία του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας. Αφού εντείνονται τα προβλήματα που αφορούν την ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών, την έκταση της παχυσαρκίας στις μικρές ηλικίες και την εμφάνιση προβλημάτων υγείας (καρδιακά νοσήματα, καρκίνος, μυοσκελετικές δυσλειτουργίες κ.ά.) στους νέους.

Ο Αθλητισμός, γενικότερα η Φυσική Αγωγή, ως μέρος του εποικοδομήματος μιας καπιταλιστικής κοινωνίας λειτουργεί με βάση τους νόμους της. Σήμερα, πολύ πιο ξεκάθαρα, δε δικαιολογούνται αυταπάτες. Δεν μπορεί (και) ο αθλητισμός να υπηρετεί και τις λαϊκές ανάγκες και τα κέρδη. `Η το ένα θα συμβαίνει ή το άλλο.

Σήμερα λοιπόν ψηφίζουμε ΚΚΕ. Το ισχυροποιούμε ώστε από αύριο, και με την ανάπτυξη δυναμικού κινήματος, να διεκδικήσουμε:

• Ενιαίο Δημόσιο Κρατικό φορέα Φυσικής Αγωγής που θα έχει την συνολική ευθύνη για το σχεδιασμό, τη λειτουργία και τον έλεγχο της Φυσικής Αγωγής.
• Χορήγηση δωρεάν από το κράτος όλων των προϋποθέσεων για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό της νεολαίας. Υλικοτεχνική υποδομή, επιστημονική στήριξη, επαρκή χρηματοδότηση και διαμόρφωση του αντίστοιχου νομικού πλαισίου, που να κατοχυρώνει το δικαίωμα στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, σε κάθε τους έκφραση.
• Διασύνδεση της Φυσικής Αγωγής στο σχολείο με το αθλητικό σωματείο και τη λειτουργία των Αθλητικών Οργανισμών Δήμων (ΑΟΔ) κάτω από ένα ενιαίο σύστημα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, βασισμένου σε επιστημονικές έρευνες σε συνεργασία με τα ΤΕΦΑΑ για τις πραγματικές ανάγκες άθλησης των εργαζόμενων, των νέων, των γυναικών και άλλων ομάδων του πληθυσμού.
• Ιδιαίτερο βάρος να δοθεί: α) Στην υγεία των μαθητών - αθλητών με ευθύνη του κράτους, παρέχοντας προληπτικές και εξειδικευμένες εξετάσεις ανά 3μηνο δωρεάν για όλους τους μαθητές και β) στην εξασφάλιση της παρουσίας αθλητιάτρου σε όλες τις δραστηριότητες, αγώνες κ.τ.λ.
• Το αθλητικό σωματείο, με γενικότερο κοινωνικό ρόλο, να είναι η βάση του αθλητισμού. Το κράτος οφείλει να παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για το έργο του. Να καλύπτονται τα έξοδά του με θεσμοθετημένο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό, να κοπούν οι δεσμοί με τους χορηγούς.
• Γενναία αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων των αθλητικών ομοσπονδιών, με βάση τις πραγματικές ανάγκες για την ανάπτυξη του κάθε αθλήματος. Κατάργηση της κατηγοριοποίησης.
• Γενναία αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων των αθλητικών σωματείων με σταθερή και άμεση καταβολή τους κάθε έτος. Αμεση τακτοποίηση των οικονομικών εκκρεμοτήτων από παρελθόντα έτη, με ευθύνη της ΓΓΑ.
• Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό. Κατάργηση του «επαγγελματικού» αθλητισμού (ΠΑΕ - ΚΑΕ) που βασίζεται στους επιχειρηματίες και σε δήθεν χορηγούς.
• Η συμμετοχή όλων στα αθλητικά σωματεία να είναι ελεύθερη, η συνδρομή των μελών συμβολική και η προπόνηση Δωρεάν.
• Να καθιερωθεί η απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα σε όλη την κλίμακα των αθλητικών φορέων.