Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Ισπανίας την περασμένη Κυριακή αλλά και την Εργατική Πρωτομαγιά για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στις περικοπές των δαπανών στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας, ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση στα μέσα του Απρίλη. Αυτά θα προστεθούν στα ήδη συμφωνημένα μέτρα λιτότητας ύψους 27,3 δισεκατομμυρίων ευρώ που ανακοινώθηκαν στα τέλη του Μάρτη, όπου ανάμεσα στα άλλα προβλέπουν μείωση κατά 16,9% των δαπανών σε όλα τα υπουργεία, «πάγωμα» των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, τη μείωση του δημόσιου χρέους από 8,51% του ΑΕΠ στα τέλη του 2011 σε 5,3% το 2012. Είχαν προηγηθεί περικοπές ύψους 15 δισ. ευρώ το Δεκέμβρη και άλλα 16,5 δισ. ευρώ που είχε ανακοινώσει η προηγούμενη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση. Επιπρόσθετα, από την 1η Απρίλη αυξήθηκαν τα τιμολόγια στο ηλεκτρικό ρεύμα κατά 7% και στο φυσικό αέριο κατά 5%, ενώ έχουν ήδη δρομολογηθεί αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων στο σιδηρόδρομο (11%) και στο μετρό και αστικά λεωφορεία (9 έως 29%).

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη θα αυξηθεί κατά 20%. Ετσι από 27 μαθητές ανά τάξη στο δημοτικό θα φτάσουν τους 30 μαθητές, και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα αυξηθεί από 30 σε 36 μαθητές. Μάλιστα, ο υπουργός Παιδείας, Χοσέ Ιγνάσιο Βερτ, υποστήριξε πως ο στόχος της αύξησης του αριθμού των μαθητών ανά τάξη είναι για να «κοινωνικοποιηθούν» καλύτερα... Οι εκπαιδευτικοί θα αναγκαστούν να αυξήσουν τις ώρες εργασίας τους, ενώ απουσίες λιγότερο των δύο βδομάδων δε θα αναπληρώνονται με άλλον εκπαιδευτικό. Σύμφωνα με ενώσεις φοιτητών, αυτό θα σημάνει πως θα χάσουν τη δουλειά τους 50-70.000 αναπληρωτές.

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οι φοιτητές καλούνται να πληρώσουν κατά 50% ακριβότερα τα δίδακτρα, δηλαδή 1.700-2.000 ευρώ ετησίως. Σε περίπτωση επανάληψης κάποιου μαθήματος ο φοιτητής καλείται να πληρώσει 30-40% ακριβότερα τα δίδακτρα, ενώ σε περίπτωση νέας επανάληψης μπορεί να φτάσει έως και 75%.

Με πρόσχημα την εξοικονόμηση 7 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Υγεία, η κυβέρνηση επιδιώκει να επιβάλει συμμετοχή στα φάρμακα για τους συνταξιούχους της τάξης του 10%, ενώ για τους εργαζόμενους -ανάλογα με το εισόδημά τους- η συμμετοχή μπορεί να φτάσει το 40 έως και το 50%. Κάτι τέτοιο θα έχει δραματικές επιπτώσεις στους συνταξιούχους που έχουν ήδη δει να μειώνεται η σύνταξή τους. Σήμερα στην Ισπανία πάνω από 4 εκατομμύρια συνταξιούχοι ζουν με λιγότερα από το κατώτατο μισθό και επιπλέον έξοδα για φάρμακα θα τους φέρει σε εξαθλίωση.

Ακόμη, η κυβέρνηση σχεδιάζει να θέσει εμπόδια στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μεταναστών που δεν έχουν τα απαιτούμενα χαρτιά να θεωρούνται «νόμιμοι», αλλάζοντας το Νόμο περί Μετανάστευσης. Σύμφωνα με υπολογισμούς, κάτι τέτοιο θα επηρεάσει αρνητικά μισό εκατομμύριο μετανάστες.

Εκτός από τα παραπάνω, οι εργαζόμενοι και ο λαός βρίσκονται αντιμέτωποι με επιθέσεις κατά των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, πρόσφατα ο υπουργός Εσωτερικών Χόρχε Φερνάντες Ντίας ανακοίνωσε πως όποιος χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για να οργανώσει «βίαιες διαμαρτυρίες» θα αντιμετωπίζει την κατηγορία του «μέλος εγκληματικής οργάνωσης». Συνδικαλιστικές οργανώσεις, πολιτικά κόμματα και άλλοι θα καθίστανται υπεύθυνοι αν τα μέλη τους συμπεριφερθούν «βίαια ή προκαλέσουν βανδαλισμούς σε ιδιοκτησίες κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ή δημόσιες διαμαρτυρίες».

Σήμερα η Ισπανία, που μαστίζεται από μαζική ανεργία που φτάνει το 24% και 50% στις νέες ηλικίες σύμφωνα με τα επίσημα (και «μαγειρεμένα») στοιχεία, το 22% των νοικοκυριών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας και το 25% το προσεγγίζει, ενώ το ένα τρίτο των νοικοκυριών δεν καταφέρνει να «τα βγάλει» οικονομικά μέχρι το τέλος του μήνα. Η καπιταλιστική κρίση ολοένα και βαθαίνει στη χώρα και τα προβλήματα με το έλλειμμα και τα επιτόκια δανεισμού ανοίγουν τα σενάρια για την ανάγκη «προγράμματος στήριξης» από την ΕΕ ή και διαδικασίες μνημονίου όπως σε Ελλάδα, Πορτογαλία ή Ιρλανδία, παρά τις αντίθετες ...διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, και με τα μέτρα λιτότητας που έχουν πάρει οι διαδοχικές κυβερνήσεις, σε συνδυασμό με τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση με αλλαγές που φέρνουν τον εργασιακό μεσαίωνα, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους στις 29 Μάρτη παίρνοντας μέρος στην 24ωρη γενική απεργία. Οι εργαζόμενοι δείχνουν διατεθειμένοι να κλιμακώσουν τον αγώνα τους σε αντίθεση με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της Γενικής Ενωσης Εργατών και των Εργατικών Επιτροπών που έχουν πρωτοστατήσει για ολόκληρες δεκαετίες στη λογική της ταξικής συνεργασίας, στους «κοινωνικούς διαλόγους» και συνεχίζουν να καλούν την κυβέρνηση σε νέες ...διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, θετικό στοιχείο αποτελεί το δυνάμωμα των «Επιτροπών για την Εργατική Ενότητα», που συσπειρώνει ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις όπου δρουν και τα μέλη και στελέχη του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας.