Τη φάμπρικα δικαστικών διώξεων που έχει εξαπολυθεί ενάντια στους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματά τους καταγγέλλει ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, με αφορμή τα δύο τελευταία κρούσματα, ένα από τα οποία αφορά στην καλλιτεχνική εκπαίδευση. Στις 2 Μαΐου κηρύχθηκε παράνομη η απεργία του Συλλόγου Διδακτικού Προσωπικού του Ωδείου Αθηνών, διεκδικώντας δεδουλευμένα 2 χρόνων και απαιτώντας την τήρηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που έχουν συνυπογράψει με τη διεύθυνση του Ωδείου. Στις 3 Μαΐου το Σωματείο των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία σύρθηκε στα δικαστήρια από εγκάθετους της εργοδοσίας, επειδή εδώ και 7 μήνες παλεύουν ενάντια στις απολύσεις και την επιβολή των Ατομικών Συμβάσεων, της εκ περιτροπής εργασίας κ.λπ.

«Πρέπει να επισημάνουμε τη χαρακτηριστική ταχύτητα με την οποία λειτουργεί η Δικαιοσύνη, όταν πρόκειται να σταθεί στο πλευρό της εργοδοσίας, ειδικά της μεγάλης εργοδοσίας, αλλά και το θράσος των εργοδοτών που όχι μόνο δεν τηρούν στοιχειωδώς τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζόμενους, αλλά καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη, ξέροντας εκ των προτέρων τον ταξικό προσανατολισμό της», τονίζει ο ΠΜΣ.

«Είναι χαρακτηριστικό πως η διοίκηση του Ωδείου Αθηνών προσέφυγε στα δικαστήρια την ίδια μέρα που ξεκίνησε η απεργία και το βράδυ της ίδιας μέρας βγήκε η απόφαση. Οι εργαζόμενοι όμως του Ωδείου Αθηνών όταν κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να πληρωθούν τα δεδουλευμένα 2 χρόνων ουσιαστικά μόνο κοροϊδία εισέπραξαν, αφού κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα, όμως η υλοποίηση της απόφασης απαιτούσε τεράστια χρηματικά ποσά από τους ίδιους τους εργαζόμενους, μένοντας έτσι πρακτικά ανεφάρμοστη. Αποδεικνύεται πως οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά σε μια συντονισμένη επίθεση από το κράτος και τους μηχανισμούς του, προκειμένου να τσακίσουν το δικαίωμα στη συλλογική διαπραγμάτευση, τη συνδικαλιστική δράση, να ικανοποιήσουν πλήρως τις απαιτήσεις της εργοδοσίας για μείωση του λεγόμενου "εργασιακού κόστους", προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Μέρος αυτού του αντιδραστικού μηχανισμού αποτελεί και η Δικαιοσύνη, η οποία ενεργά συμμετέχει στο τσάκισμα του εργατικού κινήματος, βγάζοντας σχεδόν όλες τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές (στην πράξη καταργώντας ακόμα και αυτή την κουτσουρεμένη διατύπωση του Συντάγματος), και χτυπώντας τα σωματεία που αρνούνται να υποταχθούν στη γραμμή του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Μέρος του ίδιου μηχανισμού αποτελούν και οι δυνάμεις εκείνες μέσα στο εργατικό κίνημα που προπαγανδίζουν τη γραμμή της υποταγής, το ανέφικτο της σύγκρουσης με την εργοδοσία. Είναι οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΡΙΖΑ) που από κοινού προσπαθούν να σύρουν τους εργαζόμενους πίσω από τις επιδιώξεις της εργοδοσίας, στα τραπέζια του κοινωνικού διαλόγου, μακριά από την προοπτική της οργανωμένης πάλης. Είναι οι ίδιοι που την 1η Μάη καλούσαν τους εργάτες να παλέψουν για την «ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», δηλαδή για τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Θυμίζουμε πως, και ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος σέρνεται στα δικαστήρια, για δεύτερη φορά μέσα σε δυο χρόνια, από τις δυνάμεις που εκφράζουν τη γραμμή της ΓΣΕΕ μέσα στο σωματείο, που κατεβαίνουν σε κοινά ψηφοδέλτια με εργοδότες, που συνεργάζονται με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να προβληματιστούν από αυτές τις εξελίξεις που μόνο τυχαίες δεν είναι. Ερχονται σε μια περίοδο που προβάλλεται ως λύση εθνικής σωτηρίας το ξεθεμελίωμα κάθε δικαιώματος που κατέκτησε εδώ και έναν αιώνα το εργατικό κίνημα. Θέλουν σύγχρονους σκλάβους, να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, ανασφάλιστοι, χωρίς ωράριο και συλλογικές συμβάσεις και να πληρωνόμαστε όποτε περισσεύουν λεφτά. Μόνη λύση για τους εργαζόμενους η συσπείρωση στα συνδικάτα. Να γίνει δική μας υπόθεση η ισχυροποίηση των συνδικάτων, ο ταξικός τους προσανατολισμός, να αποδυναμωθεί η γραμμή της ηττοπάθειας και της υποταγής, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, να ενισχυθεί η κατεύθυνση της σύγκρουσης με την εργοδοσία και το κράτος της. Μπροστά στη νέα επίθεση που από κοινού κράτος και εργοδοσία ετοιμάζουν να εξαπολύσουν μέσα στον Ιούνη, να είμαστε σε θέσεις μάχης, πλάι στα σωματεία μας».