Στην υλοποίηση της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής που εκπορεύεται και από το μνημόνιο, πρωταγωνιστούν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Μόλις προχτές η συνδικαλιστική πλειοψηφία - ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ - στην Ομοσπονδία Εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ πήγε και συμφώνησε για τριετή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας σύμφωνα με τα όσα προβλέπει το μνημόνιο.

Για να σώσει την παρτίδα λέει διάφορες αοριστίες πως τάχα διασφαλίζεται η θέση εργασίας όλων και διατηρείται ο κανονισμός εργασίας, ενώ γνωρίζει ότι αυτό είναι ψευδές. Το μνημόνιο, το οποίο η πλειοψηφία καταγγέλλει στα λόγια αλλά το αποδέχθηκε εξολοκλήρου στην πράξη μέσω της ΣΣΕ, προβλέπει μεσοσταθμική μείωση των μισθών στις ΔΕΚΟ κατά 35% σε σχέση με τους μισθούς του 2009. Κατάργηση των κανονισμών εργασίας που προστατεύουν τη μονιμότητα.

Αλλωστε, και η ίδια πλειοψηφία παραδέχεται την ισχύ του μνημονίου όταν λέει ότι μετά τη λήξη του επανέρχεται σε ισχύ η ΣΣΕ του 2009. Δηλαδή, όχι μόνο ισχύει το μνημόνιο αλλά το καλύτερο που μπορεί να συμβεί μετά το 2015 είναι ο μισθός να είναι αυτός που ήταν πριν έξι χρόνια. Αποδεικνύεται έτσι ότι οι πολιτικές του μνημονίου δεν έχουν υποστηρικτές μόνο στις κορυφές, τέτοιες δυνάμεις υπάρχουν και δρουν και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα και γι' αυτό οι εργάτες πρέπει να τους παραμερίσουν με αποφασιστικότητα.