Ο επί της Δικαιοσύνης υπουργός, κ. Μιχάλης Σταθόπουλος, υπήρξε - όπως και πολλοί άλλοι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι - δυναμικός αγωνιστής της ειρήνης, ως πρόεδρος της «Εκκλησης της Ακρόπολης για την Ειρήνη, τη Ζωή και τον Πολιτισμό». Υπερασπίστηκε μαζί μας, τότε, αυτά που και σήμερα αποκτούν επικαιρότητα και έχουν υψηλή σημασία, όπως είναι η αντίσταση κατά της επιθετικότητας και της αγριότητας των ΝΑΤΟικών δογμάτων, κατά της παγκόσμιας επικυριαρχίας και των πιέσεων που ασκούνται στο επίπεδο των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και των λαϊκών κοινωνικών κατακτήσεων.
Εμείς πιστεύομε, αταλάντευτα, ότι μέσα στις νέες συνθήκες της «νέας τάξης» και της παγκοσμιοποιημένης βίας, τα προβλήματα αυτά γίνονται οξύτερα και απαιτούν, όχι την υποταγή «προς τας υποδείξεις», αλλά την αντίσταση κατά της πλανητικής επιβολής των νέων δογμάτων. Ενα παράδειγμα προσφέρει ο ευρύτατα αποκαλούμενος τρομονόμος.
Πρόσφατα, αναφερόμενος σ' αυτόν, ο κ. υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε («Ελευθεροτυπία» 21/2/2001, σελ. 3): «Και εγώ φοβάμαι από τη στρέβλωση των νέων μέτρων. Αλλά είμαστε ώριμη κοινωνία, που ξέρει να διακρίνει και να μη φθάνει από το ένα άκρο στο άλλο».
ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Και η μεν κοινωνία, με την τυπική και ουσιαστική της έννοια, μπορεί «να ξέρει να διακρίνει» και γι' αυτό, άλλωστε, αντιστέκεται σε κάθε ενδεχόμενο περιορισμού, ή «περιγραφής» των κοινωνικών και ατομικών κατακτήσεων. Οι κυβερνήσεις, όμως, και τα καθεστώτα αλλάζουν, ενώ ο «σκληρός νόμος» μένει και ανασύρεται από τα συρτάρια κατά τις πολιτικές σκοπιμότητες της συγκυρίας.
Και κανένας δεν πρέπει να λησμονεί ότι υπάρχουν ακόμη νόμοι του Μεταξά και της δικτατορίας, που βρίσκονται σε λαθροβίωση για να χρησιμοποιηθούν κατά τις περιστάσεις. Οταν, λοιπόν, κανείς φοβάται για το αναποδογύρισμα ενός νόμου, που από «αντιτρομοκρατικός», π.χ., μπορεί να καταλήξει σε τρομονόμο, τότε πρέπει και στην πράξη να αποκλείσει κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν έγκριτοι νομομαθείς θεωρούν υπερεπαρκή την υπάρχουσα νομοθεσία για την προστασία της κοινωνίας. Που δε μας καλύπτει, βέβαια, από τους μεγάλους εκείνους τρομοκράτες των βομβαρδισμών, που παραβιάζουν και εθνικά δίκαια και διεθνείς αρχές και σύνορα.
Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ