ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ
Ψάχνει «χορηγούς»...
Παρασκευή 22 Ιούνη 2012

Eurokinissi

«Εφτασεεε»... (Το εστιατόριο του Μουσείου Ακρόπολης κατά την έναρξη της λειτουργίας του το 2009)
Το «κούρεμα» των αποθεματικών του υπέστη και το πολυδιαφημισμένο νέο Μουσείο Ακρόπολης, η «ναυαρχίδα» της πολιτικής εμπορευματοποίησης των μουσείων, αφού με το ιδρυτικό νομικό του πλαίσιο αποκόπηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία για να λειτουργήσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τη διοίκησή του να ψάχνει για «χορηγούς»...

Αυτό προκύπτει από τους προχτεσινούς εορτασμούς για τα τρία χρόνια της λειτουργίας του. Μιλώντας για την αρχαιολογική ανασκαφή κάτω από το μουσείο (σ.σ. θυμίζουμε ότι αυτό το τεράστιο οικοδόμημα, που λειτουργεί ανταγωνιστικά προς την Ακρόπολη, χτίστηκε πάνω σε σημαντικό αρχαιολογικό χώρο, ξεσηκώνοντας κύματα αντιδράσεων), ο πρόεδρος του μουσείου, Δ. Παντερμαλής, είπε ότι η ολοκλήρωση του έργου της μετατροπής της ανασκαφής σε επισκέψιμο μουσείο δεν μπορεί να προσδιορισθεί, γιατί τα 3,7 εκ. ευρώ των αποθεματικών του «κουρεύτηκαν», με αποτέλεσμα να απομείνουν μόλις 900.000 ευρώ! Ετσι, η διοίκηση θα ψάξει για «χορηγούς» (σ.σ. αφού ως «αυτόνομος» οργανισμός λειτουργεί ουσιαστικά σαν επιχείρηση), ενώ θα προσπαθήσει να αυξήσει κι άλλο τα έσοδά τους επεκτείνοντας την εμπορευματοποίηση των χώρων του, με ενοικίασή του για διάφορες εκδηλώσεις και επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων για φαγητό στους εξωτερικούς χώρους του και όχι μόνο στο «μπαλκόνι» του πάνω ορόφου...

Επιβεβαιώνονται έτσι όλες οι προβλέψεις και προειδοποιήσεις του ΚΚΕ και της επιστημονικής κοινότητας για το πού θα οδηγήσει η εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αλλωστε, η ιδιωτικοοικονομική λειτουργία τους αναγκάζει τα μουσεία - έτσι κι αλλιώς - να λειτουργούν με όρους «μαγαζιού», ακόμα κι αν πρόκειται για το Μουσείο της Ακρόπολης, που, αφενός, φιλοξενεί σημαντικές αρχαιότητες και, αφετέρου, αποτελεί την προπαγανδιστική «βιτρίνα» του ελληνικού κράτους για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο.

Ετσι, η οικονομική κατάσταση του μουσείου φαίνεται να είναι «μία η άλλη»... αφού τα έξοδα για μισθοδοσία (4 εκ. ευρώ) και για τα λειτουργικά έξοδα (3 εκ. ευρώ) καλύπτονται από τα έσοδα, χωρίς βοήθεια από το κράτος. Ευνόητο είναι ότι αν τα έσοδά του πέσουν, θα εμπορευματοποιηθεί ακόμη περισσότερο η λειτουργία του...