Η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα στις ΗΠΑ εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης από το 2008 και η εντελώς αναιμική ανάκαμψη, καταγράφεται και σε πρόσφατες έρευνες. Ετσι σύμφωνα επίσημη μελέτη των αμερικανικών υπηρεσιών Υγείας, του Κέντρου Ελέγχου των Ασθενειών (CDC), ένας στους επτά Αμερικανούς (15,1% του πληθυσμού στις ΗΠΑ) στερούνταν οποιασδήποτε κάλυψης στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης το 2011.

Αυτό σημαίνει ότι 46,3 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν ανασφάλιστοι κατά τη διενέργεια της έρευνας, 58,7 εκατομμύρια (19,2%) ήταν ανασφάλιστοι κάποια στιγμή του έτους πριν από την έρευνα και 34,2 εκατομμύρια (11,2%) δεν ήταν ασφαλισμένοι τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με τη μελέτη του CDC. Η μελέτη έρχεται στο φως της δημοσιότητας ενώ αναμένεται η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, όσον αφορά τις προσφυγές ενάντια στο νόμο για τη μεταρρύθμιση της Υγείας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, που καθιστά υποχρεωτική την ιατρική ασφάλιση για κάθε Αμερικανό πολίτη και παράλληλα με την έκθεση των οικονομολόγων του Κέντρου Υπηρεσιών Medicare και Medicaid (CMS) που αναφέρει ότι οι δαπάνες υγείας θα αυξηθούν με ρυθμό κατά μέσον όρο 6,1% το χρόνο επί μία δεκαετία, φθάνοντας τα 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2019.

Ουσιαστικά πρόκειται για μία καλοστημένη προεκλογική παράσταση εκ μέρους του Λευκού Οίκου εντούτοις τα στοιχεία για τους ανασφάλιστους Αμερικανούς, δείχνουν ότι παρά τις όποιες υποσχέσεις η κυοφορούμενη Μεταρρύθμιση της Υγείας αυξάνει ουσιαστικά το «πελατολόγιο» των ιδιωτικών εταιρειών ασφάλισης.

Κάποια επιπλέον στοιχεία δίνουν την τραγικότητα της κατάστασης: Σχεδόν το 7% των παιδιών μικρότερων των 18 ετών ήταν ανασφάλιστα κατά τη διάρκεια της έρευνας, όπως και το 27,9% των νέων ηλικίας 19-25 ετών, δηλαδή 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι, επισημαίνει η μελέτη. Αυτοί που πλήττονται περισσότερο είναι οι ασθενέστερες οικονομικά κατηγορίες (40% χωρίς ασφάλιση), οι ισπανόφωνοι, οι μη διπλωματούχοι και οι άνεργοι.

Το τραγικότερο όμως είναι ότι και οι «τυχεροί» που σήμερα έχουν δουλειά με μεγάλη δυσκολία μπορούν να καλύψουν τις πιο βασικές ανάγκες τους, καθώς οι αμοιβές είναι πολύ μικρές. Ετσι η μιζέρια και η εξαθλίωση διευρύνονται στην μητρόπολη του καπιταλισμού.

Η ωρομίσθια αμοιβή στον κλάδο των μεταφορών και σε άλλους κλάδους έχει πέσει στα 8 δολάρια, ενώ η εκ περιτροπής εργασία κάνει θραύση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν εργαζόμενοι που επιβιώνουν με 233 δολάρια το μήνα.

Πολύ χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που εκθέτει στην μελέτη της η ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής στην Ουάσιγκτον και στο βιβλίο της που πρόκειται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο με τον τίλτο «Η κατάσταση της εργασίας στην Αμερική».

Σε αυτό σημειώνεται ότι πλέον οι αμοιβές έχουν πέσει πολύ και γι' αυτό πολλοί εργαζόμενοι προτιμούν να μένουν σε κακοπληρωμένες δουλειές γιατί θεωρούν απίθανο ότι μπορούν να βρουν κάτι καλύτερο.

Οπως σημειώνει ο πρόεδρος του Ινστιτούτου, Λόρενς Μίσελ «τα προβλήματα στις αμοιβές είναι απόρροια της ύφεσης και της τριών δεκαετιών στασιμότητας στους χαμηλούς και μεσαίου επιπέδου μισθούς» και προσθέτει ότι η κρίση έφερε τεράστια ανεργία, μείωση της κατανάλωσης των νοικοκυριών και πτώση των μισθών των εργαζομένων αν και μικρότερη στους πιο μορφωμένους. Υπολογίζεται ότι συνολικά τα εισοδήματα των εργαζομένων βρίσκονται στα επίπεδα του 1990, ενώ έχει αυξηθεί το κόστος για πολλά αγαθά.

Ενα παράδειγμα είναι οι σπουδές στο πανεπιστήμιο, που έτσι και αλλιώς στις ΗΠΑ είναι ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Ωστόσο πλέον για χαμηλά ή μεσαία εισοδήματα γίνεται πλέον απαγορευτικό. Ταυτόχρονα παρόλο που οι απόφοιτοι πανεπιστημίου έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρουν δουλειά με ικανοποιητικές απολαβές πολλαπλασιάζεται το φαινόμενο να δουλεύουν σε εργασίες πολύ κατώτερες των προσόντων τους.

Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για τους ανθρώπους χωρίς πτυχία μόνο αποφοίτους αντίστοιχων λυκείων. Πληρώνονται με αποδοχές ακόμα κατώτερες με αυτές που υπήρχαν το 1979 και σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου το ποσοστό αυτών των θέσεων εργασίας που προσφέρουν ασφάλιση υγείας έχει πέσει στο 22,8% αντί για το 63,3% που ήταν το 1979. Η έρευνα προσθέτει ότι παρότι ο πληθωρισμός παρέμεινε σχετικά σε χαμηλά επίπεδα τα τελευταία χρόνια, παρέμειναν ακριβά ορισμένα αγαθά: οι σπουδές σε λύκεια και πανεπιστήμια, η υγειονομική περίθαλψη, και τελευταία και βασικά τα τρόφιμα. Η τιμή βασικών τροφίμων για τα νοικοκυριά αυξήθηκε κατά 4,8% από το 2010, αύξηση που θεωρείται σημαντική για τις τελευταίες δεκαετίες.

Σε άλλη έκθεση του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα που δόθηκε στη δημοσιότητα στις αρχές του χρόνου, επίσης καταγράφεται η τραγική για το λαό πραγματικότητα.

• Για το 2010, 46.200.000 Αμερικανοί ζούσαν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, αριθμός που αντιστοιχεί στο 15,1% του πληθυσμού. Πρόκειται για αύξηση της τάξης του 27% από το 2006, όταν ο πληθυσμός αυξήθηκε μόλις κατά 3,3%. Ωστόσο πολλοί επιστημονικοί φορείς και ερευνητές κάνουν λόγο για 24% του πληθυσμού.
• Η αύξηση της φτώχειας ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των Ισπανόφωνων και Αφρο-αμερικανών, των παιδιών, των μονογονεϊκών οικογενειών, αλλά και των νέων μεταξύ 18 και 34 ετών. Ενα στα πέντε παιδιά ζει σε συνθήκες φτώχειας στις ΗΠΑ και σχεδόν τα μισά από αυτά (9,3%) ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Επιπλέον, 19 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν σήμερα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, που σημαίνει ότι το οικογενειακό εισόδημά τους είναι μικρότερο από το μισό του επίσημου ορίου της φτώχειας που είναι μηδαμινό: Περίπου 11.000 δολάρια το χρόνο για μια τετραμελή οικογένεια.
• Περίπου 16 εκατομμύρια νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα εξαναγκάζονται να πληρώνουν πολύ περισσότερο για ενοίκιο ή παροχή δημοσίων υπηρεσιών και κοινής ωφέλειας από το όριο που έχει τεθεί ως «ελάχιστο» σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
• Οι κατασχέσεις σπιτιών ήταν περίπου μισό εκατομμύριο το 2009 και το 2010 1,9 εκατομμύρια νοικοκυριά έλαβαν ειδοποιητήρια κατάσχεσης.
• Ο αριθμός των αστέγων αυξήθηκε κατά 3% μεταξύ του 2008-2009.