Το έργο του Μολιέρου «Ο Αμφιτρύων» παρουσιάζει (4-5 Αυγούστου), στο μεγάλο θέατρο της Επιδαύρου, το Εθνικό Θέατρο. Ο Λευτέρης Βογιατζής επανέρχεται στο Εθνικό με το κλασικό αριστούργημα, ρηξικέλευθο αλλά και απολαυστικό έργο του Μολιέρου, ο οποίος εμπνέεται από την ελληνική μυθολογία, στηρίζεται δεξιοτεχνικά πάνω στον «Αμφιτρύωνα» του Πλαύτου και μεταπλάθει το μύθο του Αμφιτρύωνα και της Αλκμήνης σε απολαυστική κωμωδία. Ο Δίας παίρνει τη μορφή του Αμφιτρύωνα για να τρυπώσει στο κρεβάτι της γυναίκας του Αλκμήνης και ο Ερμής τη μορφή του κωμικού υπηρέτη του, Σωσία. Οταν, όμως, εμφανίζεται ο πραγματικός Αμφιτρύωνας, τη θεϊκή παρέμβαση θα ακολουθήσει το χάος: άλλοτε διασκεδαστικό και άλλοτε επικίνδυνο, γεμάτο ίντριγκες, ανατροπές, πάθη και εξωφρενικό χιούμορ! Γραμμένη το 1668, η κωμωδία του Μολιέρου παρουσιάζεται για δεύτερη φορά από το Εθνικό Θέατρο - η πρώτη ήταν το 1948 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη. Ο Γάλλος κωμωδιογράφος θίγει έμμεσα τις ερωτικές περιπέτειες του βασιλιά Λουδοβίκου 14ου, ενώ σατιρίζει τον αμοραλισμό των ισχυρών και τη δουλική συμπεριφορά όσων τους περιβάλλουν.

Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη. Σκηνοθεσία: Λευτέρης Βογιατζής. Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη. Κοστούμια: Αγγελος Μέντης. Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός. Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης. Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Παίζουν: Αμαλία Μουτούση, Γιώργος Γάλλος, Νίκος Κουρής, Δημήτρης Ημελλος, Χρήστος Λούλης, Εύη Σαουλίδου, Στεφανία Γουλιώτη. Στρατηγοί: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Χάρης Φραγκούλης, Νικόλας Χανακούλας.

• Η Ιρλανδή ηθοποιός, Φιόνα Σο, που ερμήνευσε τη Γουίνι στις «Ευτυχισμένες μέρες» του Μπέκετ στην Επίδαυρο (2007), γνωστή από τις επιτυχίες της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, βραβευμένη για εμφανίσεις της σε θεατρικές παραγωγές, παρουσιάζει στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου (3-4/8), την «Μπαλάντα του γέρου ναυτικού» του Σάμιουελ Κόλεριτζ, σε σκηνοθεσία της Φιλίντα Λόιντ.

Πρόκειται για ένα εμβληματικό ποίημα του ρομαντισμού, επίκαιρο στη μορφή και στο περιεχόμενο και σήμερα, που αποτυπώνει την περιπλάνηση του ανθρώπου στον κόσμο και την προσπάθειά του στην αναζήτηση νοήματος. Οπως σημειώνει η σκηνοθέτης «στην παράστασή μας, με τη βοήθεια δύο ηθοποιών, η ιστορία θα μείνει μόλις για ένα λεπτό μετέωρη, για να ζήσει έπειτα μονάχα στη μνήμη των θεατών (...) Φέρνοντας αυτό το ποίημα στην Ελλάδα, στον τόπο καταγωγής της απαγγελίας του έμμετρου λόγου σε θεατρικό χώρο, νιώθουμε περήφανοι και ταπεινοί. Ας είναι οι θεοί επιεικείς μαζί μας!».