Χειμώνας είναι, και βαρύς μάλιστα. «Μια καρδιά τον χειμώνα», η ταινία του Κλοντ Σοτέ, που θα παρουσιάσει η ΕΤ-1 στις 00.35 την Πέμπτη είναι ίσως ότι μας χρειάζεται αυτή την γκρίζα στιγμή του Γενάρη και όχι μονάχα λόγω τίτλου, αλλά κυρίως λόγω περιεχομένου. Πρόκειται για μια ταινία μελαγχολική, καθόλου ρομαντική θα λέγαμε, αλλά πλημμυρισμένη από εξαιρετική μουσική και από απουσία συναισθημάτων του κεντρικού ήρωα που υποδύεται υποδειγματικά ο Ντανιέλ Οτέιγ. Ο Στεφάν και ο Μαξίμ συνδέονται από τα φοιτητικά τους χρόνια και συνεχίζουν να είναι μαζί, δηλαδή να εργάζονται μαζί. Ο πρώτος επισκευάζει βιολιά, αναγνωρίζει το ξύλο τους, αφουγκράζεται τον παλμό τους, τα χαϊδεύει και τα θεραπεύει. Ο δεύτερος φέρνει στο εργαστήρι τα όργανα που «πάσχουν», είναι ανοιχτός, πολύ κοινωνικός και είναι φίλος με όλους τους βιρτουόζους, γιατί έχει την αλάνθαστη ικανότητα να εντοπίζει τα ελαττώματα της ύλης, μπροστά στην τελειότητα του ερμηνευτή. Μια προικισμένη νεαρή βιολονίστα θα μπει στη ζωή τους, θα εισχωρήσει ανάμεσα τους και θα διαταράξει τη σχέση τους. Ο Μαξίμ και η Καμίλ αγαπιούνται. Ομως ο Στεφάν που δεν αγαπά τίποτε άλλο εκτός από τη μουσική θα εντυπωσιαστεί από τη νεαρή και θα τη γοητεύσει και ταυτόχρονα θα την αρνηθεί. Εκείνη θα τον προκαλέσει, θα τον παρακαλέσει, θα τον ικετεύσει, μα ο Στεφάν θα αντισταθεί, όχι από τη φιλία, που άλλωστε δε νιώθει για τον Μαξίμ - κάτι που δεν το κρύβει άλλωστε - αλλά επειδή δεν μπορεί να αγαπήσει. Η καρδιά του είναι «χειμωνιάτικη», είναι εντελώς παγωμένη. Κάπου ο θεατής, ενώ δυσανασχετεί με το χαρακτήρα του, συγχρόνως τον συμπαθεί και τον συμπονάει. Ο Κλοντ Σοτέ, είναι ο σκηνοθέτης που δε φλυαρεί και δεν κινηματογραφεί συχνά. Ο ίδιος παραδέχεται πως πρέπει να νιώθει απόλυτα σίγουρος πριν ξεκινήσει μια ταινία και επαναλαμβάνει τα λόγια του Τριφό, λόγια που τον καλύπτουν απόλυτα: «Δεν αρκεί ένας μόνο λόγος για να κάνεις μια ταινία, χρειάζονται περισσότεροι». Ο σκηνοθέτης έδειξε την αξία στην κινηματογράφηση των ερωτικών αισθημάτων από το 1969, με τα «Γεγονότα της ζωής», ταινία που συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών και έκανε με μεγάλη επιτυχία το γύρο του κόσμου. Από τότε εμφανίζεται σπάνια και πάντα διακριτικά με το «Σεζάρ και Ροζαλί» (1972), τη (Μαντό) (1976) ή την «Απλή ιστορία» (1979). Η ταινία που θα δούμε «Μια καρδιά το χειμώνα» συμμετείχε στο Φεστιβάλ Βενετίας 1992 και βραβεύτηκε το 1992 με το Αργυρό Λιοντάρι και το βραβείο κριτικών για την καλύτερη ταινία του φεστιβάλ. Ηταν υποψήφια για εννέα βραβεία στα περσινά Σεζάρ (κέρδισε τη σκηνοθεσία και την ανδρική ερμηνεία) και θεωρήθηκε μια από τις πέντε πιο εμπορικές επιτυχίες της χρονιάς στη Γαλλία... Με τους: Ντανιέλ Οτείγ, Εμανουέλ Μπεάρ, Αντρε Ντισολιέ.

«Τέρμα τα αστεία», μας απειλεί ο Κλοντ Σαμπρόλ, στην ταινία που θα παρουσιάσει την Παρασκευή στις 23.35 η ΕΤ-1.Η ταινία είναι 50ή αλλά και η πιο ευχάριστη ταινία του σκηνοθέτη που ανήκει στην αγία τριάδα του νέου γαλλικού κύματος (Τριφό, Γκοντάρ), που είναι ίσως ο τελευταίος των «αναρχοεμπορικών» δημιουργών της Ευρώπης και με τούτη την ταινία έρχεται να αποδείξει για μια ακόμα φορά, τη φρεσκάδα το χιούμορ και τη δηκτική ειρωνεία ενός ανθρώπου που επιμένει να είναι ένας αθεράπευτος φαρσέρ. Η υπόθεση του έργου, έχει κάπως έτσι: Οργώνοντας τη Γαλλία με ένα τροχόσπιτο ο Βίκτορ και η Μπέτι, αποτελούν ένα ιδιαίτερο - στα όρια του σουρεαλιστικού - ζευγάρι ήσυχων απατεώνων, ως την ημέρα που βρίσκονται, χωρίς να το θελήσουν, μπλεγμένοι σε μια ιστορία λαθρεμπορίας βρόμικου χρήματος, και τότε αρχίζουν τα δύσκολα, παρεξηγήσεις απάτες επί απατών και συνεχείς αλλαγές καταστάσεων που οδηγούν από την Ελβετία ως την Καραϊβική, στα ίχνη μιας βαλίτσας γεμάτης από χρήματα. Με τους Ιζαμπέλ Ιπέρ, Μισέλ Σερό και Φρανσουά Κλουζέ.

Από την ΕΤ-1 στις 21.00 τη Δευτέρα, θα παρουσιαστεί η ταινία του Μάικ Λι «Μυστικά και ψέματα ». Η ταινία έχει βραβευτεί με το Χρυσό Φοίνικα, βραβείο γυναικείας ερμηνείας στην Μπρέντα Μπλέθιν και βραβείο Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ των Καννών. Λίγα λόγια για την υπόθεση της ταινίας: Η Ορτάνς - Ελίζαμπεθ, μια μαύρη οφθαλμίατρος, μετά το θάνατο της θετής της μητέρας, αποφασίζει να αναζητήσει τη γυναίκα που τη γέννησε. Η Σίνθια ζει σε μια φτωχική εργατική συνοικία μαζί με την αγνώστου πατρός κόρη της Ροζαλίν, που έχει εγκαταλείψει τις σπουδές της στο κολέγιο και εργάζεται στην υπηρεσία καθαρισμού του δήμου. Πρόκειται για για εξαιρετική, συγκλονιστική ταινία γεμάτη χιούμορ και ανθρωπιά.