Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία της Πανελλαδικής Αγροτικής Συσπείρωσης, που πήραν στελέχη του αγροτικού κινήματος, προερχόμενα απ' όλη τη χώρα και προσκείμενα σε διαφορετικά πολιτικά κόμματα και δυνάμεις, βρίσκει απήχηση στον αγροτικό κόσμο.

Η απήχηση εξηγείται, καθώς κάθε αγρότης, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων, θέλει το αγροτικό κίνημα να είναι σωστά οργανωμένο και καλά συντονισμένο σε πανελλαδικό επίπεδο, ώστε και πιο αποτελεσματικοί να είναι οι αγώνες του, αλλά και να δίνει προοπτική στην πάλη του.

Οι ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ αρνούνται να κάνουν το καθήκον τους και - αποδεχόμενες πλήρως την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ - αντ' αυτού επιχειρούν, με κάθε τρόπο, ν' αποπροσανατολίσουν και να διασπάσουν τους αγρότες, να δυσφημίσουν και να υπονομεύσουν την πάλη του συνεπούς, αγωνιστικού αγροτικού κινήματος, όπως, κατ' εξοχήν, ενήργησαν στη διάρκεια των μεγάλων κινητοποιήσεων που διοργανώθηκαν από τις Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα στη Θεσσαλία και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Ως απαίτηση των καιρών, επομένως, αλλά και ως προσταγή του μέλλοντος ξεπρόβαλλε η ανάγκη δημιουργίας μιας ενωτικής, αγωνιστικής αγροτικής συσπείρωσης, η οποία θ' αναλάβει το ρόλο του οργανωτή και του συντονιστή των αγροτικών αγώνων και, ταυτόχρονα, θα προβάλλει ως προοπτική αυτών των αγώνων την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής πολιτικής.

Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τη δημιουργία της Πανελλαδικής Αγροτικής Συσπείρωσης, σε διακήρυξη που έδωσε στη δημοσιότητα, προβάλλει ένα πλαίσιο που αποτελεί τη βάση της συσπείρωσης, τονίζοντας ότι αυτό το πλαίσιο είναι ανοιχτό στις παρατηρήσεις, συμπληρώσεις από κάθε Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων, Ενωση Συνεταιρισμών, κάθε αγροτικό και συνεταιριστικό σύλλογο, κάθε Τοπική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα, αλλά και από κάθε αγρότη και αγρότισσα που θέλει να συμμετέχει και ν' αγωνιστεί.

Οι βασικοί άξονες αυτού του πλαισίου αναφέρονται:

• Στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του ελληνικού λαού.
• Στην εξασφάλιση ανθρωπίνων συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο με κατοχύρωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, υγείας, πρόνοιας, τη δημιουργία υποδομής στον πολιτισμό και στον αθλητισμό, την παροχή αξιοπρεπών αγροτικών συντάξεων κ.ά.
• Στη δημιουργία και στήριξη παραγωγικών συνεταιρισμών, στη μη ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και την κατάργηση οργανισμών στήριξης των αγροτών, στην έρευνα, η οποία θα πρέπει να είναι ευθύνη τους κράτους κι όχι μέσο πλουτισμού των ιδιωτών κερδοσκόπων.
• Στην αλλαγή του προσανατολισμού του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος, την αγωνιστική και ηθική εξυγίανσή του, ώστε να είναι συγκροτημένο με νεύρο, με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες, από τη βάση ως την κορυφή, να εμπνέει εμπιστοσύνη και, ταυτόχρονα, να μην έχει σχέση με τους μηχανισμούς φθοράς, σήψης και συμβιβασμού.