«

Εναλλακτική πρόταση αντιμετώπισης της κρίσης», παρουσίασε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της έρευνας του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ για την απασχόληση. Η πρότασή του, ανάμεσα στα άλλα, εμπεριέχει τα εξής: Πρώτον, «αποκατάσταση της εσωτερικής αναπτυξιακής ισορροπίας της ευρωπαϊκής οικονομίας» - δηλαδή να μην υπάρχει το χάσμα μεταξύ των χωρών του Βορρά και αυτών του Νότου, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε. Τι σημαίνει αυτό; Ο καπιταλισμός να αρνηθεί την ίδια του τη φύση και να πάψει η ανισόμετρη ανάπτυξή του. Δεύτερον, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ζητά την «αναπτυξιακή αναβάθμιση της ΕΚΤ και την απόκτηση του ρόλου δανειστή ύστατης ανάγκης και εγγυητή των καταθέσεων». Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτή η πρόταση; Μα είναι ό,τι ακριβώς λέει και η συγκυβέρνηση που κατακρεουργεί τα δικαιώματα των εργατών. Είναι, επίσης, ένα απ' τα βασικά σενάρια που επεξεργάζεται η Κομισιόν. Τρίτον, ζητά «αναδιάρθρωση του χρέους» - όπως κάνει και η συγκυβέρνηση. Τέταρτον, «ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών»! Δηλαδή, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ καταθέτει πλαίσιο «εναλλακτικής πρότασης», η οποία καταλήγει να στηρίζει τους τραπεζίτες! Εξίσου ενδιαφέροντα είναι και τα τελευταία δύο σημεία: Πέμπτον, «διαπραγμάτευση των στόχων, του χρονοδιαγράμματος και του περιεχομένου των πολιτικών ύφεσης και ανεργίας», δηλαδή, διαπραγμάτευση του μνημονίου! Εκτον, «καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής». Δε βάζει ζήτημα φορολόγησης του κεφαλαίου και κατάργησης όλων των φοροαπαλλαγών του, όπως και κατάργηση όλων των νόμων φοροληστείας του λαού. Μετά τα παραπάνω, μόνο ένα σχόλιο έχουμε: Τι δουλειά έχει η εργατική τάξη και συνολικά οι εργαζόμενοι με τέτοιους «συνδικαλιστές»;