ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Απάντηση σε πρόσκληση «συντονισμού» από όσους χαντακώνουν τους εργάτες
Σάββατο 22 Σεπτέμβρη 2012

Από παλιότερη κινητοποίηση
Το τελευταίο διάστημα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών (ΠΟΙΕ) επιδίδεται σε έναν «αγώνα σωτηρίας» του επικουρικού ταμείου των φαρμακοϋπαλλήλων από την ενοποίηση στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης, και καλούν και την Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) σε «συντονισμό» -με αφορμή και τη μείωση του εφάπαξ- μαζί με 12 Ομοσπονδίες που συμμετέχουν στο ΤΑΠΙΤ. Ο «αγώνας» αυτός περιλαμβάνει συναντήσεις με υπουργούς, με αρχηγούς κομμάτων, συνεντεύξεις Τύπου, νομικές συμβουλές και αναλογιστικές μελέτες. Το αίτημα είναι «αυτόνομο, αυτοδιοικούμενο ενιαίο ΤΕΑΥΦΕ». Στην τελευταία πρόσκλησή τους, μάλιστα, θυμήθηκαν και τη συλλογική σύμβαση εργασίας του κλάδου ως «απαρχή για έναν κοινό αγώνα....»

Απάντηση σε αυτές τις «προσκλήσεις - προκλήσεις» της πλειοψηφίας της ΠΟΙΕ (ΠΑΣΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση», ΔΑΚΕ) δίνουν σε ανακοίνωσή του η ΟΕΦΣΕΕ και το Συνδικάτο Φαρμάκου - Καλλυντικού Αττικής λέγοντας ανάμεσα σε άλλα:

Η διάλυση της επικουρικής ασφάλισης είναι ενταγμένη στη γενικότερη κατεύθυνση της πλουτοκρατίας και του κράτους της να τελειώνουν με την κοινωνική ασφάλιση και όλες τις κοινωνικές παροχές. Θέλουν να ξεμπερδεύουν με τις όποιες υποχρεώσεις έχουν μέχρι τώρα απέναντι στους εργαζόμενους, για να μας κάνουν πιο φτηνούς, να τους φέρνουμε μεγαλύτερα κέρδη. Είναι το μη μισθολογικό κόστος που οι παρατάξεις των συνδικαλιστών της πλειοψηφίας της ΠΟΙΕ, δέχονται να συζητήσουν πώς θα μειωθεί. Για να μας κάνουν πιο φτηνούς διαλύουν τις συλλογικές συμβάσεις και μειώνουν τους μισθούς και τα μεροκάματά μας.

Η ΟΕΦΣΕΕ καλεί εργαζόμενους και συνταξιούχους στον κλάδο να παλέψουν συνολικά ενάντια στο νόμο που προβλέπει την ενοποίηση όλων των επικουρικών στο ΕΤΕΑ. Να απαιτήσουν τη διατήρηση όλων των παροχών και δικαιωμάτων που έχουν κατακτήσει από την επικουρική ασφάλιση και την κατάργηση όλων των προηγούμενων μειώσεων που έχουν υποστεί. Να δημιουργήσουν τους όρους που θα αναγκάσουν την εργοδοσία στην υπογραφή ουσιαστικής κλαδικής σύμβασης».

Καταλήγοντας τονίζει: «Η ενότητα και η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και των συνταξιούχων κατακτιέται από τους ίδιους μέσα στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές και χτίζεται με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Οι αγώνες έχουν περιεχόμενο, όταν αντιπαλεύουν τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους και έρχονται σε ρήξη με τις πολιτικές που τους γεννάνε».