Τρεις απόψεις υπάρχουν μέσα στην ΕΕ που εκφράζουν συμφέροντα τμημάτων κεφαλαίου, δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των λαών. Δε σημαίνει ότι όπου υπάρχουν διαφορές πολιτικής στη διαχείριση ο λαός πρέπει να στοιχίζεται με το ένα μείγμα πολιτικής εναντίον του άλλου. Γιατί, ένα μεγάλο μέρος του λαού θα σηκώσει ξένη σημαία, τη σημαία των συμφερόντων της αστικής τάξης. Γι' αυτό η εργατική τάξη, ο λαός, μια ώρα αρχύτερα πρέπει να επιλέξουν ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Η σύγκρουση κρίνεται στο πεδίο της οικονομίας, μονοπώλια ή κοινωνικοποίησή τους και λαϊκός παραγωγικός συνεταιρισμός. Και αφού κρίνεται στο πεδίο της οικονομίας, πρέπει να κριθεί και στο πεδίο της εξουσίας.