Η κόντρα Ευρωζώνης - ΔΝΤ για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, κυριάρχησε στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας, επαληθεύοντας ότι οι ανταγωνισμοί για τον επιμερισμό της ζημιάς από την ελεγχόμενη ελληνική χρεοκοπία δίνουν και παίρνουν στο παρασκήνιο.

Σύμφωνα με τους Financial Times, στο Γιούρογκρουπ υπήρξε αντιπαράθεση μεταξύ του προέδρου του, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, καθώς «εκφράστηκε ανοιχτά η διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και ΕΕ αναφορικά με τον ρυθμό μείωσης του ελληνικού χρέους η οποία εκφράζεται πλέον ανοιχτά».

Ο Ζ.Κ. Γιούνκερ δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου μετά τη συνεδρίαση, ότι ο στόχος μείωσης του ελληνικού χρέους στο 120% του ΑΕΠ μετατίθεται για το 2022, από το 2020, για να απαντήσει η Κ. Λαγκάρντ ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει πιστό στο χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει (2020). Στην επιμονή του Ζ.Κ. Γιούνκερ, η Κ. Λαγκάρντ απάντησε: «Κατά τη γνώμη μας η κατάλληλη ημερομηνία για τη μείωση του χρέους στο 120% είναι το 2020. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε διαφορετικές απόψεις».

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, «η δημόσια αντιπαράθεση Γιούνκερ-Λαγκάρντ αποτελεί απλώς έκφραση μιας σύγκρουσης μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ η οποία υποβόσκει εδώ και μήνες». Το ΔΝΤ ζητάει ένα «γερό κούρεμα» του ελληνικού χρέους, το οποίο απορρίπτουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αφού συνεπάγεται καταστροφή κεφαλαίου και απώλειες για τα δάνεια που έχουν δοθεί στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με αξιωματούχους, που επικαλείται η εφημερίδα, το ΔΝΤ θεωρεί ότι, χωρίς νέο «κούρεμα», το ελληνικό χρέος θα φθάσει το 2020 το 150% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΕΚΤ, το ελληνικό χρέος θα αγγίξει το 140% του ΑΕΠ το 2020, από 189% το 2013, έναντι στόχου για 120%.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από την πλευρά της εκτιμά ότι το 2020 το χρέος δεν θα ξεπερνά το 140% του ΑΕΠ. «Αν ο στόχος (του 120%) μετατεθεί για το 2022, θα είναι πιο εύκολο για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να καταρτίσουν ένα σχέδιο, αφού αυτό θα αφορά μόνο τη μείωση των επιτοκίων των διμερών δανείων που έχουν δοθεί στην Ελλάδα», γράφουν οι Financial Times.

Θέση για το ζήτημα πήρε την Τρίτη και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, λέγοντας ότι ο ορίζοντας στον οποίο θα πρέπει να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ είναι το 2022. Η παρέμβασή του επιβεβαιώνει επί της ουσίας τη διάσταση απόψεων και τις κόντρες με το ΔΝΤ.

Οπως ισχυρίζεται σε ανάλυσή του το Spiegel, «το Βερολίνο θέλει να εμποδίσει ένα νέο κούρεμα του χρέους, γιατί θα κόστιζε πολύ ακριβά στη Γερμανία, που μέχρι τώρα έχει χορηγήσει στην Ελλάδα δάνεια και εγγυήσεις ύψους 35,2 δις. ευρώ. Επομένως, αν γινόταν ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους της τάξης του 50%, η Γερμανία θα έχανε 17,5 δις. ευρώ. Κάτι τέτοιο όμως θα έθετε σε κίνδυνο την υλοποίηση του φιλόδοξου στόχου που έχει θέσει η γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού για ισοσκελισμένο προϋπολογισμό το 2014».

Την εκτίμηση ότι θα χρειαστεί δραστική μείωση του ελληνικού χρέους πάνω από 80 δισ. ευρώ για να περιορισθεί στα επίπεδα του 120% του ΑΕΠ έως το 2020, εκφράζουν από την πλευρά τους αναλυτές της Goldman Sachs σε έκθεση με τίτλο: «Βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους: Επιβεβλημένη Αναδιάρθρωση του Επίσημου Τομέα».

Αναφερόμενη στις προτάσεις που καταθέτει η ΕΕ για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους (μείωση των επιτοκίων των διμερών δανείων, επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που κατέχουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, πρόγραμμα επαναγοράς χρέους), η Goldman Sachs υποστηρίζει με νόημα ότι αυτές οι παρεμβάσεις δεν επαρκούν για να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του χρέους.

Μεταξύ άλλων, προτείνει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον ESM, αφήνοντας όμως να εννοηθεί ότι κάθε λύση διαχείρισης του χρέους πέρα από το νέο κούρεμα, «θα καθυστερήσει την ελληνική ανάκαμψη εν αντιθέσει με τις επιπτώσεις που θα είχε μια αποφασιστική διαγραφή χρέους και θα αναβάλει την επίλυση των ζητημάτων που άπτονται του ελληνικού χρέους».