Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η ΕΕ της ΠΟΕ ΟΤΑ - ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΑΣΚ (ΣΥΡΙΖΑ), «Παρεμβάσεις» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) - πήρε προχτές Κυριακή την απόφαση για νέα 48ωρη απεργία χτες και σήμερα. Σε αυτή την ΕΕ παρενέβησαν εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων στον κλάδο, τονίζοντας την ανάγκη ανάπτυξης κοινής δράσης με το σύνολο των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από αυτήν την πολιτική. Υπογράμμισαν επίσης, ότι η κήρυξη νέας απεργίας με το στοιχείο της χαμηλής συμμετοχής και το αποσπασματικό πλαίσιο της Ομοσπονδίας, οδηγεί στον εκφυλισμό του αγώνα.

Στην ανακοίνωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ τονίζεται μεταξύ άλλων πως η ηγεσία της ΠΟΕ ΟΤΑ με ένα ουσιαστικά μόνο αίτημα, το «Οχι στις απολύσεις», «σέρνει τον κλάδο σε κινητοποιήσεις, που χαρακτηρίζονται από τυχοδιωκτισμό και εκφυλισμό. Αντί να μιλήσει στους εργαζόμενους για το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής (...) εγκλωβίζει και εξουθενώνει τον κλάδο με ένα μόνο αίτημα».

Παράλληλα «αντί να συμμαχήσει με τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από τις εξελίξεις στους ΟΤΑ προχωράει σε κοινό μέτωπο με τους Δημάρχους, με αυτούς δηλαδή που είναι με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και την κυβερνητική πολιτική».

Την ίδια ώρα κάνει ότι «δεν βλέπει τι γίνεται γύρω της. Οτι τα ποσοστά απεργίας στη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου κινούνται στο 10-20%. Οτι εκτός από τους Δήμους όπου δίνουν τη μάχη της οργάνωσης της απεργίας οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα ποσοστά είναι μεγάλα μόνο στους Δήμους που δεν παρακρατείται το μεροκάματο της απεργίας. Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι εκτός από ελάχιστους Δήμους, οι Δήμαρχοι δεν παρακρατούν τις απεργίες και τις καταλήψεις. Οτι συνδικαλιστικά στελέχη της πρωτοστατούν στην απεργοσπασία και τη συγκάλυψή της. Δεν ανοίγει μέτωπο απέναντι σ' αυτά τα φαινόμενα και παραπλανά τους εργαζόμενους ότι μπορούν να υπάρξουν "νίκες", μικρές ή μεγάλες, χωρίς θυσίες». Σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης υπογραμμίζεται: «ΠΟΕ - ΟΤΑ, ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση. Δεν διαφοροποιούνται από τις στρατηγικές επιλογές της πλουτοκρατίας, της κυβέρνησης και της ΕΕ».

Η χτεσινή πρώτη μέρα της 48ωρης επιβεβαιώνει πλήρως την Πανελλαδική Γραμματεία του ΠΑΜΕ. Ενδεικτικά στη Βορειοδυτική Ελλάδα τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία κυμάνθηκαν από 1% έως 2%. Στη Θεσσαλονίκη οι απεργοί ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα. Σε δήμους της Αττικής όπως Αγία Βαρβάρα, Αιγάλεω, Δάφνη, Κηφισιά-Εκάλη, Μαρούσι, Μπραχάμι, Νέα Σμύρνη, Περιστέρι, Πεύκη, Χαλάνδρι οι απεργοί ήταν από πέντε έως - στην καλύτερη των περιπτώσεων - 15, όταν σε καθέναν από αυτούς τους δήμους απασχολούνται εκατοντάδες εργαζόμενοι. Ακόμα αξίζει να αναφερθεί η καταγγελία των ταξικών δυνάμεων της «Εργατοϋπαλληλικής Ενότητας» στο Δήμο Ταύρου, για τη συστηματική απεργοσπασία των συνδικαλιστικών στελεχών της ΠΑΣΚ, η οποία χθες εκδηλώθηκε και μέσα από την προτροπή του προέδρου του Σωματείου στους εργαζόμενους να χτυπήσουν κάρτα και μετά να κατέβουν σε κινητοποίηση που οργάνωνε η ΠΟΕ ΟΤΑ!

Ο αποπροσανατολιστικός ρόλος της ΠΟΕ ΟΤΑ φαίνεται και από χτεσινή ανακοίνωσή της που ουσιαστικά προωθεί ως βασικό μέσο διεκδίκησης την προσφυγή στα δικαστήρια. Τακτική αναποτελεσματική και η οποία συγκαλύπτει τον πολιτικό χαρακτήρα του προβλήματος.

Στην αντίπερα όχθη από την εκφυλιστική δράση αυτών των δυνάμεων η Πανελλαδική Γραμματεία ΟΤΑ του ΠΑΜΕ επισημαίνει ότι οι μορφές πάλης (όπως οι πολυήμερες απεργίες) «πρέπει να αντιστοιχούν σε προωθημένα αιτήματα (διευρυμένο πλαίσιο) και να στηρίζονται σε μαζικές διαδικασίες, συμμετοχή και κοινή δράση με το σύνολο των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων».

Και πιο κάτω σημειώνει, «δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε άλλο με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό». Απέναντι στην αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση που έχει εξαπολύσει κυβέρνηση, αστικό κράτος, ΕΕ και πλουτοκρατία «απαιτείται ενιαίος αγώνας όλων των κλάδων του Δημοσίου, παλλαϊκός αγώνας για να μπλοκαριστούν τα αντιλαϊκά μέτρα, οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις και οι απολύσεις».

Δείχνοντας την προοπτική, τονίζει ότι «όσο η χώρα θα είναι στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, όσο κουμάντο θα κάνουν τα μονοπώλια και οι τράπεζες, "άσπρη μέρα" δεν πρόκειται να δούμε» και καλεί σε πάλη που στόχο θα έχει «να περάσει ο πλούτος στα χέρια των παραγωγών, στα χέρια του λαού για άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας προς όφελος του λαού και με το λαό πρωταγωνιστή».