ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Εκθεση μνήμης και αγώνα...

Εκθεση φωτογραφίας οργάνωσε το Βαλκανικό ΑντιΝΑΤΟικό Κέντρο με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας

Τετάρτη 28 Μάρτη 2001

Δύο, ακριβώς, χρόνια από τότε. Στις 24.3.1999, τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα βομβάρδιζαν τον ηρωικό λαό της Γιουγκοσλαβίας και έβαζαν ένα ακόμα μπουρλότο στα Βαλκάνια. Πολλά αποκαλύφθηκαν γι' αυτό το βρώμικο πόλεμο στα Βαλκάνια: Πρώτα για τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ. Και για τους εγκληματίες ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ και τις υποτακτικές κυβερνήσεις, όπως και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που συνυπέγραψε όλες τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ και συμμετείχε στους βομβαρδισμούς, παραχωρώντας λιμάνια, αεροδρόμια και δρόμους στα ΝΑΤΟικά στρατεύματα.

Αυτός ο πόλεμος που συνεχίζεται, ωστόσο, αποκάλυψε και το μεγαλείο και το ψυχικό σθένος των λαών: Πρώτα του γιουγκοσλαβικού λαού που ηρωικά αντιστάθηκε. Και, κατόπιν, των λαών που αντιτάχθηκαν αγωνιστικά. Πρωτοστάτης ο ελληνικός λαός που, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, κινητοποιήθηκε, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας, καταδικάζοντας τους δολοφόνους του ΝΑΤΟ. Και απαιτώντας να φύγουν τώρα οι ιμπεριαλιστές απ' τα Βαλκάνια.

Στιγμές και μνήμες ακριβώς αυτού το βάρβαρου πολέμου και της μάχης των λαϊκών δυνάμεων της χώρας μας αναδείχτηκαν στην έκθεση φωτογραφίας που οργάνωσε το τριήμερο 23-25/3/2001 το Βαλκανικό ΑντιΝΑΤΟικό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια της β' συνάντησης, εκεί, των οργανώσεων, κινημάτων και Κομμάτων των Βαλκανικών χωρών. Η έκθεση - η πρώτη, ίσως, του είδους αυτού στη χώρα μας - παρουσιάστηκε στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, σε ένα χώρο που, ακριβώς, συμβολίζει την αντίσταση του λαού της πόλης στη ΝΑΤΟική επέμβαση.

Η Ελλάδα της αντίστασης και του αγώνα σε πρώτο πλάνο
Η έκθεση αυτή - όπως σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα που την επισκέφτηκε με την αντιπροσωπεία του Κόμματος την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι - παρά τη σκληρότητα των εικόνων φρίκης και με τις στιγμές του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα που θύμιζε, μπορούσε να ξυπνάει συνειδήσεις, να συνεγείρει ενάντια στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Με την καλή προσπάθεια και τις επιλογές του φωτογράφου μας Μ. Πάκια, κυρίως, αλλά και την πολλή δουλιά και το ξενύχτι ακόμα πολλών συντρόφων που εργάζονται στα ΜΜΕ στη Θεσσαλονίκη, στην έκθεση ήταν παρόντες όλοι οι φιλειρηνιστές, οι αγωνιστές αντιιμπεριαλιστές, όπως εκεί ήταν και τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ: Σκηνές φρίκης από τη μια, τα αποτελέσματα των βάρβαρων εγκληματικών βομβαρδισμών που αποτυπώνονταν στις καμένες σάρκες και τα κομματιασμένα κορμιά των θυμάτων των βομβαρδισμών, στα κατεστραμμένα νοσοκομεία, και τα φλεγόμενα εργοστάσια, στις γκρεμισμένες γέφυρες του Δούναβη κ.ά.

Από την άλλη, τον τόνο έδινε το μαχόμενο φιλειρηνικό κίνημα της χώρας μας, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, η αδούλωτη νεολαία μας με τις κόκκινες σημαίες, με τα λάβαρά τους: Με τις κινητοποιήσεις και τα μπλόκα στα ευρωατλαντικά ΝΑΤΟικά τανκς και στρατεύματα. Τα συλλαλητήρια στις πόλεις και τα χωριά. Από την Αθήνα με τις παναθηναϊκές κινητοποιήσεις κατά του ΝΑΤΟ και του μακελάρη Κλίντον. Από τη βάση του Ακτιου, τη βάση του Αραξου και το ΝΑΤΟικό στρατηγείο στον Τύρναβο. Από το Λιτόχωρο της απόβασης, στη Μεσσηνία των ΝΑΤΟικών ασκήσεων. Ηταν αυτά και πολλά άλλα η φωτογραφική έκθεση: Μνήμη και Αγώνας...