Συνεχίζεται ο «πόλεμος» προπαγάνδας από την πλευρά των αντικαθεστωτικών, οι οποίοι καθημερινά ανακοινώνουν επιτυχίες στο πεδίο των μαχών, οι οποίες όμως δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν. Υποστηρίζουν ότι κατέλαβαν την πόλη Σχαντάνταχ, στην ανατολική Συρία, κοντά στον ποταμό Ευφράτη, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του παρακείμενου πετρελαϊκού κοιτάσματος - συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων - στην περιοχή Τζμπέισα. Και τα δύο βρίσκονται στην επαρχία Χασάκα και οι αντικαθεστωτικοί ισχυρίζονται ότι προηγήθηκαν περίπου 3 ημέρες μάχης. Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα ανέφερε ότι τουλάχιστον 40.000 άνθρωποι, τους οποίους είχε εντάξει στη χορήγηση μερίδων φαγητού, εγκατέλειψαν, τα τελευταία 24ωρα, την πόλη. Μάχες γίνονται και γύρω από το διεθνές αεροδρόμιο στο Χαλέπι, όπως επιβεβαιώνει η συριακή κυβέρνηση.

Στις αρχές της εβδομάδας οι αντικαθεστωτικοί είχαν ισχυριστεί επίσης ότι κατέλαβαν στρατηγικής σημασίας υδροηλεκτρικό φράγμα του ποταμού Ευφράτη στο βορρά.

Σε μια άλλη εξέλιξη χτες το απόγευμα, αραβικά μέσα μετέδιδαν ότι το τουρκικό πυροβολικό «απάντησε» με πυρά σε ρουκέτα που εκτοξεύτηκε από το συριακό έδαφος προς το τουρκικό, το μεσημέρι, και έπεσε κοντά στην πόλη Γιαλαντάγκ της επαρχίας Χάταϊ. Το συμβάν δεν είχε επιβεβαιωθεί, μέχρι την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές από τις τουρκικές αρχές.

Αντίθετα, οι ιρανικές αρχές επιβεβαίωσαν το θάνατο ενός διοικητή των «Φρουρών της Επανάστασης» σε ενέδρα στο δρόμο ανάμεσα στη Δαμασκό και τη Βηρυτό, επί συριακού εδάφους. Οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του Χασάν Σχατέρι, που αναφέρεται ότι βρισκόταν στη Συρία για σειρά επαφών, δεν έχουν γνωστοποιηθεί ενώ η κηδεία του έγινε στην Τεχεράνη χτες.

Τέλος, μετά τους Αμερικανούς αξιωματούχους και τους Γάλλους, και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ εμφανίστηκε χτες «ανήσυχος» με την «ανακάλυψη» ότι ενισχύεται η παρουσία των εξτρεμιστών ισλαμιστών μισθοφόρων στη Συρία, αποφεύγοντας φυσικά να σχολιάσει το ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι ντόπιοι σύμμαχοί τους, τους ενισχύουν, ενώ δήλωσε ότι «πρέπει να επιταχυνθεί η διαδικασία για σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας «με πρόσωπα και από το καθεστώς και από τους αντικαθεστωτικούς».