Παπαγεωργίου Βασίλης |
Το βασικό σκεπτικό του ήταν να γίνουν οι όποιες μεταρρυθμίσεις με γνώμονα τα συμφέροντα της αστικής τάξης που εξακολουθεί να εκμεταλλεύεται το φυσικό πλούτο της χώρας και αυτόν που παράγουν οι εργαζόμενοι. Να ενδυναμωθεί δηλαδή η καπιταλιστική οικονομία, εξαιτίας της οποίας η μάστιγα της φτώχειας και της ανεργίας εξακολουθεί να ταλανίζει πάνω από το 40% του νοτιοαφρικανικού λαού. Να ενισχυθούν τα διεθνή μονοπώλια που εκμεταλλεύονται το χρυσό και τα διαμάντια της Νότιας Αφρικής σε βάρος εργατών, που δουλεύουν σε συνθήκες κόλασης κάτω από τη γη για λιγότερα από 10 ευρώ τη μέρα.
Παράλληλα, ο Νοτιοαφρικανός ηγέτης προσπάθησε ανοιχτά να αποθαρρύνει μελλοντικές μαζικές εργατικές κινητοποιήσεις εστιάζοντας στην τήρηση της τάξης και προβάλλοντας τις θεωρίες της «κοινωνικής συναίνεσης». Η Νότια Αφρική, που συμμετέχει σε πολλούς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες, όπως η BRICS (με Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα), επιχειρεί να αναβαθμίσει το ρόλο της, μόνο που αυτό καμία σχέση έχει με τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού.