Εντατικοποιείται τις επόμενες μέρες η διαδικασία σύναψης μνημονίου ανάμεσα στην Κύπρο και τους εκπροσώπους της τρόικας, μετά το Γιούρογκρουπ της Δευτέρας, που ζήτησε την ολοκλήρωση της συμφωνίας μέχρι τα τέλη του Μάρτη. Από χτες βρίσκονται ξανά στην Κύπρο εμπειρογνώμονες της τρόικας, για συνεννοήσεις με τη νέα κυβέρνηση.

Ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές είναι ψηλά στην ατζέντα των συνομιλιών, ενώ στο θέμα της δανειοδότησης εμπλέκεται και η Ρωσία, περιπλέκοντας κι άλλο το κουβάρι των ανταγωνισμών για τη διαχείριση της κρίσης στην Κύπρο και γενικότερα στην Ευρωζώνη.

Τριβές προκαλεί και η απόφαση που πάρθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, να συσταθεί «ανεξάρτητη αρχή» για την εφαρμογή της νομοθεσίας της Κύπρου σχετικά με το ξέπλυμα χρήματος, ως προϋπόθεση για να ολοκληρωθεί η συμφωνία για το πρόγραμμα δανειοδότησης.

Ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάιζελμπλουμ, είπε ότι η αξιολόγηση θα γίνει από ιδιωτική εταιρεία, ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει «κούρεμα» στις μεγάλες τραπεζικές καταθέσεις. Από την πλευρά της η Λευκωσία επιδιώκει να συμμετάσχουν στους ελέγχους η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου και η αρμόδια επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Σε ό,τι αφορά στη διαχείριση της κρίσης σε Ιρλανδία και Πορτογαλία, το ΕΚΟΦΙΝ κατέληξε χτες να παραπέμψει στην τρόικα την απόφαση για την τροποποίηση των όρων με τους οποίους αποπληρώνουν τα δάνεια, στο πλαίσιο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας τους.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΕΚΟΦΙΝ, οι δυο χώρες έχουν δείξει ικανοποιητική προσήλωση στο τσάκισμα εργασιακών και άλλων λαϊκών δικαιωμάτων και σ' αυτό το πλαίσιο συζητιέται τώρα «μια προσαρμογή των ωριμάνσεων των δανείων από τα EFSF και EFSM, προκειμένου να εξομαλυνθεί η διαδικασία αποπληρωμής του χρέους και των δύο χωρών».

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι καμιά ρύθμιση για το χρέος από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή, στο βαθμό που προϋποθέτει ισοπέδωση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, όπως έγινε και στην Ελλάδα με το PSI και τη διετή παράταση της «δημοσιονομικής προσαρμογής».

Από αυτή τη σκοπιά και με δεδομένα τα αντιλαϊκά μέτρα, που στόχο έχουν την εσωτερική υποτίμηση σε κάθε κράτος - μέλος, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η δήλωση του Ολι Ρεν ότι «η σημασία των πρόσφατων μελετών σχετικά με τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή είναι περιορισμένη λόγω του βραχυπρόθεσμου ορίζοντά τους και άλλων παραγόντων που ενδεχομένως επηρέασαν την ανάπτυξη σε σχέση με τα αναμενόμενα αποτελέσματα». Με άλλα λόγια, τα μέτρα ήταν προαποφασισμένα και ελάχιστη σημασία έχει αν επιβλήθηκαν με τον έναν ή τον άλλον πολλαπλασιαστή.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ενδεικτική των ανταγωνισμών ανάμεσα στους δανειστές και στο εσωτερικό της ίδιας της Ευρωζώνης, στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) διέψευσε χτες στο Dow Jones Newswires ότι η ΕΚΤ σκοπεύει να αποσυρθεί από την τρόικα, λόγω ανησυχιών για απειλές στην ανεξαρτησία των εθνικών κεντρικών τραπεζών, εξαιτίας της συμμετοχής της ΕΚΤ στα δανειακά προγράμματα με το ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τη γερμανική «Handelsblatt», ορισμένοι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρωζώνης ανησυχούν πως η ΕΚΤ έχει εμπλακεί υπερβολικά στη δημοσιονομική πολιτική των κρατών που χτυπήθηκαν από την κρίση, κάτι που δεν προβλέπεται από την εντολή της.

Σύμφωνα εξάλλου με δημοσιεύματα στον Τύπο, η ΕΚΤ δεν αναμένεται στην αυριανή συνεδρίαση της να αποφασίσει μέτρα για να «βοηθήσει» την οικονομία στην Ιταλία ή σε άλλα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης. Ωστόσο, τα ζόρια στην αστική διαχείριση της κρίσης εντατικοποιούν τη συζήτηση για μια πιο χαλαρή νομισματική πολιτική στο μέλλον, δείχνοντας ότι η αναλογία στο μείγμα διαχείρισης μπορεί να αλλάζει, όχι όμως και οι συνέπειες που έχει για το λαό η πολιτική υπέρ των μονοπωλίων.

Ολα αυτά συμβαίνουν σε συνθήκες παραπέρα συρρίκνωσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα των υπηρεσιών και της μεταποίησης στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με τον δείκτη ΡΜΙ του Markit, ο οποίος υποχώρησε στο 47,9 από 48,6 το Γενάρη. Τα στοιχεία ήταν καλύτερα απ' αυτά που είχαν αρχικά ανακοινωθεί (47,3), ωστόσο ο δείκτης εξακολουθεί να παραμένει κάτω από το όριο των 50 μονάδων που διαχωρίζει την ανάπτυξη από τη συρρίκνωση.

Τα στοιχεία για τη Γερμανία και τη Γαλλία είναι βελτιωμένα, αν και όπως επισημαίνει το Μarkit, μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρωζώνης παρατηρείται η μεγαλύτερη απόκλιση από το 1998, δείχνοντας ότι η κρίση βάθυνε την ανισομετρία στην Ευρωζώνη.