Το ιστορικό των αντεργατικών μεθοδεύσεων για το ωράριο των πυροσβεστών | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Eurokinissi

Ο «Ρ» δημοσιεύει σήμερα το δεύτερο μέρος του άρθρου του Μ. Μιχαήλ για τις αντιδραστικές αλλαγές στο ωράριο των πυροσβεστών και τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν.

* * *

Τα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου επιλέγουν την αδράνεια στα χρόνια προβλήματα. Τη σιωπή απέναντι στις σαρωτικές διαρθρωτικές αλλαγές. Την εθιμοτυπική συμμετοχή στα συλλαλητήρια και τους αγώνες του λαϊκού κινήματος ενάντια στις καταστροφικές ανατροπές. Την έκφραση ευχαριστηρίων και ικανοποίησης, για τις αλλαγές στο ωράριο με αποκορύφωμα το «καλωσόρισμα» που απεύθυνε με σχετική ανακοίνωσή της η Ενωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος στις 8/3/2013 στο νέο ΠΔ, τονίζοντας ότι «η παραπάνω ρύθμιση αποκατέστησε τη νομιμότητα αναφορικά με το ωράριο» υποσχόμενη ότι «συνεχίζουμε την προσπάθεια για να κατοχυρώσουμε τα υπόλοιπα.

Δεν είναι τυχαία όμως η ικανοποίηση που ένιωσαν οι εκπρόσωποι του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Πάσχιζαν πάνω από μία δεκαετία να φανούν αντάξιοι της εμπιστοσύνης των πολιτικών τους κηδεμόνων με το να πείσουν τους εργαζόμενους να δεχτούν τις αντιδραστικές αλλαγές στο ωράριο που προωθούσε με τις σχετικές οδηγίες η ΕΕ.

Στην προσπάθειά τους αυτή έβρισκαν πάντα απέναντί τους τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις που συνεχώς αποκάλυπταν τους σχεδιασμούς και τις προθέσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων και το ρόλο των εκπροσώπων του κυβερνητικού συνδικαλισμού και αντιμετώπιζαν με επιτυχία τις σχετικές απόπειρες.

Πρώτα αποτυχημένα εγχειρήματα, μετά την άμεση παρέμβαση και αντίδραση των ταξικών δυνάμεων που συσπειρώνονταν στην ΕΑΚΠ, η εφαρμογή του 12ωρου το 2001 και το 2004.
Δεύτερο αποτυχημένο εγχείρημα το καλοκαίρι του 2006 η προσπάθεια για τη μη χορήγηση των ημερήσιων αναπαύσεων με αντάλλαγμα το 24ωρο, και στη βάση αυτού του στόχου προσπάθησαν να το επιβάλουν με το έτσι θέλω και σε υπηρεσίες που δεν επιθυμούσαν το 24ωρο οι εργαζόμενοι.
Το 2008 μέσα από το άρθρο 17 του σχεδίου ΠΔ για την υγιεινή και ασφάλεια για το προσωπικό του ΠΣ, έγινε προσπάθεια για εφαρμογή της οδηγίας ΣΕΡΚΑΣ με σκοπό τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε εβδομαδιαία βάση που αποσκοπούσε στο κτύπημα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας όπως αποτυπώνεται παρακάτω:

α) μέγιστος αριθμός ωρών εργασίας των οποίων δεν επιτρέπεται υπέρβαση.

i) Δώδεκα (12) ώρες, σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο εικοσιτεσσάρων (24) ωρών και

ii) Εξήντα τρεις (63) ώρες σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο επτά (7) ημερών, είτε

β) ελάχιστος αριθμός ωρών ανάπαυσης, οι οποίες δεν επιτρέπεται να είναι λιγότερες από:

i) Δώδεκα (12) ώρες, σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο εικοσιτεσσάρων (24) ωρών και

ii) Εκατόν πέντε (105) ώρες, σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο επτά (7) ημερών.

Μετά τις αντιδράσεις μόνο της ΕΑΚΠ αποσύρθηκε αυτού του είδους η διευθέτηση χρόνου εργασίας.

Το 2009 οι ταξικές δυνάμεις της ΕΑΚΠ έδωσαν ακόμη μία μάχη κατά τη διάρκεια των τριών ημερίδων που διοργάνωσαν στη Ρώμη, τη Μαδρίτη και τη Λουμπλιάνα οι συμβιβασμένες ευρωπαϊκές πυροσβεστικές συνδικαλιστικές οργανώσεις των χωρών της Μεσογείου με την επίβλεψη της Κομισιόν.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών τους αποκάλυψαν τις πραγματικές προθέσεις των ημερίδων αυτών που με πρόσχημα την υγιεινή και ασφάλεια των πυροσβεστών, πρόσβλεπαν στην προετοιμασία του εδάφους για την αποδοχή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για την ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας και μία σειρά άλλες διαρθρωτικές αλλαγές όπως αποτυπώνονταν και μέσα στη Χάρτα των δικαιωμάτων των πυροσβεστών³.

Αντέκρουσαν δημόσια τα επιχειρήματα της αντιπροσώπου της Κομισιόν για την αναγκαιότητα να υπάρχει λόγω της φύσης της εργασίας ελαστικό ωράριο εργασίας που διατυπώθηκε ως απάντησή της στις καταγγελίες των αντιπροσώπων της ΕΑΚΠ για την οδηγία ΣΕΡΚΑΣ.

Γινόταν ολοφάνερο πλέον τόσο σε τοπικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ότι υπήρχε μια συνεχόμενη και συνεχώς αναβαθμισμένη προσπάθεια για την εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας ΣΕΡΚΑΣ που έδειχνε να μην ενοχλεί διόλου την παράταξη του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά είχε γίνει προσωπική υπόθεση της ΕΑΚΠ.

Το Νοέμβρη του 2009 νέο εγχείρημα για την επιβολή του 12ωρου αυτή τη φορά πιο αποφασιστικό και οργανωμένο, αλλά και αυτό απέτυχε χάρη στην άμεση αντίδραση των ταξικών δυνάμεων της ΕΑΚΠ.
To Φλεβάρη του 2010 ως αντίποινα για τις αντιδράσεις των εργαζομένων ενάντια στο 12ωρο εφαρμόζεται σε όλες τις υπηρεσίες 8ωρο σε 6ήμερη βάση και καταργούνται τα 24ωρα όπου εφαρμόζονταν.
Τον Ιούνη του 2010 εντελώς αιφνιδιαστικά υπογράφεται ΠΔ για την κατάργηση του 24ωρου ως εναλλακτικού ωραρίου και θεσπίζεται για πρώτη φορά το 12ωρο. Εγιναν προσπάθειες ασκώντας ασφυκτικές πιέσεις σε εργαζόμενους κυρίως σε ειδικές υπηρεσίες του ΠΣ αλλά δεν κατάφεραν να γενικευτεί η εφαρμογή του.
Τον Απρίλη του 2012 επιχειρούν μια πρώτη προσπάθεια για πιλοτική εφαρμογή του 16ωρου, πάλι όμως κάτω από την άμεση αντίδραση της ΕΑΚΠ η προσπάθεια αναστάλθηκε.

Με την υπογραφή του σχετικού ΠΔ το Μάρτη του 2013 κατάφεραν αυτό που πάσχιζαν χρόνια τώρα, αφού πρώτα ωρίμασαν οι συνθήκες μέσα από τον οικονομικό στραγγαλισμό των πυροσβεστών.

Οι εργαζόμενοι έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη στα συνδικαλιστικά τους όργανα, με αποδεδειγμένη την ανικανότητα και την απροθυμία τους να παλέψουν ώστε να τους βγάλουν από την απελπιστική κατάσταση, και αναζητώντας ευκαιριακές λύσεις με σκοπό να ελαχιστοποιήσουν τα έξοδά τους όσον αφορά τις μετακινήσεις τους στις υπηρεσίες όπου υπηρετούσαν, έδειξαν προτίμηση στην εφαρμογή του 24ωρου.

Εκμεταλλευόμενοι λοιπόν αυτήν την κατάσταση και έχοντας ως σύμμαχο την έλλειψη ουσιαστικής κατανόησης από τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων για τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων τους και τον τρόπο που έπρεπε να παλέψουν για την ουσιαστική επίλυσή τους, εφάρμοσαν οι χαμαιλέοντες του κυβερνητικού συνδικαλισμού επί δύο και πλέον χρόνια, σε πλήρη συνεννόηση με την πολιτική και φυσική ηγεσία, την τακτική του καρότου και του μαστίγιου.

Καρότο, η προσδοκία για την εφαρμογή ή τη διατήρηση του 24ωρου και μαστίγιο, η απειλή της κατάργησής του, για να τιθασεύονται οι αντιδράσεις απέναντι στη λαίλαπα των ολέθριων για το βιοτικό τους επίπεδο ανατροπών.

Η πολύχρονη προσπάθειά τους στέφθηκε με επιτυχία αφού κατάφεραν πρώτα να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους για τις πραγματικές προθέσεις της συγκυβέρνησης, με αποτέλεσμα τις μειωμένες αντιδράσεις και έτσι αντί για ένα εναλλακτικό ωράριο που ζητούσαν οι εργαζόμενοι όπως το 24ωρο, θέσπισαν επιπλέον το 12ωρο και το 16ωρο.

Επέλεξαν σκόπιμα τη στιγμή που ετοιμάζεται το τελειωτικό κτύπημα στην πυρασφάλεια της χώρας και τα εργασιακά τους δικαιώματα μέσα από το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη να ρίξουν την μπανανόφλουδα για να κατευνάσουν τις αντιδράσεις.

Δημιούργησαν κλίμα εφησυχασμού αποκρύπτοντας όμως ότι μετά την ψήφιση του Νομοσχεδίου οι ανατροπές που έρχονται πέραν όλων των άλλων και για το χρόνο εργασίας δε θα συγκρίνονται με ό,τι έχουν γνωρίσει οι εργαζόμενοι του ΠΣ μέχρι σήμερα.

Οι εργαζόμενοι του ΠΣ μέσα από ό,τι βίωσαν όλα αυτά τα χρόνια καλούνται να βγάλουν τα συμπεράσματά τους όχι μόνο από τη στάση των εκπροσώπων του κυβερνητικού συνδικαλισμού αλλά από τη στάση των κομμάτων που τους κτύπαγαν το χέρι στην πλάτη και την ίδια ώρα με το άλλο χέρι υπέγραφαν την καταδίκη τους μέσα από μία σειρά διατάξεις που ξεθεμελίωναν τα δικαιώματά τους, ή ψήφιζαν όλες αυτές τις Οδηγίες όπως η ΣΕΡΚΑΣ και τις Συνθήκες όπως του Μάαστριχτ που σήμερα επιχειρούν να τις εφαρμόσουν διά πυρός και σιδήρου.

Είναι καιρός πλέον να περάσουν από την επανάπαυση στην αντεπίθεση μαζί με τις ταξικές δυνάμεις.

Η μεγάλη εμπειρία που έχει αποκτηθεί από τους πολύχρονους αγώνες της ΕΑΚΠ, που μέσα από αυτούς δόθηκαν λύσεις σε προβλήματα καθημερινότητας των εργαζομένων, μπήκε φρένο σε δεκάδες αντεργατικούς σχεδιασμούς και αποτράπηκαν τα χειρότερα, πρέπει να αξιοποιηθούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους για το δικό τους όφελος.

Δεν αρκεί μόνο η αναγνώριση των αγώνων της ΕΑΚΠ με την ψήφο τους, που την έφεραν το 2010 πρώτη δύναμη με 41% στα υπηρεσιακά συμβούλια. Απαιτείται η ουσιαστική συμμετοχή τους στους Αγώνες που επιβάλλονται να γίνουν. Μαζί με όλο το υπόλοιπο ταξικό κίνημα που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, με κατεύθυνση και προσανατολισμό την ανατροπή της βάρβαρης καπιταλιστικής πραγματικότητας.

3) Βλέπε Χάρτα δικαιωμάτων των πυροσβεστών της FS στην ιστοσελίδα της ΕΑΚΠ www.eakp.gr ενότητα «Ανακοινώσεις Αλλων Συνδικαλιστικών Φορέων», στις 25/5/2009.

Μιχάλης ΜΙΧΑΗΛ
Απόστρατος ανθυποπυραγός του ΠΣ, πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΕΥΠΣ