Εμπόδιο στην πάλη - πάλη με ταξικούς όρους και κριτήρια - βάζουν οι απόψεις αλλά και η πρακτική δυνάμεων και παρατάξεων, πρωτοστατούντος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλων «ανεξάρτητων», «επαναστατών», με πλαίσια πάλης άσχετα με τις πραγματικές ανάγκες και συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού, πλαίσια πάλης που ενσωματώνουν το κίνημα στην πολιτική του κεφαλαίου και το κάνουν μέρος των αδυσώπητων ανταγωνισμών μεταξύ των κεφαλαιοκρατών, πλαίσια πάλης «κάτω από ξένη σημαία».
Τι λένε οι δυνάμεις της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΑΠ) στον κλάδο του φαρμάκου και συνασπίζονται γι' αυτό με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ;
Εκεί, όμως, που πραγματικά τα έδωσαν όλα είναι στο ζήτημα των επικουρικών ταμείων. Από την αρχή αποπροσανατόλισαν και καθήλωσαν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και την πάλη τους απέναντι σε έναν ακόμα αντιασφαλιστικό νόμο (εφαρμοστικό του 2ου μνημονίου) που συνενώνει όλα τα επικουρικά στο ΕΤΕΑ με προοπτική το τσάκισμα συντάξεων και παροχών και την κατάργηση της επικουρικής ασφάλισης, προτάσσοντας το ψευτοδίλημμα ΕΤΕΑ ή Ταμεία - ΝΠΙΔ, «επιλογή» προβλεπόμενη από τον ίδιο το νόμο. Βρέθηκαν για άλλη μια φορά απέναντι από τις ταξικές δυνάμεις, που έβαζαν το ζήτημα της πάλης απέναντι στον αντιασφαλιστικό νόμο συνολικά, της πάλης για την κατοχύρωση των κατακτημένων συντάξεων, παροχών και δικαιωμάτων και του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης.
Και ενώ η πλειοψηφία των επικουρικών ταμείων εντάχθηκαν τελικά στο ΕΤΕΑ, σε τέσσερα Ταμεία (ΤΕΑΥΦΕ, ΤΕΑΙΕΤ, ΤΕΑΠΕΠ και εργαζομένων στις ασφαλιστικές εταιρείες) οι δυνάμεις ΑΠ, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και λοιποί πρωτοστάτησαν για τη μετατροπή των Ταμείων αυτών σε ΝΠΙΔ, δηλαδή σε επαγγελματικά ταμεία. Λειτούργησαν ως «λαγοί» μαζί με την κυβέρνηση και τους εργοδότες, στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης της Ασφάλισης, της κατάργησης του κοινωνικού χαρακτήρα της.
Στον κλάδο του φαρμάκου, επειδή δεν είχαν την πλειοψηφία να προχωρήσουν, συντάχθηκαν με τη διασπαστική ομοσπονδία ιατρικών επισκεπτών ΠΟΙΕ, στήριξαν τον πρόεδρό της (ΠΑΣΚΕ), παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στη Δικαιοσύνη για την αγορά τοξικών ομολόγων του Ταμείου, πολέμησαν μαζί με όλους τους κρατικούς και εργοδοτικούς μηχανισμούς την ΟΕΦΣΕΕ, παραβίασαν τη θέληση των εργαζομένων, την απόφαση του Συνεδρίου της ΟΕΦΣΕΕ και έφτιαξαν ένα Ταμείο - μαγαζί.
Τι είναι τα Ταμεία - ΝΠΙΔ που δημιούργησαν όλοι αυτοί και πανηγυρίζουν ότι, τάχα, τα έσωσαν, παραπλανώντας τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους;
Τα ταμεία ΝΠΙΔ είναι ταμεία επαγγελματικά, όχι επικουρικά. Οι εργοδοτικές εισφορές, δηλαδή, δεν είναι υποχρεωτικές.
Είναι ταμεία μη εγγυημένων παροχών. Οι εργαζόμενοι θα δίνουν, αλλά δεν θα ξέρουν τι θα πάρουν και αν.
Οι συντάξεις μειώνονται δραματικά (ΤΕΑΙΕΤ - σούπερ μάρκετ 32% για πάνω από 100 ευρώ, ΤΕΑΥΦΕ - φάρμακο από 20% μέχρι να φτάσει τα 140 ευρώ, ΤΕΑΠΕΠ - πετρέλαια μέγιστη σύνταξη 300 ευρώ).
Η λειτουργία των ταμείων - ΝΠΙΔ βασίζεται στο ανακεφαλαιοποιητικό σύστημα, δε μιλάμε δηλαδή για Κοινωνική Ασφάλιση.
Οι αναλογιστικές μελέτες που παρουσίασαν ήταν παραγγελία των εργοδοτών (φάρμακο, πετρέλαια).
Κατά τ' άλλα, όλοι αυτοί εξαγγέλλουν, και πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι παλεύουν για τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης.
Τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη στα ΔΣ των ταμείων - ΝΠΙΔ είναι στελέχη της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, της ΑΠ κ.λπ. Στο ΔΣ του ΤΕΑΙΕΤ (σούπερ μάρκετ) συμμετέχουν διευθυντικά στελέχη των ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΥ, υποψήφιοι με το ψηφοδέλτιο της ΑΠ. Στο καταστατικό αυτού του ταμείου εμφανίζεται η πρώην πρόεδρος της ΟΙΥΕ - στέλεχος της ΠΑΣΚΕ και τώρα της νέας συνδικαλιστικής παράταξης ΕΜΕΙΣ.
Οι ταξικές δυνάμεις δίνουμε τη μάχη ώστε οι εργαζόμενοι να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να μην επιτρέψουν σε κανέναν να παίζει με τα λεφτά, τα δικαιώματα και τη ζωή τους, να παλέψουν με κριτήριο τα ταξικά τους συμφέροντα, να προστατέψουν τα δικαιώματα και τις παροχές που έχουν κατακτήσει με αγώνες και αίμα, για ένα κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, με το φάρμακο ενταγμένο σε ένα τέτοιο σύστημα και όχι εμπόρευμα.
Να παλέψουμε απέναντι σε κυβέρνηση, κεφαλαιοκράτες και ΕΕ, για να μη μείνει κανένας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα. Η προοπτική μας είναι ξεκάθαρη. Γιατί θεωρούμε ότι ο εργάτης πρέπει όχι μόνο να έχει λόγο για το κρίσιμο ζήτημα της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, αλλά και να παλέψει για να τα πάρει στα χέρια του ως κοινωνική ιδιοκτησία και να χαράξει τη δική του ανάπτυξη με μοναδικό κριτήριο τις ανάγκες του.