Με αφορμή τη χτεσινή 24ωρη απεργία που κήρυξε η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας μόνο για αναπληρωτές δασκάλους και χωρίς να βάζει συνολικά το πρόβλημα της αδιοριστίας, που, με ευθύνη της κυβέρνησης, ταλανίζει την εκπαίδευση, η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ με αναλυτική ανακοίνωση - παρέμβασή της καλεί τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στον αγώνα για μόνιμη και σταθερή εργασία, με διατήρηση της επετηρίδας και μαζικούς διορισμούς τώρα μόνο μέσα από αυτή. Αναλυτικά η ανακοίνωση, σημειώνει:

«Βρισκόμαστε τέσσερα χρόνια μετά την ψήφιση του αντιδραστικού ν. 2525/97 και όλοι, εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς βιώνουμε τις τραγικές επιπτώσεις της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Με το ν. 2525/97 προβλέπεται κατάργηση της επετηρίδας μετά το 2003, η οποία αποτελεί κατάκτηση χρόνων, που εξασφαλίζει τη διαφάνεια, την αντικειμενικότητα στις προσλήψεις και απάλλαξε την εκπαίδευση από το εκφυλιστικό φαινόμενο των πελατειακών σχέσεων.

Η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ έγκαιρα αποκάλυψε ότι στόχος της κατάργησης της επετηρίδας, κατ' εντολήν της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, είναι η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα και η δημιουργία νέου τύπου εκπαιδευτικού, χειραγωγημένου από την εξουσία.

Η κυβέρνηση σκόπιμα, για να "θολώσει τα νερά", χρεώνει στην επετηρίδα το θέμα της ποιότητας του εκπαιδευτικού. Αν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά καλύτερο εκπαιδευτικό, οφείλει να προχωρήσει σε αλλαγές στην εκπαίδευση του εκπαιδευτικού, δημιουργώντας παιδαγωγικές πανεπιστημιακές σχολές, με ενιαίο πρόγραμμα σπουδών και τμήματα ειδίκευσης. Το σύστημα επιλογής δεν μπορεί να μεταβάλει τα ουσιαστικά προσόντα του εκπαιδευτικού.

Η κυβέρνηση και διάφορες παρατάξεις ισχυρίζονται ότι η επετηρίδα "έχει πάθει έμφραγμα" και δεν μπορεί να λειτουργήσει. Κατ' αρχήν δεν ευθύνεται η επετηρίδα για το πρόβλημα της αδιοριστίας των εκπαιδευτικών. Δεν ευθύνεται επίσης η επετηρίδα για το ότι η μεγάλη ανεργία σπρώχνει πολλούς από τους πτυχιούχους στην εκπαίδευση (ακόμη και γιατρούς). Παρ' όλα αυτά, σε αρκετούς κλάδους (π.χ. τεχνικές ειδικότητες, πληροφορικής, δάσκαλοι) υπάρχει μια φυσιολογική ροή (με βάση το συνολικό πρόβλημα της ανεργίας) απορρόφησης. Αν εφαρμοζόταν μια άλλη πολιτική, αναβάθμισης της δημόσιας - δωρεάν εκπαίδευσης, θα απαιτούνταν να διοριστούν άμεσα χιλιάδες εκπαιδευτικοί.

Τα σημερινά πραγματικά κενά απαιτούν τον άμεσο διορισμό 1.500 περίπου νηπιαγωγών, 6.000 δασκάλων και 8.500 καθηγητών.

Αν ο αριθμός των μαθητών μειωθεί στο 1/20, τότε, με στοιχεία του ΥΠΕΠΘ, απαιτείται ο διορισμός 13.000 περίπου καθηγητών.

Αν υλοποιηθεί η πάγια απαίτηση των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών για πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας, τότε απαιτείται ο επιπλέον διορισμός 1.500 νηπιαγωγών, 6.000 δασκάλων και 9.000 καθηγητών.

Αν εφαρμοζόταν η ετήσια περιοδική επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών, με πλήρη απαλλαγή από τα διδακτικά τους καθήκοντα, τότε απαιτούνταν ο διορισμός 3.000 νηπιαγωγών, 6.000 δασκάλων και 9.000 καθηγητών.

Με βάση όλα τα παραπάνω και μόνο αυτά, απαιτείται σήμερα ο διορισμός 6.000 περίπου νηπιαγωγών, 18.000 δασκάλων και 36.500 καθηγητών.

Το πρόβλημα επομένως είναι η πολιτική της κυβέρνησης και όχι η επετηρίδα.

Μόλις ψηφίστηκε ο ν. 2525/97, οι παρατάξεις ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ξεκίνησαν μια εκστρατεία μικροπαραταξιακής εκμετάλλευσης της αγωνίας και της εργασιακής αβεβαιότητας των συναδέλφων αναπληρωτών. Αντί να στηρίξουν το αίτημα της διατήρησης της επετηρίδας, αφού η κατάργησή της προκάλεσε την εργασιακή αβεβαιότητα των αναπληρωτών, άρχισαν να μοιράζουν υποσχέσεις και "ρυθμίσεις" σε διάφορες ομάδες αναπληρωτών, διασπώντας έτσι τον κόσμο της εκπαίδευσης. Ετσι έπεφταν βροχή οι "ρυθμίσεις" για απορρόφηση, μονιμοποίηση, διορισμό των αναπληρωτών και όλοι τους "ξέχασαν" τη μόνη σίγουρη λύση που είναι η διατήρηση της επετηρίδας και οι μαζικοί διορισμοί από αυτήν. Οπως αποδείχτηκε και με τη ρύθμιση του 16μηνου (χρειάζεται νέα ρύθμιση για να υλοποιηθεί και κρατάει όμηρο τον αναπληρωτή) καμία επιμέρους ρύθμιση δε λύνει το πρόβλημα των διορισμών.

Από την πρώτη στιγμή η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ κατήγγειλε την παρωδία του ΑΣΕΠ και με συνέπεια υπερασπίζεται τη διατήρηση της επετηρίδας. Η ίδια η πράξη απέδειξε τα αδιέξοδα του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ: Εκπαιδευτικοί που πέτυχαν στον 1ο διαγωνισμό θεωρούνται αποτυχημένοι στο 2ο διαγωνισμό. Με το 2ο διαγωνισμό παραμένουν περίπου 3.500 κενές θέσεις (δάσκαλοι, καθηγητές), οι οποίες θα καλυφθούν με αναπληρωτές από τους "αποτυχόντες".

Σήμερα εργάζονται στην εκπαίδευση περίπου 17.000 αναπληρωτές. Από αυτούς ένας μικρός αριθμός καλύπτει πραγματικές ανάγκες αναπλήρωσης, λόγω εκπαιδευτικών αδειών, ασθένειας, απόσπασης στο εξωτερικό κλπ. (Γι' αυτό κοροϊδεύουν όσοι μιλάνε για κατάργηση του θεσμού του αναπληρωτή. Σκέφτηκαν ότι κανένας δε θα έχει οργανική θέση;). Ο υπόλοιπος αριθμός θέσεων αναπληρωτή πρέπει να καλυφθεί, τώρα, με διορισμούς μέσα από την επετηρίδα, σε μόνιμες θέσεις, με σταθερή, μόνιμη εργασία.

Οι διάφορες "ρυθμίσεις" που προτείνουν οι παρατάξεις ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ δεν προσφέρουν μόνιμη και σταθερή εργασία στον αναπληρωτή, αλλά παρατείνουν το πρόβλημα της εργασιακής αβεβαιότητας και ομηρίας των αναπληρωτών και συνολικά των αδιορίστων».

Και η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ καταλήγει ότι «ξεκάθαρα και με συνέπεια στηρίζει το αίτημα της διατήρησης της επετηρίδας και των μαζικών διορισμών μέσα από αυτήν. Ταυτόχρονα διεκδικεί κατάργηση του επαίσχυντου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ». Αναφορικά με τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις σημειώνει: «Οι παρατάξεις της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ τάσσονται υπέρ της κατάργησης της επετηρίδας και υιοθετούν το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (η ΔΑΚΕ διαφωνεί με τη διαδικασία και όχι με την ουσία του διαγωνισμού). Τι γίνεται όμως με τις παρατάξεις της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ; Διεκδικούν κι αυτοί κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, αλλά σκόπιμα δεν ξεκαθαρίζουν τι προτείνουν. Δύο είναι τα ενδεχόμενα:

α) Να θέλουν κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και να τάσσονται υπέρ της διατήρησης της επετηρίδας. Στην περίπτωση αυτή, αφού υποστηρίζουν τη διατήρηση της επετηρίδας, αποτελεί τσαρλατανισμό να προτείνουν ταυτόχρονα διάφορες "ρυθμίσεις" για δήθεν απορρόφηση - μονιμοποίηση των αναπληρωτών, αφού η επετηρίδα διασφαλίζει και μακροπρόθεσμα το μόνιμο διορισμό. Εξάλλου στην περίπτωση των μαζικών διορισμών μέσα από την επετηρίδα, οι αναπληρωτές είναι οι πρώτοι που θα διοριστούν.

β) Να θέλουν κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και να μη θέλουν διατήρηση της επετηρίδας. Τότε νομιμοποιούνται ηθικά να υπόσχονται στους αναπληρωτές διάφορες "ρυθμίσεις", αλλά οφείλουν να ξεκαθαρίσουν ποιο σύστημα πρόσληψης προτείνουν. Αφού λένε όχι στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, όχι στην επετηρίδα, τότε τι προτείνουν; Μήπως συνέντευξη και μόρια;».