Βιβλία για... αναστάσιμο Πάσχα του λαού | Βιβλίο

Πάσχα έρχεται. Μέρες διαφυγής μας από την αγχώδη καθημερινότητα. Διαφυγή που μπορούμε να την κάνουμε ουσιαστικότερη για μας και τους δικούς μας, μεγάλους και μικρούς, με το διάβασμα ενός καλού βιβλίου. Βιβλίου, που να αφήνει... αποθέματα για το αύριο, για τη μελλούμενη Ανάσταση του λαού. Οπως κάθε χρόνο, παραμονές του Πάσχα, έτσι και φέτος ο «Ρ» επιλέγει και προτείνει στους αναγνώστες του βιβλία για όλες τις ηλικίες. Βιβλία, της «Σύγχρονης Εποχής», που «δωρίζουν» ιστορική, πολιτική, πολιτιστική γνώση, βιβλία που συγκινούν, ψυχαγωγούν και ευφραίνουν.

ΙΣΤΟΡΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Βετεράνος του λαϊκού και ναυτεργατικού κινήματος, εφ' όρου ζωής «στρατιώτης» ταγμένος να «φυλάει Θερμοπύλες», ο Στρατής Τσαμπής, με αφορμή μια εκδήλωση της ΚΟΒ Ναυτεργατών του ΚΚΕ για τα 80χρονα του Κόμματος, κατέγραψε στο βιβλίο του «Στο δρόμο του καθήκοντος» την πολύτιμη βιωματική μαρτυρία του για την ίδρυση και πορεία της Κομματικής Οργάνωσης Ναυτεργατών (ΚΟΝ). Μαρτυρία για τους κραταιούς αγώνες της, στη διάρκεια των 80χρονων του ΚΚΕ. Αγώνες που άντεξαν σε τρομερές πολιτικές, ιδεολογικές, εργασιακές, συνδικαλιστικές, δικαστικές «θύελλες» και «τρικυμίες» και ανέδειξαν πολλούς μάρτυρες ήρωες - θύματα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των ελληνικών, ξένων και διεθνών κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών, των κατακτητών και των οργανισμών υποδούλωσης της χώρας και του λαού: FΒΙ, Ιντέλιντζες Σέρβις, ΝΑΤΟ, κοκ.
Συνταρακτικά αποκαλυπτικό, αποστομωτική απάντηση στα μακρόχρονα ψεύδη, στα κρατικά και παρακρατικά «χαλκεία» κατασυκοφάντησης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας με ένα ακόμα τερατώδες ψέμα, αποτελεί το βιβλίο του παλαίμαχου δημοσιογράφου Δημήτρη Σέρβου «Το παιδομάζωμα και ποιοι φοβούνται την αλήθεια», το οποίο προλογίζουν ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης και παλαίμαχος εκπαιδευτικός Γιώργος Κ. Μωραΐτης. Μια ιστορική έρευνα, η οποία αφ' ενός αποδεικνύει- με πληθώρα ντοκουμέντων- τα κατά συρροήν και καταναγκαστικά παιδομαζώματα της μεταξικής δικτατορίας και του βασιλοφασιστικού παρακράτους της χιτλεροθρεμμένης Φρειδερίκης, με τις εντολές των Αγγλοαμερικάνων κατακτητών και τις ευλογίες της ψυχροπολεμικής ελληνικής κυβέρνησης, και αφ' ετέρου τη διάσωση πλήθους παιδιών από τις επαρχίες της Βόρειας Ελλάδας από τους βομβαρδισμούς των Αγγλοαμερικάνων, την πείνα και την ορφάνια και τη φυγάδευσή τους με τη συγκατάθεση των γονιών τους στις φιλόξενες σοσιαλιστικές χώρες.
Πολύτιμη προσφορά στην αλήθεια και στην ιστοριογραφική επιστήμη είναι και το βιβλίο - βιωματική μαρτυρία αλλά και έρευνα και συλλογή πολλών άλλων μαρτυριών μαχητών- του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου Αρίστου Καμαρινού «Ο εμφύλιος πόλεμος στην Πελοπόννησο (1946-1949)». Ο συγγραφέας, ο μόνος από τα στελέχη του ΔΣΠ που ζει, παρουσιάζοντας αυθεντικά ντοκουμέντα, μαρτυρίες και περιγραφές πληθώρας γεγονότων του εμφυλίου στην Πελοπόννησο καταρρίπτει τις χαλκευμένες «αλήθειες» των επίσημων σχετικών βιβλίων που έγραψαν μερικοί από τους - υποκινούμενους από τους Αγγλοαμερικάνους- διώκτες του ΔΣΠ και του ΔΣΕ συνολικά.
Στις αρχές του 1949 στο ΔΣΕ κατατάχτηκε ένας φλογερής ψυχής ΕΠΟΝίτης- ο οποίος μαθητής ακόμα είχε «γευτεί» τη διωκτική θηριωδία των ανθρωποειδών εναντίον των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Τριαντάφυλλος Αθ. Γεροζήσης λεγόταν ο ΕΠΟΝίτης που βγήκε στο βουνό και τις ώρες της ανάπαυλας από τις σκληρές μάχες έγραφε στο ημερολόγιό του όλα τα καθημερινά καθέκαστα. Οχι μόνο για τις ηρωικές μάχες που δίνονταν από την 123 Ταξιαρχία του ΔΣΕ, αλλά και όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής των μαχητών, ακόμα και τις μορφωτικές και πολιτιστικές. Το ημερολόγιο δυστυχώς χάθηκε αλλά οι σελίδες του διαφυλαγμένες στο «θησαυροφυλάκιο» της μνήμης του αποτυπώθηκαν στο συγκινητικά παραστατικό βιβλίο του «Ανταρτόπουλο στο ΔΣΕ (Το χαμένο ημερολόγιο)», το οποίο προλογίζει ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών συνεχίζοντας την ερευνητική και μελετητική προσφορά της για τον ιδεολογικό «εξοπλισμό» της εργατικής τάξης έναντι της αστικής τάξης, σε συνεργασία με τη «Σύγχρονη Εποχή» εξέδωσε το συλλογικό έργο «Προσεγγίσεις στην κατάσταση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα». Το βιβλίο αποτελείται από οκτώ κεφάλαια. Συγγραφέας του πρώτου κεφαλαίου είναι ο Γιώργος Πολυμερίδης. Του δεύτερου και του έκτου κεφαλαίου ο Μάκης Παπαδόπουλος. Του τρίτου ο Νίκος Κυρίτσης. Του τετάρτου ο Γιώργος Μαγγανάς. Του πέμπτου και του όγδοου ο Κώστας Κάππος. Του εβδόμου οι Γιάννης Ντούρος και Γιώργος Στρατής.
Εξαιρετικά χρήσιμο, μεγάλο εφόδιο για την κατανόηση για του πού οδηγεί το λαό η ολιγαρχία του πλούτου, η ΟΝΕ και η υποταγμένη στο παγκόσμιο κεφάλαιο οικονομική πολιτική της «εκσυγχρονιστικής» ελληνικής κυβέρνησης είναι το βιβλίο «Εξελίξεις, Τάσεις, Προοπτικές της Ελληνικής Οικονομίας (Υλικά της Ημερίδας της ΚΕ του ΚΚΕ- 29/11/1999)». Ο τόμος περιέχει την εισήγηση του Οικονομικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, τις τοποθετήσεις των προσκεκλημένων στην ημερίδα εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΔΗΚΚΙ, το κλείσιμο της ημερίδας, τις επεξεργασίες των υλικών της ημερίδας και τα συμπεράσματα του Οικονομικού Τμήματος από αυτήν, αλλά και τις εξελίξεις που ακολούθησαν.
Βασικό, απαραίτητο βιβλίο για την ιδεολογική «βιβλιοθήκη» των εργαζομένων, αυτών ακριβώς που πρέπει και να θέλουν και να κρατούν «ξυπνό» το μυαλό τους, να ξέρουν δηλαδή πλήρως το «παζλ» των σχεδιασμών της αμερικανοευρωπαϊκής νέας τάξης πραγμάτων, είναι η νομικοπολιτική μελέτη του Κώστα Τουμασάτου «Σύμβαση Σένγκεν». Πρόκειται για τη σύμβαση που συνέταξε η οικονομο-πολιτικο-στρατιωτική «μαφία» του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, τη συνυπέγραψε και η κυβέρνηση Σημίτη, την οποία θα εφαρμόζουν ντόπια και ξένα νομοθετήματα- δες και τον τρομονόμο - και διωκτικά όργανα.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ο «Ντοστογιέφσκι» της ελληνικής λογοτεχνίας, ο «πατέρας» της σύγχρονης ελληνικής ρεαλιστικής πεζογραφίας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης κληροδότησε στο λαό μας ένα αθάνατο, αριστουργηματικό κοινωνικό μυθιστόρημα. Λέμε για τη «Φόνισσα». Το τραγικό σύμβολο της ελληνικής φτωχολογιάς, τραγικότατο σύμβολο του πιο καταπιεσμένου του πιο εκμεταλλευόμενου «σώματος» του λαού, της γυναίκας. Μόνο ο «φτωχούλης του θεού» Παπαδιαμάντης μπορούσε να νιώσει βαθιά τα βάσανα της «άμοιρης» κοινωνικά γυναίκας. Μόνο εκείνος μπορούσε να διεισδύσει στον τραυματικό, πικραμένο, αδικαίωτο, διαταραγμένο εντέλει, ψυχικό της κόσμο, να συλλάβει την απελπισία της. Απελπισία που οδηγεί τη δύστυχη Φραγκογιαννού να γίνει φόνισσα θηλυκών βρεφών και νηπίων για να τα σώσει από τη μαρτυρική ζωή που τα περιμένει. Το βιβλίο προλογίζει ο Μανώλης Κορνήλιος.
Η μετεμφυλιακή Ελλάδα. Ο τρόμος. Οι διώκτες των λαϊκών αγωνιστών. Οι έγκλειστοι και οι παράνομα αντιστεκόμενοι αγωνιστές. Και οι άλλοι οι «δραπέτες» από τις ιδέες της νιότης τους, από την κοινωνική τάξη τους, από τη συνείδησή τους, οι συμβιβασμένοι με το σύστημα, οι ανεχόμενοι αν όχι και συνένοχοι της διάσπαρτης παντού στην πρωτεύουσα και σ' όλη τη χώρα τρομοκρατίας. Εκείνοι, που γύρισαν την πλάτη σε παλιούς διωκόμενους φίλους τους. Η ψυχροπολεμική μας ιστορία μυθιστοριοποιημένη εξαιρετικά από τον Μανώλη Κορνήλιο, με τον πολύσημο τίτλο «Ο άλλος δραπέτης».
Ο Σαμιώτης αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και δημοσιογράφος Σταμάτης Βαλσάμος, αποτύπωσε μυθιστορηματικά στο βιβλίο του «Δάκρυ και ελπίδα» τα βάσανα του σαμιώτικου λαού στις αρχές του 20ού αιώνα. Βρισκόμαστε στα χρόνια μετά την ένωση της Σάμου με την Ελλάδα (1911). Τότε που οι φτωχοί αγρότες της Σάμου, μόλις λευτερωμένοι από τον τουρκόδουλο ηγέτη του νησιού έπεσαν στα νύχια του Ελληνα δυνάστη. Του αχόρταγου, αρπακτικού έμπορα και τοκογλύφου. Συνέπεια της τοκογλυφικής καταδυνάστευσης ήταν και το δράμα της μετανάστευσης των νέων για αναζήτηση διεξόδου από την αβάσταχτη ανέχεια, της ορφάνιας των γονιών από τα παιδιά τους.
Δυο συνταρακτικά διηγήματα περιέχει το βιβλίο του Νίκου Κυτόπουλου «Το στοίχημα». Αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου διηγήματος, που μεταπλάθει λογοτεχνικά μια αληθινή ιστορία του Μακρονησιού. Τα βασανιστήρια που υπέστη ο κομμουνιστής μάρτυρας- ήρωας Τατάκης από τον τερατώδη αρχιβασανιστή Κοθρά. Ο Κοθράς στοιχημάτισε με τον ήρωα ότι με τα βασανιστήρια που θα του κάνει θα λυγίσει και θα υπογράψει δήλωση μετανοίας. Ο Τατάκης στοιχημάτισε για το αντίθετο και φυσικά κέρδισε το στοίχημα, πεθαίνοντας περήφανος και ανυπότακτος. Το δεύτερο διήγημα, επίσης συγκλονιστικό, με τίτλο «Το δίλημμα» μιλά για ένα οδυνηρό, προσωπικό συνειδησιακό δράμα ενός αγωνιστή του ΔΣΕ που βρέθηκε μόνος, στερημένος την οικογένειά του, στην πολιτική προσφυγιά. Ενα ακόμα δράμα μέσα στα τόσα που προκάλεσε η αγγλοαμερικανική επέμβαση σε βάρος του ελληνικού λαού.
Ασυνήθιστης, δυναμικής, πολύμορφης γραφής είναι το μυθιστόρημα του Αστέριου Λάμπρου «Χρωματιστοί κύκλοι». Καθηγητής της Αισθητικής των ΜΜΕ στο πανεπιστήμιο της Πάτρας ο συγγραφέας συνθέτει ένα μυθιστορηματικό «κατηγορώ» για την «άλωση» διδασκόντων στα ΑΕΙ- άλωση συνειδησιακή, ηθική, παιδαγωγική. Για τα βρώμικα παιχνίδια με κοινοτικά κονδύλια, για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, για τα πρυτανικά «εκλογομαγειρεία» και τις φρούδες φοιτητικές προσδοκίες με την απόκτηση του πτυχίου.

ΠΑΙΔΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

Ο παλαίμαχος εκπαιδευτικός και πολυγραφότατος συγγραφέας Χάρης Σακελλαρίου προστρέχει στις αρχαίες ιστορικές πηγές και αντλεί από αυτές γνωστές και άγνωστες πτυχές, με τις οποίες πλάθει τα εξαιρετικά διδακτικά βιβλία του. Πρόσφατα κυκλοφόρησε «Ο τυραννομάχος της Φυλής». Η μυθιστορηματική ανάπλαση της ιστορικής διαδρομής του στρατηγού Θρασύβουλου από τη Φυλή της Αττικής, ο οποίος στήριξε τα μέγιστα τη Δημοκρατία του Περικλή, αντιστάθηκε στους Τριάκοντα Τυράννους, πρωτοστάτησε για την κατάλυση των ολιγαρχικών και σκοτώθηκε άδικα στρατοπεδευμένος στις όχθες του Ευρυμέδοντα ποταμού.
Λένε ότι η καλύτερη γνώση είναι η γνώση που παρέχεται με ευχάριστο τρόπο. Ευχάριστη γνώση, λοιπόν, προσφέρουν στα παιδιά δύο «συγγενικής» θεματολογίας βιβλία της Αυγής Παπάκου- Λαγού, παραστατικότατα εικονογραφημένα από την Ειρήνη Κεπερτή. Τίτλοι τους «Το λυκαυγές του πολιτισμού» και «Η τροχιά του πολιτισμού». Το πρώτο «διηγείται» στα παιδιά τη σκληρή πάλη των πρωτόγονων ανθρώπων να ξεφύγουν από την κατάσταση του ζώου, να συγκροτηθούν σε ομάδες, να πλάσουν τα πρώτα τους εργαλεία, να βρουν μια γλώσσα επικοινωνίας τους, να εξημερώσουν άγρια ζώα, να μεταβληθούν από κυνηγοί σε κτηνοτρόφους, να αρχίσουν να παράγουν αγαθά, να καλλιεργήσουν τις τέχνες των χεριών τους. Το δεύτερο βιβλίο παρακολουθεί τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του στα κατοπινά προϊστορικά χρόνια. Στη λεγόμενη Νεολιθική Εποχή (10.000 χρόνια πριν), τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να συστηματοποιούν τη γεωργική καλλιέργεια, παράλληλα με το κυνήγι και το ψάρεμα, να φτιάχνουν πιο αποτελεσματικά, πιο... εξειδικευμένα εργαλεία για την κάθε τους εργασιακή δραστηριότητα και οικιακά σκεύη, να υφαίνουν, να πλάθουν τον πηλό, να σμιλεύουν καλλιτεχνικά την πέτρα.
Τρυφερό, διδακτικότατο παραμύθι είναι «Η περιπέτεια μιας καρδερίνας» της Γεωργίας Ανεζίνη-Αεράκη, υπέροχα εικονογραφημένο από την Εύα Μελά. Μια ιστοριούλα με πουλιά και παιδιά για το μέγιστο αγαθό που λέγεται ελευθερία και για τον αγώνα που αξίζει να δίνει κάθε πλάσμα για την απόκτησή της. Η καρδερινούλα του παραμυθιού υποφέρει διπλά. Αν δεν αποδράσει από το κλουβί της, «σκλάβοι» θα μείνουν και τα πουλάκια της. Τι πρέπει να κάνει; Διαβάστε το παιδιά!
Αλλο ένα εξαιρετικό αλληγορικό παραμύθι είναι «Το κάστρο που πέταξε» του Νίκου Μολυβιάτη, με εικόνες και τούτο της Εύας Μελά. Παραμύθι αντίστασης στην καταστροφή και τουριστικοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και του φυσικού περιβάλλοντος από δήθεν «αναπτυξιακά» ιδιωτικά συμφέροντα, με συνενόχους τους κυβερνητικούς και τοπικούς «άρχοντες». Το παραδεισένιο κάστρο όπου παίζανε τα παιδιά και τραγουδούσαν τα πουλιά, όμως θα εκδικηθεί τους καταστροφείς του, θα πετάξει μακριά στην ελεύθερη χώρα της φαντασίας.

Αρ. ΕΛ.