Παιδιά εξαθλιωμένα χωρίς εξασφαλισμένη πρόσβαση ούτε σε βασικά είδη διατροφής και σε υπηρεσίες Υγείας. Παιδιά χωρίς θέρμανση, μέσα σε σπίτια με υγρασία και σάπια κουφώματα. Παιδιά που αναζητούν δουλειά, για να βοηθήσουν την οικογένεια. Αυτά τα παιδιά κρύβονται πίσω από τα αριθμητικά στοιχεία της Εκθεσης που εκπονήθηκε για τη Unicef από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθήνας και παρουσιάστηκε χτες. Μια Εκθεση που βεβαίως δεν μπορεί να αποτυπώσει το εύρος και το καθεστώς της χρεοκοπίας μέσα στο οποίο αναγκάζονται να ζουν τα παιδιά εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών. Μέσα από τα συγκεκριμένα στοιχεία ξεπροβάλλει, για μια ακόμα φορά, η παντελής απουσία κοινωνικών δομών, υπηρεσιών Πρόνοιας και Υγείας που θα προσφέρονται σε όλους δωρεάν. Μια επιλογή που διευρύνεται και παγιώνεται στην καπιταλιστική κοινωνία με πρόσχημα την οικονομική κρίση, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ανατροπές λαϊκών κατακτήσεων που είναι αναγκαίες για την εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Με αυτή την έννοια, τα στοιχεία αποκαλύπτουν έναν απίστευτο πισωγύρισμα στο χρόνο, σε μια εποχή που η ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και η αύξηση του παραγόμενου πλούτου κινούνται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Σύμφωνα με την Εκθεση:

• 69.000 παιδιά το 2011 ζούσαν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης, δηλαδή σε οικογένειες όπου υπάρχει και φτώχεια, και σοβαρή υλική αποστέρηση, και χαμηλή ένταση εργασίας. Ο αντίστοιχος αριθμός το 2010 ήταν 12.000 παιδιά. Μέσα σε ένα χρόνο, όχι μόνο σχεδόν εφταπλασιάστηκε ο αριθμός, αλλά επιπλέον τα παιδιά που βρίσκονταν σε σοβαρό κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (φτώχεια, σοβαρή υλική αποστέρηση, χαμηλή ένταση εργασίας) ανήλθαν στα 597.000.
• Το 9,2% των παιδιών στην Ελλάδα ζούσε το 2011 σε νοικοκυριά στα οποία δεν εργαζόταν κανείς.
• 13.330 παιδιά από 15 - 18 χρόνων αναζητούσαν δουλειά το 2012, την ώρα που το 2007 ο αριθμός αυτός ήταν σχεδόν στο μισό (7.697 παιδιά). Αυτό έχει πολλές αιτίες, αλλά σίγουρα αποτυπώνει και την ανάγκη περισσότερα παιδιά να συμβάλλουν στα έσοδα της οικογένειας είτε διακόπτοντας το σχολείο, είτε παράλληλα με αυτό.
• Τα φτωχά παιδιά υπολογίζονταν σε 465.000 (το 23,7% του παιδικού πληθυσμού) και 322.000 είναι τα παιδιά σε σοβαρή υλική αποστέρηση: Είναι χαρακτηριστικό πως το 50,8% των νοικοκυριών με παιδιά το 2011 δήλωσε αδυναμία πληρωμής μιας βδομάδας διακοπών, το 37,2% δυσκολίες ανταπόκρισης στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, δόσεις δανείων κ.λπ., το 34,5% οικονομική αδυναμία αντιμετώπισης έκτακτων δαπανών της τάξεως των 500 ευρώ και άνω, το 19,3% οικονομική αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση, το 10,6% οικονομική αδυναμία για διατροφή που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη μέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας (σ.σ. το 56,9% των μονογονεϊκών νοικοκυριών και το 68,8% των πολύτεκνων).
• Οπως σημειώνεται στην Ερευνα του Πανεπιστημίου, «οι συνθήκες αυτές, αν συνδυαστούν με προβλήματα στην κατοικία που σχετίζονται με υγρασία στην οροφή, στους τοίχους και σάπια κουφώματα», που το φτάνουν στο 14,8% των νοικοκυριών το 2011, «μπορούν να επιφέρουν σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία των παιδιών, ιδιαίτερα των μικρότερων ηλικιών».
• Παρατηρείται σταδιακή αύξηση στις γεννήσεις ελλιποβαρών παιδιών (κάτω από 2.500 γραμμάρια) που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής της μητέρας, αλλά μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ανάπτυξη του παιδιού: Από 8,8% το 2007, σε 9,6% το 2009 και 10% το 2010.
• Το 10,1% του πληθυσμού δήλωσε το 2011 οικονομική αδυναμία για την κάλυψη ιατρικών εξετάσεων.