Γρηγοριάδης Κώστας |
Ετσι και οι μαζικές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε πόλεις της Ισπανίας, μετά την αποκάλυψη του «σκανδάλου»», που βέβαια είναι σύμφυτο της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος σε όλο τον κόσμο, είχαν προσανατολισμό να «φύγει ο Ραχόι», «να φύγουν οι διεφθαρμένοι». Μέχρι εκεί. Σ' αυτό συμβάλλει το αδυνάτισμα του εργατικού κινήματος, που οι ηγεσίες του για δεκαετίες καλλιεργούν στους εργάτες τη λογική της «κοινωνικής συναίνεσης», της «ταξικής συνεργασίας». Ετσι τα συνθήματα φτάνουν μέχρι την αλλαγή κυβέρνησης, δε θίγουν τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης. Το ελπιδοφόρο είναι ότι υπάρχουν και ταξικές δυνάμεις που μπολιάζουν μέσα στο κίνημα την αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη για την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και την αλλαγή τάξης στην εξουσία.