Δε διευκρινίζει εναντίον ποιων καταφέρεται ο υπουργός Παιδείας, στο παραπάνω απόσπασμα από τη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής», όπου επιχειρεί να «απαντήσει» στην κριτική για τις αλλαγές στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Σίγουρα όχι στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που ποτέ δεν υπερασπίστηκε το σημερινό και χτεσινό σχολείο, που ποτέ δεν είδε τη γνώση σαν κάτι που κατακτιέται αβασάνιστα. Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να παρουσιάσει ως πρόοδο και απάντηση στους ταξικούς φραγμούς το σχολείο που οικοδομεί, ενώ χαρακτηρίζει ...φυγόπονους όσους ζητούν περισσότερη πραγματική μόρφωση.

Ο λαός και τα παιδιά του είναι αυτοί που έχουν «υψηλές απαιτήσεις» από το σχολείο, το οποίο παραμένει πίσω από τις πραγματικές ανάγκες. Ζητούν να μορφώνει πραγματικά τα παιδιά και όχι να τα στέλνει από τα 15 τους να φτιάχνουν καφέδες σε κάποια επιχείρηση κάνοντας «μαθητεία». Για την εργατική τάξη, μάλιστα, η κατάκτηση της γνώσης μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, στην πορεία για αλλαγές πραγματικά προς όφελος του λαού.