Ο χτεσινός εφιάλτης της ομηρίας 120 ανθρώπων σε ξενοδοχείο της Κωνσταντινούπολης -έστω κι αν τελείωσε αναίμακτα- φέρνει στο προσκήνιο το πώς σκέπτονται οι ιθύνοντες της Τουρκίας σε ό,τι αφορά το έγκλημα, τόσο ως προς τον ορισμό του όσο και ως προς τον κολασμό του. Ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε την τρομοκρατική επιχείρηση στο ξενοδοχείο Swissotel, ο Μοχάμεντ Τοκτζάν, είχε καταδικαστεί από την τουρκική Δικαιοσύνη για την πειρατεία σε πλοίο που έπλεε στο Βόσπορο το 1996. Ωστόσο, αμνηστεύτηκε φέτος από την κυβέρνηση, διότι η δική του δράση «συνέφερε»: οι πράξεις του είχαν «εθνικιστικό» κίνητρο, τη σύγκρουση στην Τσετσενία και τη σύνδεση της Τουρκικής εθνικότητας με τον Καύκασο. Αντίθετα, εκ των αριστερών πολιτικών κρατούμενων δεν αμνηστεύτηκε κανείς. Βλέπετε, τα δικά τους κίνητρα δεν ήταν «εθνικιστικά», αλλά αντίθετα, ταξικά. Και αυτό δε συμφέρει καθόλου...