Τα σωματεία του Πειραιά είχαν προσυγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο, απ' όπου ξεκίνησαν για να έρθουν με πορεία στην πλατεία Κοραή. Οι απεργοί της Πρωτομαγιάς στην Κοκκινιά έκαναν τη δική τους πορεία. Οι δύο πορείες ενώθηκαν στην πλατεία Ιπποδαμείας. Από εκεί πέρασαν από το λιμάνι, για να φτάσουν στην πλατεία Κοραή στην οποία είχε ήδη αρχίσει να έρχεται κόσμος από άλλες περιοχές του Πειραιά. Το μήνυμα που έστειλαν ήταν σαφές: Τα σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου και των λακέδων πολιτικάντηδών του δε θα περάσουν.
Θα συνεχίσουμε το δρόμο του αγώνα και της ταξικής πάλης με ευθύνη απέναντι στους νεκρούς του Σικάγου, του Πασαλιμανιού του 1923, των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή, όλων αυτών που έδωσαν τη ζωή τους για το 8ωρο, για την Κοινωνική Ασφάλιση, για να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τόνισε ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης. και πρόσθεσε: Πριν πέντε μέρες, στις 26 του Απρίλη, αλλά και σήμερα, η εργατική τάξη της χώρας μας, το εργατικό λαϊκό κίνημα με τον μαζικό αποφασιστικό του αγώνα έδειξε την τεράστια δύναμη που έχει όταν παλεύει. Απέδειξε, για άλλη μια φορά, ότι μόνο στο δρόμο του αγώνα και της ταξικής πάλης θα περιφρουρήσουμε και θα διευρύνουμε τις κατακτήσεις μας. Αυτός ο ξεσηκωμός δεν ήρθε μόνος του. Ηταν αποτέλεσμα της συνεπούς γραμμής που ακολούθησαν οι ταξικές δυνάμεις το ΠΑΜΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα, κόντρα στις λογικές του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης τους κοινωνικού εταιρισμού και της υποταγής, του ξεσκεπάσματος των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.
Ακολούθως, αφού υπογράμμισε: «Στον αγώνα η προοπτική, στο διάλογο η υποταγή», πρόσθεσε: «Για ποιο διάλογο από μηδενική βάση και χωρίς προαπαιτούμενα μπορούν να μιλούν όταν εφαρμόζεται η αντιλαϊκή πολιτική, όταν η ανεργία καλπάζει, όταν προωθούνται οι αντιδραστικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, όταν πάνω από τα κεφάλια των εργαζόμενων στέκεται η δαμόκλειος σπάθη της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της "Λευκής Βίβλου" όσο οι καπιταλιστές εκμεταλλεύονται τους εργάτες; Η εργατική τάξη έχει προαπαιτούμενα, πολλά και αδιαπραγμάτευτα προαπαιτούμενα. Την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής για την Κοινωνική Ασφάλιση. Την ανατροπή συνολικά της αντεργατικής πολιτικής. Δεν παλεύουμε μόνο για να υπερασπίσουμε τις κατακτήσεις μας. Δεν παλεύουμε μόνο για να διευρύνουμε τις κατακτήσεις μας. Παλεύουμε για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την κατάκτηση της εξουσίας, για την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας».
Σήμερα καλούμαστε να δώσουμε τη μάχη όχι μόνο για να τιμήσουμε τους αγώνες και τους νεκρούς εργάτες του 1923, αλλά να κάνουμε τη μέρα αυτή, μέρα νέας αφετηρίας, πλατιάς δράσης και συσπείρωσης για το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση, για να μπει η εργατική τάξη μπροστά, για να σταματήσουμε τα αντιλαϊκά μέτρα. Να διεκδικήσουμε σύνταξη ανθρώπινη για όλους. Για δωρεάν δημόσια Υγεία και Πρόνοια. Να πληρώσουν το κράτος, η εργοδοσία, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι, όσοι θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση των εργαζόμενων, τόνισε, μεταξύ άλλων, ο γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά Μιχάλης Νουφαρίτσης, μιλώντας πριν την κατάθεση στεφανιών στο μνημείο των δολοφονημένων εργατών.
Μετά την κατάθεση στεφανιών ακολούθησε το Πένθιμο Εμβατήριο και ο Εθνικός Υμνος. Οι συγκεντρωμένοι έδωσαν νέο αγωνιστικό ραντεβού στην απεργία της 17ης Μάη.
Στη συγκέντρωση και στην πορεία παρόντες ήταν αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Σπύρο Χαλβαντζή, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, και αντιπροσωπείες από το ΔΗΚΚΙ, την Πολιτική Κίνηση Αριστεράς, το Αριστερό Σχήμα Νίκαιας, καθώς και εκπρόσωποι δημοτικών κινήσεων και οργανώσεων του μαζικού κινήματος του Πειραιά.