Αναβλήθηκε χτες η δίκη των χαλυβουργών, για την Παρασκευή 14 Μάρτη 2014. Η αναβολή έγινε επειδή κρίθηκε απαραίτητο να κληθούν ως μάρτυρες οι τέσσερις αστυνομικοί, που κατέθεσαν για τη σύλληψη των έξι εργαζομένων έξω απ' την πύλη της χαλυβουργίας το βράδυ της 20ής Ιούλη 2012, μετά την επέμβαση των ΜΑΤ, προκειμένου να σπάσει η πολύμηνη απεργία των χαλυβουργών, με εντολή της κυβέρνησης.

Οι έξι απεργοί χαλυβουργοί αντιμετωπίζουν κατηγορίες για «παράνομη βία» και «άμεση συνέργεια σε παραβίαση δικαστικής απόφασης», ενώ στο κατηγορητήριο εμφανίζονται να εμπόδισαν τους απεργοσπάστες να μπουν στο εργοστάσιο το βράδυ της 20ής Ιούλη στις 4.30 με 5.30 τα χαράματα. Κατηγορίες έχουν απαγγελθεί και σε βάρος 18 ακόμη χαλυβουργών και της συζύγου ενός από αυτούς, από την εργοδοσία και τον απεργοσπαστικό της μηχανισμό, για «παράνομη βία», «διατάραξη οικιακής ειρήνης», «απειλή και εξύβριση» και «παραβίαση δικαστικής απόφασης».

Από την εξέταση των δύο πρώτων μαρτύρων, κατά τη χτεσινή ακροαματική διαδικασία, επιβεβαιώθηκε ότι οι κατηγορίες δεν πατάνε πουθενά. Συγκεκριμένα:

• Τα χαράματα της 20ής Ιούλη, όταν έγιναν οι συλλήψεις των έξι πρώτων κατηγορουμένων, οι μάρτυρες κατηγορίας όχι μόνο δεν ήταν παρόντες, αλλά επιπλέον επιβεβαίωσαν πως η πρώτη βάρδια ξεκινούσε στις 6.30 π.μ. Με αυτήν την έννοια, κρίθηκε και απαραίτητο να κληθούν οι τέσσερις αστυνομικοί που κατέθεσαν για τις συλλήψεις, όπως ζήτησαν και οι συνήγοροι υπεράσπισης.
• Αν και στις γραπτές καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια των 9 μηνών της απεργίας η πύλη ήταν κλειστή και δεν μπορούσε κανείς να μπει, από τις χτεσινές καταθέσεις προέκυψε ότι η πύλη ήταν ανοιχτή για μεγάλο χρονικό διάστημα (καθώς οι χαλυβουργοί δέχονταν αλληλεγγύη, τρόφιμα και έκαναν ανοιχτές εκδηλώσεις). Επιβεβαιώθηκε ακόμα ότι μετά τη δικαστική απόφαση στις 5/6/2012 για «παράνομη απεργία», μεθοδεύτηκαν νέοι τρόποι για να «σπάσει» η απεργία.
• Επιβεβαιώθηκε ακόμα ότι στις 28 Μάη 2012 έγινε Γενική Συνέλευση και πάρθηκε απόφαση (204 υπέρ έναντι 42 κατά) για νέα απεργία με μυστική ψηφοφορία και κάλπη. Η απόφαση αυτή δεν προσβλήθηκε στα δικαστήρια και δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν, παρά τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας ότι η απεργία ήταν δήθεν παράνομη από τις 28 Μάη.
• Κανείς μάρτυρας δεν μπορούσε να κατονομάσει την ταυτότητα των προσώπων που υποτίθεται ότι άσκησαν βία. Ο ένας εκ των μαρτύρων περιορίστηκε στο περιστατικό της 21ης Ιούνη 2012, χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει το σύνολο όσων υποτίθεται του επιτέθηκαν, παρά τις συνεχείς ερωτήσεις της υπεράσπισης. Εκείνη τη μέρα, ο απεργοσπαστικός μηχανισμός έκανε κάθε προσπάθεια να μπει στο εργοστάσιο και να σπάσει την απεργία.
• Ο άλλος μάρτυρας κατηγορίας είπε ξεκάθαρα ότι και την επίμαχη ημερομηνία της 21ης Ιούνη, άκουσε μόνο φωνές, γιατί βρισκόταν πίσω και δεν μπορούσε να δει και ότι ο ίδιος δε δέχθηκε καμιά επίθεση! Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε πώς γίνεται στην κατάθεσή του να υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες για «κλοτσιές» που δέχθηκε κ.λπ., απάντησε «δεν ξέρω»! Επιπρόσθετα, αποδέχθηκε ότι δεν ήξερε ποιος επιτέθηκε σε ποιον και είπε: «Κανείς δε με παρεμπόδισε να μπω». Προέκυψε, επίσης, ότι οι ίδιοι οι προϊστάμενοι του εργοστασίου ήταν μέρος του απεργοσπαστικού μηχανισμού.
• Επιβεβαιώθηκε, τέλος, ότι τις αποφάσεις για απεργία τις έπαιρνε η πλειοψηφία των χαλυβουργών μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, καταρρίπτοντας και το άλλο βασικό επιχείρημα της εργοδοσίας, ότι δήθεν η διοίκηση του Σωματείου δεν εφάρμοσε τη δικαστική απόφαση της 5/6/2012 για παράνομη απεργία.