Με ντουντούκες, σφυρίχτρες, πολύχρωμα μπαλόνια, πανό, ευρηματικά πλακάτ και συνθήματα «υποδέχονταν» τους τουρίστες και μαθητές, ενημερώνοντας τους πρώτους για τους λόγους της κινητοποίησης με προκηρύξεις γραμμένες σε τρεις γλώσσες. Η είσοδος στην Ακρόπολη ήταν ελεύθερη, αφού η κατάληψη ήταν συμβολική. Μάλλον η αλυσίδα των αστυνομικών ήταν εκείνη που εμπόδιζε περισσότερο τη διέλευση, παρά οι εργαζόμενοι.

«Είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι», «ήρθε η ώρα για τις λύσεις, εδώ και τώρα μονιμοποιήσεις», «είμαστε εργαζόμενοι δεν είμαστε ζητιάνοι, να πάψει το ΥΠΠΟ μπαλάκι να μας κάνει» ήταν μερικά από τα συνθήματα για το εργασιακό καθεστώς, ενώ άλλα, όπως «οι ανασκαφές και τα μνημεία θέλουν εργαζόμενους με εμπειρία», δήλωναν την επιστημονική τους επάρκεια, την πολύχρονη εμπειρία, αλλά και την αγάπη τους για την πολιτιστική μας κληρονομιά. Αλλωστε, όλα αυτά είναι γνωστά στο ΥΠΠΟ, αφού η Αρχαιολογική Υπηρεσία βρίσκει στα πρόσωπα των συμβασιούχων αρχαιολόγων, συντηρητών, μηχανικών και πολλών άλλων ειδικοτήτων τους ανθρώπους που καλύπτουν πάγιες και μακροχρόνιες ανάγκες της.

«Είμαστε εδώ σήμερα διεκδικώντας το δικαίωμα στη μόνιμη εργασία, τη μετατροπή των συμβάσεών μας σε αορίστου χρόνου, όπως προβλέπεται από το νόμο της Β. Παπανδρέου. Από το Νοέμβριο όμως δεν έχουμε καμία απάντηση. Είναι κυβερνητική επιλογή η εργασιακή και πολιτική μας ομηρία, σαν συμβασιούχοι αναλώσιμοι και απασχολήσιμοι. Δεν είμαστε τίποτα από αυτά. Διεκδικούμε το δικαίωμα σε μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία», δήλωσε στο «Ρ» ο Γιάννης Στεφάνου, έκτακτος από το 1996. «Οι "υποσχέσεις" Βενιζέλου», συνέχισε, «σημαίνουν πως δεν υπάρχει μονιμότητα στην εργασία μας. Αυτό που πραγματικά "προτείνει" η πολιτική ηγεσία είναι να ξεχάσουμε τη μονιμότητα και να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας απασχολήσιμους, με διάφορες συμβάσεις εδώ κι εκεί. Είναι μια τακτική "σαλαμοποίησης" των εργαζομένων του ΥΠΠΟ, που δεν πρόκειται να δεχτούμε σε καμία περίπτωση. Η κυβερνητική πολιτική που αφορά στην άρση της μονιμότητας και χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων βρίσκει και θα βρίσκει απέναντί της τους εργαζόμενους».

Συμπαραστάτες στον αγώνα τους και στη χτεσινή κινητοποίηση ήταν και οι μόνιμοι συνάδελφοί τους και η συνδικαλιστική κίνηση «Αγωνιστικό Μέτωπο», που συστήθηκε από την ΕΣΑΚ, συνεργαζόμενες παρατάξεις και ανεξάρτητους συνδικαλιστές για τις εκλογές του ενιαίου συλλόγου του ΥΠΠΟ που θα γίνουν στις 8 του Μάη.

Στη διακήρυξή του το «Αγωνιστικό Μέτωπο» καταγγέλλει τις ηγεσίες του Ενιαίου Συλλόγου ΥΠΠΟ, των πρωτοβάθμιων σωματείων και της ΠΟΣΥΠΠΟ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων ΥΠΠΟ), τονίζοντας ότι «είμαστε όλοι μάρτυρες της συναίνεσης, του συμβιβασμού, της στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής με απραξία, αποχή από τους αγώνες και πολλές φορές απέναντι από τους αγώνες, καθώς και με εξωσυνδικαλιστικές δραστηριότητες (διαπαραταξιακοί οικοδομικοί συνεταιρισμοί)». «Τη στιγμή που οι έκτακτοι συνάδελφοί μας φτάνουν να είναι περισσότεροι από τους μόνιμους όλο το χρόνο (μεγάλο έργο στη λειτουργία του ΥΠΠΟ παράγουν οι έκτακτοι συνάδελφοι σε όλο το φάσμα των κλάδων και ειδικοτήτων), η συνδικαλιστική ηγεσία αντί να σηκώσει το θέμα (ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, νέες εργασιακές σχέσεις, οργανισμός, μονιμοποιήσεις) προτίμησε την τακτική του ξεπουλημένου καρεκλοκένταυρου κυβερνητικού συνδικαλιστή της αποχής και της άποψης περί ομηρίας μνημείων».

Το «Αγωνιστικό Μέτωπο» καταγγέλλει και τη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης, «που είναι προσηλωμένη στην πολιτική της ΕΕ, του κεφαλαίου και της "νέας τάξης πραγμάτων"» και προτείνει διεκδικητικό πλαίσιο και στα γενικότερα δημοσιοϋπαλληλικά θέματα και στα κλαδικά. Στα τελευταία περιλαμβάνονται: Προϋπολογισμός που να ενισχύει και να προβάλει την πολιτιστική κληρονομιά. Νέο οργανισμό του ΥΠΠΟ που να ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα. Εφαρμογή καθηκοντολογίου για να απεγκλωβιστεί ο εργαζόμενος από τον «εναγκαλισμό» της πολιτικής, υπηρεσιακής και συνδικαλιστικής εξουσίας. Νυχτερινό επίδομα και αύξηση αποδοχών για τις αργίες και τις Κυριακές των νυχτοφυλάκων. Ανθυγιεινό επίδομα σε όποιον το δικαιούται. Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας στο ΥΠΠΟ. Κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή και να μην πάνε άλλα έργα σε ιδιώτες.