Τις επόμενες μέρες αναμένεται να κατατεθεί στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο - απάτη για τη δήθεν «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ, που στην ουσία υποβαθμίζει συνολικά την ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας. Το εν λόγω νομοσχέδιο έφερε στην επιφάνεια την προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεκινήσει στη χώρα μας την εφαρμογή των αποφάσεων της Μπολόνια και γενικά να προωθήσει και στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση ρυθμίσεις, σύμφωνα με το λεγόμενο μοντέλο «σύγκλισης» των ευρωπαϊκών συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης.

Ολο αυτό το εγχείρημα οδηγεί στην υποβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών, των πτυχίων και συνολικά της Ανώτατης Παιδείας, με σκοπό την εναρμόνισή της με τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις που συντελούνται στην καπιταλιστική οικονομία, στην παραγωγή και τις εργασιακές σχέσεις. Στόχος είναι η δημιουργία μιας «στρατιάς» αποφοίτων που θα έχουν την ψευδαίσθηση πανεπιστημιακής μόρφωσης, αλλά στην ουσία θα αποτελούν απλά καταρτισμένο και άρα αναλώσιμο και υποταγμένο στην εκάστοτε εργοδοσία, εργατικό δυναμικό.

Και σ' αυτή την κατεύθυνση η ελληνική κυβέρνηση βιάζεται να κάνει τα πρώτα βήματα, καθώς στην επικείμενη αυτόν το μήνα Σύνοδο των Ευρωπαίων Υπουργών Παιδείας, που θα γίνει στην Πράγα, πρέπει να παρουσιάσει «έργο». Ο σκοπός της συνόδου της Πράγας είναι ακριβώς αυτός. Να ελέγξει πόσο έχουν προχωρήσει οι αλλαγές, των οποίων το τελικό χρονοδιάγραμμα είναι μέχρι το 2010. Ετσι, παρά τις έντονες αντιδράσεις απέναντι στο νομοσχέδιο για τα ΤΕΙ, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει και αυτό κάνει.

Απέναντι σ' αυτά, όμως, υπάρχει και η απάντηση. Οι φοιτητές κατεβαίνουν για άλλη μια φορά στο δρόμο την Τετάρτη 9/5 και τους στηρίζουν οι Σύγκλητοι των πανεπιστημίων Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Επίσης η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου Αθήνας έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθούν οι πρυτανικές αρχές του ιδρύματος, εάν το νομοσχέδιο κατατεθεί ως έχει στην Ολομέλεια της Βουλής, ενώ ήδη έχουν καταθέσει τις παραιτήσεις τους τρία μέλη της Συγκλήτου. Επίσης, η Σύγκλητος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας αποφάσισε την αναστολή λειτουργίας του ιδρύματος, μόλις το νομοσχέδιο προωθηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής. Ταυτόχρονα, τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική πολιτική φέρνουν αντίθετους και τους καθηγητές των ΤΕΙ, που αρχικά ήταν ένθερμοι υποστηριχτές της.

Οι εξελίξεις αυτές αναδεικνύουν για άλλη μια φορά και φέρνουν στο προσκήνιο την αναγκαιότητα της κοινής συντονισμένης πάλης για τη συγκρότηση Δημόσιας και Δωρεάν Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης. Η πρόταση αυτή κερδίζει έδαφος σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και μπορεί να γίνει και συνολικότερα λαϊκή απαίτηση.

Θυμίζουμε εδώ ότι το ΚΚΕ, συμβάλλοντας στον προβληματισμό που αναπτύσσεται έδωσε στη δημοσιότητα την πρότασή του στις 22 Απρίλη. Σε αυτό το κείμενο που δίνεται προς συζήτηση πρώτα και κύρια στον εκπαιδευτικό κόσμο, αλλά και πλατιά στο λαό εκτός από τις γενικές κατευθύνσεις μιας φιλολαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής, για τα επείγοντα προβλήματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, προτείνονται οι εξής στόχοι πάλης που πρέπει άμεσα να διεκδικήσει το κίνημα:

• «Την αποτροπή της σταδιακής εφαρμογής των αποφάσεων της Μπολόνια για συρρίκνωση και υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών, με: α) την κατάργηση του νόμου 2327/95 για το ΕΣΥΠ και όλων των αντιεκπαιδευτικών - αντιεπιστημονικών νομοθετημάτων που τον συνοδεύουν β) την κατάργηση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων ειδίκευσης και την ένταξη της ειδίκευσης στον προπτυχιακό κύκλο των σπουδών, τη διεύρυνση των μεταπτυχιακών σπουδών, ώστε να οδηγούν αποκλειστικά σε διδακτορικό δίπλωμα γ) την ένταξη των ΤΕΙ στην Ανώτατη Εκπαίδευση στη βάση αποσαφηνισμένων επιστημονικών αντικειμένων και κατόπιν αναμόρφωσης των προγραμμάτων σπουδών και αναβάθμισης της υποδομής και του διδακτικού τους προσωπικού, ώστε να ανταποκρίνονται στον ανώτατο χαρακτήρα τους δ) την κατάργηση του συστήματος των πιστωτικών μονάδων που οδηγεί στον κατακερματισμό των σπουδών. Η σύγκριση των σπουδών και των τίτλων τους μπορεί να γίνεται με τους καθιερωμένους τρόπους ε) την κατάργηση και τη μη δημιουργία νέων τμημάτων καταρτισιακού ή σεμιναριακού χαρακτήρα, που καμία θέση δεν έχουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση, τη μη αποδοχή των Ινστιτούτων διά βίου εκπαίδευσης που θα αντικαταστήσουν τα ΠΣΕ και αναγορεύουν την αρθρωτή κατάρτιση σε Ανώτατη Εκπαίδευση στ) τη σύνδεση των σπουδών και των πτυχίων με το επάγγελμα, τη διεύρυνση ουσιαστικών επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων για τους αποφοίτους.
• Την εξασφάλιση της οικονομικής επάρκειας των ΑΕΙ για το σύνολο των διδακτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων τους, με κρατική χρηματοδότηση, ως όρο για την αποτροπή της ασφυκτικής τους υποταγής στα μονοπωλιακά συμφέροντα, την ανακοπή της πορείας μετατροπής τους σε κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Την κατάργηση των παραρτημάτων των ξένων Πανεπιστημίων στη χώρα μας, την αποτροπή δημιουργίας ιδιωτικών ΑΕΙ (των Δήμων, της Εκκλησίας, ιδιωτών κλπ.), που αποτελούν μοχλούς πίεσης για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων.
• Τη διασφάλιση της δωρεάν και δημόσιας παροχής της Ανώτατης Εκπαίδευσης σε όλους. Την κατάργηση κάθε είδους διδάκτρων, την εξασφάλιση δωρεάν συγγραμμάτων, της σίτισης και στέγασης όλων των φοιτητών, την παροχή υποτροφιών σε όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Την αναβάθμιση του κτιριακού και εργαστηριακού εξοπλισμού των ΑΕΙ, την εξασφάλιση σύγχρονων βιβλιοθηκών. Την πρόσληψη όλου του αναγκαίου επιστημονικού, διοικητικού και τεχνικού προσωπικού, την κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την κατοχύρωση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης του διδακτικού προσωπικού, την επιστημονική και οικονομική στήριξη όλου του προσωπικού.
• Την αποτροπή επιβολής του συστήματος αξιολόγησης των ιδρυμάτων και του διδακτικού προσωπικού, με κριτήρια εξωπανεπιστημιακά - επιχειρηματικά, της σύνδεσης της χρηματοδότησης με το βαθμό ανταπόκρισής τους στις απαιτήσεις της «αγοράς». Αξιολόγηση που θα έχει σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση των ανισοτήτων ανάμεσα στα ΑΕΙ, στα τμήματα, το διδακτικό προσωπικό και τους αποφοίτους τους, την κατηγοριοποίηση και την υποβάθμιση της πλειοψηφίας τους. Τα Πανεπιστήμια διαθέτουν τους κατάλληλους ακαδημαϊκούς μηχανισμούς και κριτήρια αυτοελέγχου. Αποτροπή, γενικότερα, των σχεδίων για τη λεγόμενη «διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων», που αποσκοπούν στην επιβολή ενός ακόμη πιο συγκεντρωτικού ελέγχου των Πανεπιστημίων από το κράτος, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και το κεφάλαιο και τη μετακύληση της ευθύνης του κράτους για τη χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στα ίδια τα Ιδρύματα και τους φοιτητές τους.
• Την υπεράσπιση της δημοκρατικής λειτουργίας των ΑΕΙ. Την ουσιαστικοποίηση του ρόλου των συλλογικών οργάνων των Πανεπιστημίων στον έλεγχο και τη διοίκησή τους. Την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου από τη σχεδιασμένη υπόσκαψη και συκοφάντησή του, την κατοχύρωση στην πράξη της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και των επιστημονικών απόψεων. Τη διαμόρφωση συνθηκών διαφάνειας και ελέγχου των κατευθύνσεων της πανεπιστημιακής έρευνας».