Την ανησυχία του για το κύρος των θεσμών του αστικού κράτους εξέφρασε για άλλη μια φορά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, μετά από τις χτεσινές συναντήσεις του με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, Σ. Ρίζο, και την εισαγγελέα εγκλημάτων διαφθοράς, Ελ. Ράικου.

Προπαγανδίζοντας μάλιστα την αποφασιστικότητα του κόμματός του να συμβάλει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς του συστήματος, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας τις απανωτές «εξετάσεις» που δίνει στην αστική τάξη, σημείωσε ότι «θα πρέπει όλοι μας να συμβάλουμε στο να αποκατασταθεί αυτή η κλονισθείσα εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους θεσμούς». Μίλησε για «παρατεταμένη και διαρκή παραβίαση του Συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζονται από το Σύνταγμα» κατά «τα τελευταία τρία χρόνια», σημείωσε μάλιστα ότι «αυτό δικαιολογείται εν μέρει από τις έκτακτες καταστάσεις», για να συμπληρώσει στη συνέχεια ότι «αυτή η παρατεταμένη παραβίαση του Συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζει, στο βαθμό που πρόκειται για μια διαδικασία που γίνεται κατ΄ εντολήν των δανειστών και των εταίρων μας, συνιστά την παραβίαση του σκληρού πυρήνα της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας». Στην πραγματικότητα, βέβαια, η πείρα και των τελευταίων χρόνων επιβεβαιώνει ότι οι αστικές κυβερνήσεις παραβιάζουν κατά το δοκούν τα συντάγματα που οι ίδιες έχουν ψηφίσει, όταν αυτό επιβάλλουν οι «έκτακτες» ανάγκες του κεφαλαίου (όπως, π.χ., στην περίοδο της παρατεταμένης κρίσης) και όχι εξαιτίας «εντολών των δανειστών και των εταίρων».

Επαναλαμβάνοντας την ορολογία που χρησιμοποιούν όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης και ενισχύοντας την προσπάθεια που γίνεται να ενισχυθεί το κύρος της αστικής Δικαιοσύνης ως παράγοντα σταθερότητας της αστικής εξουσίας και παράγοντα που θα συμβάλει στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε ότι «η προσπάθεια που οφείλει να κάνει η Δικαιοσύνη, αυτόνομα και ανεξάρτητα, να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο, αποτελεί ταυτόχρονα και προσπάθεια εξυγίανσης του δημόσιου βίου και της πολιτικής ζωής του τόπου», αποσιωπώντας πλήρως τις αιτίες που γεννούν διαρκώς τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, δηλαδή τη μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία και τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των μονοπωλίων για απόκτηση πλεονεκτικής θέσης, καθώς και την πολιτική που υπηρετεί το κέρδος.