Υπήρξε μια περίοδος, ειδικά την περίοδο 2010-2011, όπου μια σειρά αστικές εφημερίδες είχαν πρωταγωνιστήσει στο σύνθημα ότι «αν ο λαός θέλει να διώξει μια κυβέρνηση, να ανατρέψει μια πολιτική δεν έχει παρά να περιμένει τις εκλογές για να το πραγματοποιήσει». Με αυτό το επιχείρημα καταδικάζονταν εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις, ότι επιδιώκουν να ανατρέψουν με «αντισυνταγματικό», «παράνομο», «αντικοινοβουλευτικό» τρόπο αποφάσεις που παίρνουν «νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις». Εγραφαν μανιωδώς συγκεκριμένοι κονδυλοφόροι, προειδοποιώντας για κινδύνους εκτροπής από τη νομιμότητα. Την ίδια όμως «ευαισθησία» δεν είδαμε να δείχνουν για το τρόπο με τον οποίο ανατράπηκε η κυβέρνηση της Ουκρανίας (νόμιμα εκλεγμένη και αυτή), με τη δράση μάλιστα ακροδεξιών φασιστικών ομάδων... Πρόκειται λοιπόν για επιλεκτικές ευαισθησίες;