Η αρχή ενός φιλόδοξου σχεδίου για την αποκατάσταση όλων των μνημείων της μεσαιωνικής Παλαιοχώρας Αίγινας έγινε με την αποπεράτωση της αποκατάστασης του ναού του Αγ. Γεωργίου από την «Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς».

Πρόκειται για έναν από τους, περίπου, 35 βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς ναούς της περιοχής, ο οποίος χτίστηκε ανάμεσα στον 14ο και 15ο αιώνα. Τη μελέτη αποκατάστασης συνέταξε ο αρχιτέκτονας Μιχάλης Μάρας, ενώ τη μελέτη συντήρησης και αποκατάστασης των τοιχογραφιών η συντηρήτρια αρχαιοτήτων Αλίκη Σημαντώνη - Μπόκολα. Την επίβλεψη του έργου είχε η 2η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Συνεργάστηκε επίσης η Παναιγινίτικη Επιτροπή για τη διάσωση της Παλαιοχώρας.

Η Παλαιοχώρα εξακολουθεί να αποτελεί ιστορικό «μυστήριο» για τους αρχαιολόγους, αφού η πρώιμη ιστορία της είναι άγνωστη. Σύμφωνα με τον Χ. Πέννα, διευθυντή Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Αργοσαρωνικού - Κυκλάδων, «δεν έχουν διασωθεί άμεσες μαρτυρίες από τη μεσοβυζαντινή περίοδο, μέχρι το 1204, ενώ από τις 35 εκκλησίες που σώζονται στο λόφο της Παλαιοχώρας ελάχιστες χρονολογούνται πριν το 1450».

Η καταστροφή του Μπαρμπαρόσα το 1537, σε συνδυασμό με τις μετέπειτα τύχες της Παλαιοχώρας, αλλοίωσαν κατά πολύ την αρχική εικόνα της. Ο ναός που αναστηλώθηκε θεωρείται ένας από τους αξιολογότερους της περιοχής.