Φόρο τιμής και μνήμης σε όσους βασανίστηκαν και έχασαν τη ζωή τους στη Μακρόνησο από την ξενόδουλη άρχουσα τάξη την περίοδο '47-'49, απέδωσαν την περασμένη Κυριακή εκατοντάδες παλιοί και νέοι αγωνιστές που επισκέφτηκαν τον τόπο του μαρτυρίου. Ηταν μια σεμνή εκδήλωση, που είχε το χαρακτήρα όχι μνημοσύνου, όπως πολλοί θα ήθελαν στις μέρες μας να έχουν αυτές οι εκδηλώσεις, αλλά υπόσχεσης ότι «θα βαδίσουμε πάνω στα δικά σας βήματα». Η επίσκεψη - η οποία δεν ολοκληρώθηκε, αφού, λόγω του καιρού, το πλοίο δεν κατόρθωσε να αράξει στο λιμάνι της Μακρονήσου - πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ενωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) και συμμετείχαν εκτός από τους εξόριστους και πάρα πολλοί νέοι, ανάμεσά τους μέλη της ΚΝΕ και αντιπροσωπεία από την Θεραπευτική Κοινότητα «18 Ανω». Το καράβι πλησίασε όσο μπορούσε τις ακτές του νησιού, και πάνω στη γέφυρα, έγινε η σύντομη εκδήλωση.

«Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, μας περιμένουν οι ακριβοί μας συναγωνιστές και σύντροφοι, που άφησαν και την τελευταία τους πνοή, πολλές φορές κάτω από φρικτά βασανιστήρια, εδώ στο Μακρονήσι, υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης», είπε στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΠΕΚΑΜ Χρ. Κορτζίδης. Και συνέχισε: «Μας περιμένουν να μας πουν πως δεν πρέπει να ξεχάσουμε την περίοδο εκείνη και τα τραγικά της γεγονότα. Να μην ξεχάσουμε πως πάνω από 100.000 άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, νέοι και γέροι, πέρασαν από εδώ. Και πείνασαν και δίψασαν και βασανίστηκαν απάνθρωπα και έχασαν τη λαλιά τους και τα λογικά τους. Μοναδικό τους έγκλημα: Αγαπούσαν πολύ την Ελλάδα και το λαό της, έμειναν σταθεροί και αμετακίνητοι στις προοδευτικές και κομμουνιστικές τους ιδέες. Μας περιμένουν για να μας πουν πως έκαναν το καθήκον τους, το χρέος τους για το λαό μας, αντιπαλεύοντας τη βία και την τρομοκρατία των πολεμοκάπηλων και των εκμεταλλευτών. Και πως δε μετάνιωσαν καθόλου που έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τη ζωή τους, για να δει μια άσπρη μέρα ο λαός μας, η χώρα μας, οι λαοί όλου του κόσμου. Μας περιμένουν για να μας εκφράσουν τις ανησυχίες και τους φόβους τους, ότι οι ίδιες δυνάμεις, δηλαδή ο ιμπεριαλισμός και τα μονοπώλια, πάνε να γυρίσουν τους εργαζόμενους πίσω στο Μεσαίωνα».

«Η καλύτερη τιμή γι' αυτούς, είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα τους πλάι στον εργαζόμενο λαό, μέχρις ότου τα οράματά τους πραγματοποιηθούν, μέχρις ότου ο λαός μας και οι λαοί όλου του κόσμου αποκτήσουν πραγματική Δημοκρατία, Ελευθερία και Κοινωνική Δικαιοσύνη», κατέληξε ο Χρ. Κορτζίδης.

Μιλώντας εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Κ. Βουλγαρόπουλος τόνισε ότι οι εκδηλώσεις αυτές δεν μπορεί να είναι μνημόσυνα (όπως τις θέλουν η κυβέρνηση και οι προσκυνημένοι συνοδοιπόροι της), αλλά χρέος τιμής του ΚΚΕ, της ΠΕΚΑΜ και όλου του λαϊκού μας κινήματος. Και υπογράμμισε: «Πενήντα τέσσερα χρόνια, η ίδια αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι προσπαθούν να εξαφανίσουν από επάνω τους, την ντροπή και το αίμα, για να απαλλαγούν από τα αποτρόπαια εγκλήματα που διέπραξαν κατά των πρωτοπόρων πατριωτών κομμουνιστών και αγωνιστών. Εμείς το λέμε καθαρά: Υπεύθυνη για τα βάσανα και τις κάθε μορφής ταλαιπωρίες του λαού μας, είναι η αστική τάξη, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, είναι ο ιμπεριαλισμός και εκείνοι που κάθε φορά τον υπηρετούν».

Στην εκδήλωση μίλησε ακόμη εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ, ενώ ακολούθησε ρίψη στεφάνων στη θάλασσα και το προσκλητήριο νεκρών. Η εκδήλωση έκλεισε, όταν όλοι μαζί έψαλαν το «Επέσατε θύματα» και τον Εθνικό Υμνο.