Ταινία διασκεδαστική, συγκινητική, σπάνιας γλυκύτητας και χρωματικών τόνων με αφήγηση παραμυθιού που, μιλά για τον εαυτό της και δεν υπαινίσσεται τίποτα! Κι ενώ σαν είδος η "φαντασιακή" κωμωδία έμοιαζε μακρινή στο σινεμά του σήμερα, έρχεται αυτό το "δοξαστικό" των μικρών, ασήμαντων πραγμάτων που η ντροπαλή σερβιτόρα της Μονμάρτης τυλίγει στη μαγική σκόνη που είναι φτιαγμένα τα όνειρα και ξυπνά το ενδιαφέρον... όχι τόσο γι αυτά που λέει, όσο για τον τρόπο που ο Ζενέ τα αφηγείται με αφηγηματικές στρατηγικές και λήψεις περίσσιας πρωτοτυπίας, με πορτρέτα με γραμμές σαφείς και ακριβείς σε μια ιστορία μη ρεαλιστική... που όμως, ενταγμένα στην ατμόσφαιρα του φιλμ, αποκτούν ορθολογισμό και αξιοπιστία. Ταινία κλασική, σύμβολο που σηματοδοτεί την επανάκαμψη διεθνώς της δημοφιλίας της γαλλικής ταινίας...