Την πρώτη μέρα, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρέθηκε η συζήτηση που έγινε για τις εξελίξεις στην Ουκρανία, με εισηγητή τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος. Ο Κ. Παπαδάκης αναφέρθηκε στην περίπτωση της Ουκρανίας, λέγοντας ότι οι συγκρούσεις εξελίσσονται από τη μια στρατιωτικά, για τον έλεγχο περιοχών, συνόρων, στρατηγικών περασμάτων και πόλεων, ενώ παράλληλα ένα οικονομικό και γεωπολιτικό παζάρι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Οπως είπε, «ανταγωνίζονται λυσσαλέα τα μονοπώλια, οι κυβερνήσεις τους, η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ με τη Ρωσία κι άλλους περιφερειακούς παίκτες στην ευρύτερη περιοχή, για να ενισχύσουν τη θέση τους σε μια κούρσα κερδοφορίας που χρεοκοπεί το λαό, πετσοκόβοντας όποια εναπομείναντα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα».
Και συνέχισε: «Αυτή την περίοδο που ο λαός δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο, χρειάζεται άμεσα να οργανώσει την αντεπίθεσή του, έχοντας και ως κριτήριο την τοποθέτηση του ΚΚΕ αλλά και τη στάση των άλλων κομμάτων για την Ουκρανία αλλά και για το Ιράκ. Χρειάζεται σήμερα να αντιστραφεί το κλίμα. Κάθε μέρα στη δουλειά, στις γειτονιές και στη σχολή να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης. Ο λαός να γίνει ετοιμοπόλεμος για αναμέτρηση με τα μονοπώλια και τις ενώσεις τους. Οπως ο αντίπαλος εξοπλίζεται καθημερινά, δουλεύει νύχτα μέρα για να εξυπηρετήσει τα σχέδιά του, είναι μονόδρομος κι εμείς να αναμετρηθούμε με τον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη, το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημά της. Ο λαός ναι, μπορεί να μην είναι παθητικός παρατηρητής, μπορεί να πάψει να παρεμβαίνει μόνο στο "και πέντε" των πολέμων, να γίνει πρωταγωνιστής αν συνειδητοποιήσει την τεράστια δύναμη που ο ίδιος έχει. Εμείς επιμένουμε σε αυτό το συμπέρασμα που αναδεικνύει κάθε εξέλιξη και στην Ελλάδα και διεθνώς: Οτι τα κρίσιμα εργαλεία, τα ίδια τα κλειδιά της οικονομίας μπορούν και είναι ζωτικής σημασίας να τεθούν στην υπηρεσία του εργαζόμενου λαού, που θα αποδεσμευτεί από την ΕΕ, θα γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει και θα διαγράψει μονομερώς τα χρέος που δημιούργησε η πλουτοκρατία. Μόνο έτσι ο λαός θα γίνει αφεντικό στον τόπο του, ιδιοκτήτης του μόχθου και του πλούτου που ο ίδιος παράγει».