Από «σαράντα κύματα» θα πρέπει να περάσουν οι συνδικαλιστικοί φορείς προκειμένου να ασκήσουν το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα φιλοκυβερνητικής εφημερίδας που επιβεβαιώνει πλήρως το δημοσίευμα του «Ρ» την 1η Αυγούστου. Τότε αποκαλύπταμε ότι η κυβέρνηση προωθεί τροπολογία για να παρακάμψει την απόφαση 2307/2014 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/2012, η οποία κατάργησε τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία. Σήμερα, για το λόγο αυτό, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και συνδικάτων έχει προγραμματίσει διάβημα στο υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29), στις 11 το πρωί.

Υπενθυμίζονται τα εξής:

• Ο νόμος 1876/1990 στο άρθρο 16, παράγραφος 1, έδινε τη δυνατότητα για μονομερή προσφυγή στη διαιτησία:

-- Από οποιοδήποτε μέρος, εφόσον το άλλο μέρος αρνήθηκε τη μεσολάβηση.

-- Από συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, εφόσον αποδέχονται την πρόταση του μεσολαβητή που απορρίπτει ο εργοδότης.

-- Ειδικά για τις επιχειρησιακές ΣΣΕ, δικαίωμα προσφυγής στη διαιτησία έχει το μέρος που αποδέχεται την πρόταση του μεσολαβητή που απορρίπτει το άλλο μέρος.

• Τη δυνατότητα αυτή κατάργησε η ΠΥΣ 6/2012 ορίζοντας (άρθρο 3, παρ. 1) ότι η προσφυγή μπορεί να γίνει αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών.

Αυτό σήμαινε πρακτικά ότι η εργοδοσία δε θα συμφωνούσε ποτέ μια Σύμβαση να παραπεμφθεί στον ΟΜΕΔ, ανεξάρτητα από την τύχη που θα είχε στη συνέχεια. Η πλειοψηφία των εργοδοτικών Ενώσεων αρνούνται ακόμα και να προσέλθουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τις Συμβάσεις, αφήνοντας να λήξει και η μετενέργεια, πριν επιβάλουν γενικευμένα τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Με την ίδια ΠΥΣ ο κατώτερος μισθός καθορίστηκε στα 586 ευρώ μεικτά για τους άνω των 25 ετών και στα 511 για τους νεότερους, δίνοντας στους εργοδότες ένα ολοκληρωμένο «πακέτο» για τη μείωση του λεγόμενου «κόστους εργασίας». Το σκέλος αυτό της ΠΥΣ κρίθηκε συνταγματικό από το ΣτΕ.

• Η απόφαση 2307/2014 του ΣτΕ ακύρωσε την ΠΥΣ ως προς την νπροσφυγή στη διαιτησία σημειώνοντας: «Η ρύθμιση της παρ. 1 του άρθρου 3 της ΠΥΣ 6/2012, με την οποία ορίστηκε ότι η προσφυγή στη διαιτησία προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση συμφωνία των μερών, αντίκειται στο άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος και, ως εκ τούτου, είναι ακυρωτέα».

Σύμφωνα με ρεπορτάζ στον «Ελεύθερο Τύπο» της 10/8, η τροπολογία έχει ήδη επεξεργαστεί από τη γενική γραμματέα του υπουργείου, κα Στρατινάκη, σε συνεργασία με εργοδοτικούς φορείς και το περιεχόμενό της είναι τέτοιο που καθιστά δύσκολη ως και αδύνατη την προσφυγή στον ΟΜΕΔ.

Προβλέπει ότι για να φτάσει ένα αίτημα στη διαιτησία πρέπει:

• Να υπάρχει αιτιολογημένη γνώμη εκ μέρους των εργαζομένων ενός κλάδου ή μιας επιχείρησης προς τον «Μεσολαβητή» για τους λόγους που ζητούν την προσφυγή στη διαιτησία.
• Να υπάρχει γνωμοδότηση του «Μεσολαβητή» για το αν μπορεί να προχωρήσει το αίτημα στη διαιτησία αφού προηγηθεί μια πρώτη γέφυρα επικοινωνίας εργαζομένων και εργοδοτών με στόχο να καταλήξουν σε συμφωνία χωρίς να χρειαστεί η διαιτητική απόφαση.
• Γνωμοδότηση του ΟΜΕΔ που να τεκμηριώνει τους λόγους για τους οποίους οι δύο πλευρές δεν μπορούν να έρθουν σε συμβιβασμό και η οποία θα ανοίγει το δρόμο της μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία για την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης.

Σε ανακοίνωσή του, σχετικά με την προσπάθεια της κυβέρνησης να καταργήσει τη δικαστική απόφαση που επανέφερε τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Από πληροφορίες στον Τύπο, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει τροπολογία στη Βουλή με την οποία θα καταργεί την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που επαναφέρει τη δυνατότητα να μπορούν να προσφεύγουν στον ΟΜΕΔ οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μονομερώς, όταν δεν υπήρχε συμφωνία ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους εργοδότες για τη σύναψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Τη δυνατότητα αυτή την είχε καταργήσει η κυβέρνηση με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.

Η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, επιδιώκει ακόμα και αυτή τη δυνατότητα των συνδικάτων να την καταργήσει, βάζοντας στόχο την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και τη γενικευμένη εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων, όπου το μεγάλο κεφάλαιο θα αμείβει τους εργαζόμενους με τα 586 ευρώ ή και λιγότερα, δουλεύοντας ατελείωτες ώρες.

Οι εργαζόμενοι ένα δρόμο έχουν. Να δυναμώσει η πάλη τους για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με όρους με τους οποίους θα ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες τους, με τη μαζικοποίηση των συνδικάτων, τη μαζική συμμετοχή, τη συμμετοχή στους αγώνες των κλάδων τους».