Ακόμα χειρότερη από την πολύ κακή περσινή είναι η φετινή χρονιά για τους μικρομεσαίους αγρότες, καθώς στα πολλά προβλήματα που, επί χρόνια, τους ταλανίζουν, ήρθαν να προστεθούν και νέα.

Το εμπάργκο από τη Ρωσία σε ελληνικά αγροτικά προϊόντα, οι τεράστιες περικοπές στις εξισωτικές αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων, η επιβολή του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) έπεσαν σαν αστροπελέκια στα κεφάλια των μικρομεσαίων αγροτών, δίνοντας ένα ακόμα ισχυρό χτύπημα στο εισόδημά τους.

Ενα εισόδημα που έχει, ήδη, συρρικνωθεί και πάει προς αφανισμό, καθώς:

• Οι τιμές στο σύνολο, σχεδόν, των αγροτικών προϊόντων είναι χαμηλές, αφού δεν υπάρχουν κατώτερες εγγυημένες τιμές και οι παραγωγοί βρίσκονται στο έλεος των πιέσεων και των εκβιασμών των εμπόρων και των μεσαζόντων, που αγοράζουν τη σοδειά τους κοψοχρονιά.
• Το κόστος παραγωγής έχει εκτοξευτεί στα ύψη, με τις συνεχείς ανατιμήσεις στα αγροτικά μέσα και εφόδια (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα, ζωοτροφές), που επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι, αλλά και το κράτος (αγροτικό ρεύμα, αγροτικό πετρέλαιο).
• Οι επιδοτήσεις πετσοκόβονται, ενώ και από τα λίγα ποσά που απομένουν και κατατίθενται στους λογαριασμούς των δικαιούχων αγροτών γίνονται παρακρατήσεις για την εξόφληση αγροτικών οφειλών προς τις εφορίες, τα ασφαλιστικά ταμεία, την πρώην ΑΤΕ, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο είναι παράνομο, σύμφωνα και με τους κοινοτικούς κανονισμούς.
• Βαριά χαράτσια «πέφτουν σαν το χαλάζι», με το κράτος να υποχρεώνει τους φτωχούς αγρότες να πληρώνουν «μπαξίσια» για τα σπίτια - από φέτος, μέσω ΕΝΦΙΑ, και για τις αποθήκες, τα οικόπεδα και τα χωράφια - για την ασφάλισή τους στον ΟΓΑ και τον ΕΛΓΑ, για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, για την αδειοδότηση των αρδευτικών γεωτρήσεων, για τη λειτουργία των σταβλικών εγκαταστάσεων, την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων κ.ά.
• Οι καταστροφές στην αγροτική παραγωγή και στο αγροτικό κεφάλαιο από αντίξοες καιρικές συνθήκες και αρρώστιες δεν αποζημιώνονται, στο σύνολό τους, από τον ΕΛΓΑ - κάποιες αποζημιώσεις που δίνονται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση είναι ψίχουλα κι αποτελούν κοροϊδία - παρότι τα ποσά που καλούνται να πληρώσουν οι αγρότες στον ΕΛΓΑ για την ασφάλιση της παραγωγής τους είναι πολύ υψηλά.

Η πηγή των προβλημάτων της μικρομεσαίας αγροτιάς της χώρας μας βρίσκεται στην ΕΕ. Εκεί, μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) παίρνονται όλες οι αποφάσεις και τα μέτρα - με τη συμμετοχή και τη συνενοχή, βεβαίως, των ελληνικών κυβερνήσεων - που κεντρικό στόχο έχουν το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και το πέρασμα της γης και της αγροτικής παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και καπιταλιστών επιχειρηματιών.

Να γιατί κεντρικός στόχος του αγροτικού κινήματος στη χώρα μας πρέπει να είναι η ανατροπή της ΚΑΠ και η δρομολόγηση μιας διαφορετικής αγροτικής ανάπτυξης, έξω από τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του ελληνικού λαού. Κι είναι πολύ σημαντικό το ότι, τα τελευταία χρόνια, οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς, στους οποίους πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι δυνάμεις της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΠΑΣΥ) έχουν αυτόν τον προσανατολισμό. Βεβαίως, χρειάζεται το αγωνιστικό αγροτικό κίνημα να δυναμώσει περισσότερο με το στήσιμο μαζικών και ισχυρών Αγροτικών Συλλόγων στα χωριά και να συντονίσει, ακόμα καλύτερα κι αποτελεσματικότερα, τα αγωνιστικά βήματά του με το ταξικό κίνημα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, συγκροτώντας, από κοινού, μια ισχυρή Λαϊκή Συμμαχία, η οποία μπορεί να φέρει ριζικές αλλαγές στη χώρα μας.