Στην κατεύθυνση της παράδοσης του ορυκτού πλούτου του λαού και της χώρας σε μια χούφτα μονοπωλιακούς ομίλους, την ερχόμενη Πέμπτη στο Γ' Θερινό τμήμα της Βουλής θα συζητηθούν οι 4 συμβάσεις μεταξύ του Δημοσίου και μεγάλων επιχειρήσεων που ήρθαν στο Κοινοβούλιο με μορφή νομοσχεδίων από το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με τις οποίες η κυβέρνηση παραχωρεί στις εταιρείες αυτές το δικαίωμα της έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων. Οι εν λόγω συμβάσεις επικυρώθηκαν την περασμένη Τρίτη στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, με τις ψήφους των κομμάτων της συγκυβέρνησης.

Η πρώτη σύμβαση αφορά την τροποποίηση σύμβασης που είχε υπογραφεί στις 31/12/2013 μεταξύ του Δημοσίου και των εταιρειών «KAVALA OIL ΑΕ», «ENERGEAN OIL AND GAS - ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΕ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ» και των ΕΛΠΕ και αφορά την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή του Θρακικού Πελάγους.

Η δεύτερη σύμβαση που κυρώθηκε είναι με τις εταιρείες «ENERGEAN OIL» και «TRAJAN OIL AND GAS LIMITED» και προβλέπει την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκολου.

Η τρίτη σύμβαση είναι και πάλι με την «ENERGEAN OIL», όπως και την εταιρία «PETRA PETROLEUM INC», στις οποίες παραχωρείται το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη χερσαία περιοχή των Ιωαννίνων.

Η τέταρτη σύμβαση είναι με τα ΕΛΠΕ και τις εταιρείες «EDISON INTERNATIONAL S.p.A» και «PETROCELTIC RESOURCES PLC» για τη θαλάσσια περιοχή του Πατραϊκού κόλπου (Δυτικά).

Ενδεικτικό για τους όρους που περιέχονται στις συμβάσεις σε βάρος του λαού, είναι ότι στο άρθρο 18 όλων των συμβάσεων (εκτός της πρώτης) προβλέπεται ότι «σε περίπτωση πολέμου, απειλής πολέμου ή άλλης κατάστασης έκτακτης ανάγκης» το Δημόσιο θα εξακολουθεί να αγοράζει τους υδρογονάνθρακες και τα παράγωγά τους από το «μισθωτή», βέβαια «κατά προτεραιότητα» και φυσικά όσον αφορά την τιμή με την οποία θα αγοράζει το Δημόσιο αυτή θα είναι όπως αυτή έχει καθοριστεί στην αγορά!

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλος, στην ομιλία του στην Επιτροπή, έδωσε το στίγμα των συμβάσεων, τονίζοντας: «Το θέμα είναι ποιος κερδίζει από αυτήν τη διαδικασία και ποιος βγαίνει χαμένος. Η εμπειρία έχει δείξει ότι από τις εκμεταλλεύσεις των υδρογονανθράκων σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομίας χαμένος βγαίνει πάντα ο λαός και κερδισμένες είναι οι πολυεθνικές και οι μονοπωλιακοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην εκμετάλλευση και εξόρυξη των υδρογονανθράκων και συνολικότερα του ορυκτού πλούτου».

Από αυτή την άποψη, όπως σημείωσε, με τις συμβάσεις αυτές «σήμερα η κυβέρνηση προχωρά στην εκμετάλλευση του συγκεκριμένου χώρου, του πλούτου των υδρογονανθράκων σε μια χούφτα ομίλους, χωρίς να έχει κατοχυρώσει την ΑΟΖ, με ένα κρατικό φορέα που λειτουργεί ως απλό γραφείο διανομής των σχετικών οικοπέδων, χωρίς συμμετοχή στις σχετικές έρευνες και στην εξόρυξη».

«Αυτές οι συμβάσεις», επισήμανε, «έρχονται σε μία περίοδο που έχουμε σημαντικές εξελίξεις. Η σημερινή συγκυρία χαρακτηρίζεται, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, από μία επικίνδυνη όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα σε μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στο επίκεντρο αυτού του ενεργειακού πολέμου, που εκδηλώνεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα, δε βρίσκεται τίποτα άλλο παρά οι αγωγοί, ο σχεδιασμός των αγωγών και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν αυτοί. Βεβαίως η αστική τάξη στη χώρα μας προχωρά σε συγκεκριμένους σχεδιασμούς, οι οποίοι δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να εμπλέκουν την Ελλάδα πιο βαθιά στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων με σοβαρούς κινδύνους, ακόμη και για την εκδήλωση μιας πολεμικής εμπλοκής».

Σημείωσε ότι οι συμβάσεις περιέχουν ληστρικούς όρους σε βάρος του ελληνικού λαού προς όφελος μονοπωλιακών ομίλων. Ανέφερε ενδεικτικά ότι «δε διασφαλίζουν παρά την ελάχιστη τροφοδοσία του λαού σε καύσιμα και το προβλεπόμενο μίσθωμα και η φορολογία από τις συμβάσεις είναι ιδιαίτερα χαμηλά». Χαρακτήρισε τουλάχιστον απαράδεκτο το άρθρο 18 και αναφερόμενος στα άρθρα 16 και 17, τα οποία καθορίζουν την αξία των υδρογονανθράκων και των παραγώγων τους, σημείωσε: «Με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει ο υπολογισμός, στην πραγματικότητα και επί της ουσίας, αλλά και η μέτρηση της αξίας των εξαγόμενων υδρογονανθράκων, χωρίς να υπάρχει ένας κατάλληλος μηχανισμός που να μπορεί να ελέγξει, να υπολογίσει, αλλά απλά και μόνο θα βασίζονται στις εκτιμήσεις της ίδιας της κοινοπραξίας που εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα; Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση».

Εκανε σαφές ότι η εμπειρία δείχνει ότι δεν μπορεί να γίνεται λόγος για προστασία του περιβάλλοντος ή σεβασμός στις τοπικές κοινωνίες που θα γίνουν οι εξορύξεις σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομίας και κατέληξε: «Το ΚΚΕ είναι υπέρ της δημιουργίας ενός ενιαίου κρατικού φορέα Ενέργειας που μπορεί να αξιοποιεί προς όφελος του λαού τον εγχώριο πλούτο, που μπορεί να δίνει ώθηση σε κλάδους της οικονομίας και της βιομηχανίας που μπορούν να παράγουν σημαντικό τμήμα των απαραίτητων μέσων παραγωγής, όπως ναυπηγεία, μηχανουργεία, μεγάλες εγκαταστάσεις και στην επιστημονική Ερευνα αλλά και να προστατεύει τις τοπικές οικονομίες, τη δημόσια Υγεία και το περιβάλλον, για να διασφαλίσει φθηνά καύσιμα για τα λαϊκά συμφέροντα και επάρκεια της χώρας».