Η ιδέα της έκτης ταινίας του Κορνέλ Μουντρούτσο, μιας αμείλικτης και θαρραλέας κοινωνικής αλληγορίας από την Ουγγαρία, ενός φορέα μηνύματος αδιαπραγμάτευτης οικουμενικότητας, συνίσταται στη χρήση του σκύλου ως σαφή "μεταφορά" του ανθρώπου, του όχι απλά διαφορετικού φυλετικά, αλλά και ταξικά κατώτερου. Τον πρωταγωνιστή της ταινίας, ημίαιμο Χάγκεν, το πρωτοσυναντάμε "εξανθρωπισμένο", έρχεται βλέπεις από παλαιότερες συνθήκες... Τώρα, τον 'ρίξαν στις κυνομαχίες, να δουλεύει σκλάβος σ' ένα αφεντικό κι ένα σύστημα που δεν ξέρει άλλο από άμεσο και μέγιστο κέρδος, που τον αποκτηνώνει ανεπίστρεπτα. Σε μια στιγμή βασανισμού, ο σκύλος μη έχοντας άλλο πια να χάσει, περνά στην επίθεση... Αποδρούν μαζί του απ' το κυνοτροφείο ορδές άγριων σκύλων που ζητούν, και παίρνουν, εκδίκηση... Ανατριχιαστικές οι περιγραφές της εκμετάλλευσης από ανθρωπόμορφα, διαφόρων διαβαθμίσεων. (στο Αστυ)