Τα καταστροφικά αποτελέσματα της «εμπρηστικής» κυβερνητικής πολιτικής δεν άργησαν να φανούν και φέτος. Η «αυλαία» της περιόδου των πυρκαγιών άνοιξε από την Ανατολική Αττική, όπου ένας πύρινος κλοιός, 20 περίπου χιλιομέτρων, κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα δάσους, δασικών εκτάσεων και 50 σπίτια, αποκαλύπτοντας για μία ακόμη φορά με τον πιο τραγικό τρόπο τα αποτελέσματα της καταστρεπτικής για το περιβάλλον κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και τις ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών.

Η πυρκαγιά που ξέσπασε την περασμένη βδομάδα (από «άγνωστη» ακόμη αιτία, σύμφωνα με τους αρμόδιους κρατικούς φορείς) στην περιοχή Συκάμινο Οινοφύτων εξαπλώθηκε αμέσως στις περιοχές Μήλεσι, Ασπροχώρι, Μαρκόπουλο Ωρωπού, Κάλαμο και Μικροχώρι, κατακαίοντας ό,τι έβρισκε στο διάβα της. Και όλα αυτά συνέβησαν πριν μπει καλά - καλά το καλοκαίρι, σε μια περιοχή που κάθε άλλο παρά «δύσβατη» είναι και όταν τα καιρικά φαινόμενα δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «ακραία», κατά την προσφιλή τακτική των κυβερνητικών παραγόντων...

Στον οικισμό Νέο Λεβίσι, λίγο έξω από το Μαρκόπουλο Ωρωπού, συναντήσαμε τον Γ. Παύλου και τη γυναίκα του, να κοιτούν να αποκαΐδια του σπιτιού τους σαν να μην μπορούν ακόμη να πιστέψουν ότι οι κόποι και θυσίες χρόνων ολόκληρων έγιναν στάχτη μέσα σε ελάχιστες ώρες. Τριγύρω, οι ρίζες των δέντρων ακόμη καπνίζουν, κρατώντας τον εφιάλτη που έζησαν πριν από μέρες, ακόμη ζωντανό. Στα μάτια του Γ. Παύλου είναι ζωγραφισμένη η θλίψη, για το μικρό σπίτι του γιου του, που καταστράφηκε ολοσχερώς, αλλά και η οργή για κείνους που τον άφησαν με ένα ποτιστικό λάστιχο να προσπαθεί να σβήσει τις φλόγες. «Οταν είδα τις φλόγες να έρχονται προς το μέρος μας, λέει, πήρα αμέσως τη γυναίκα μου και την πήγα στην παραλία. Μόλις γύρισα πίσω, είδα ότι η φωτιά είχε ήδη αρχίσει να καίει το σπίτι του γιου μου, και να έρχεται και σ' αυτό που μένω με τη γυναίκα μου. Κατάφερα να τη σταματήσω, ρίχνοντας νερό με το λάστιχο». Δίπλα, η γυναίκα του Δήμητρα προσθέτει: «Αυτό το μικρό σπίτι καταφέραμε με χίλιους κόπους και βάσανα να το χτίσουμε για τον γιο μου. Δεν ερχόταν εδώ για να παραθερίσει, ήταν άνεργος και αυτό το σπίτι ήταν η μόνιμη κατοικία του».

Ο ίδιος καταγγέλλει την απουσία των πυροσβεστικών δυνάμεων από τον οικισμό, την ώρα που καιγόταν το δικό του σπίτι, αλλά και τριγύρω σπίτια της περιοχής: «Ετρεχα στο δρόμο για να ειδοποιήσω κάποια υδροφόρα. Οταν βρήκα μία, ο οδηγός της μου απάντησε ότι δεν μπορούσε να έρθει γιατί είχε πάρει εντολή από τον προϊστάμενό του να πάει σε διαφορετικό μέτωπο. Είδα πυροσβεστικά οχήματα να έχουν χαθεί στην περιοχή, αφού δε γνώριζαν ποιες ήταν οι τοποθεσίες που τους είχαν πει να πάνε».

Οπως είπε ο Γ. Παύλου στο «Ρ», αλλά και άλλοι πολλοί κάτοικοι της περιοχής που πήραν μέρος στις προσπάθειες κατάσβεσης, οι άνδρες της Πυροσβεστικής «πραγματικά, έπεφταν μέσα στη φωτιά». Ομως, ο κακός συντονισμός και οι ελλείψεις ήταν κάτι το ολοφάνερο, ακόμα και σε κάποιον που δεν έχει δει ποτέ στη ζωή του πυρκαγιά.

Ο πρόεδρος της κοινότητας Μαλακάσας, Κ. Λίτσας, μιλώντας στο «Ρ», αναφέρθηκε στην ελλιπή υποδομή που υπάρχει στο σύστημα κατάσβεσης των πυρκαγιών, όσον αφορά τις αντιπυρικές ζώνες, την έλλειψη πυροσβεστικών οχημάτων σε κάθε κοινότητα, αλλά και τις οργανωμένες ομάδες ντόπιων για την κατάσβεση των πυρκαγιών. Στην Κοινότητά του, καταστράφηκαν ολοσχερώς 13 σπίτια και άλλα 8 έπαθαν μικρότερες ζημιές. Ακόμη, όπως αναφέρει, υπάρχουν σοβαρές ζημιές σε αυτοκίνητα, σε τρακτέρ και άλλα γεωργικά μηχανήματα, τις οποίες η Τοπική Αυτοδιοίκηση προσπαθεί να καταγράψει. Σχετικά με το έργο της κατάσβεσης, ο πρόεδρος της Κοινότητας υπογραμμίζει ότι οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής δεν είχαν υποστήριξη από τον αέρα, κάτι που έκανε το έργο τους πολύ δυσκολότερο. «Ευτυχώς που δεν κάηκε ολόκληρο το χωριό», αναφέρει χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας την ανάγκη να ενισχυθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση και να της δοθεί ουσιαστικότερος ρόλος στο έργο της πρόληψης και της υποδομής των πυρκαγιών.