Στις 12 Ιούνη του 1982, πάνω από 750.000 άνθρωποι όλων των χρωμάτων, φυλών και θρησκευτικών δογμάτων συγκροτούν στη Νέα Υόρκη μια μεγαλειώδη πορεία για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Το συλλαλητήριο χαρακτηρίζεται από τα μέσα ενημέρωσης ως «πρωτοφανές γεγονός στα πολιτικά χρονικά του Νέου Κόσμου». Οι διαδηλωτές περικυκλώνουν τα κεντρικά γραφεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών όπου πραγματοποιείται η δεύτερη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού για τον αφοπλισμό. Μια συνέλευση ιδιαιτέρως κρίσιμη αφού εκείνη την περίοδο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους προωθούσαν το σχέδιο εγκατάστασης των πυραύλων μέσου βεληνεκούς «Πέρσινγκ» και «Κρουζ» στην Ευρώπη.

Δύο μέρες πριν το ιστορικό συλλαλητήριο της Νέας Υόρκης, στις 10 Ιούνη 1982, στη Βόννη πραγματοποιήθηκε η 6^η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, παρουσία του Αμερικανού Προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν και των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων όλων των κρατών - μελών. Κύριο αντικείμενο της Συνόδου ήταν η εγκατάσταση των πυραύλων «Πέρσινγκ» και «Κρουζ».

Την ώρα που συνεδρίαζαν οι ΝΑΤΟικοί ηγέτες, στην πρωτεύουσα της Δ. Γερμανίας πραγματοποιούνταν μια γιγαντιαία διαδήλωση στην οποία έπαιρναν μέρος πάνω από 300.000 ειρηνιστές.

Οι δυτικογερμανικές αρχές είχαν κινητοποιήσει δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς, είχαν στήσει οδοφράγματα, ενώ πολεμικά πλοία περιπολούσαν στο Ρήνο, βατραχάνθρωποι βρίσκονταν μέσα στο ποτάμι και δεκάδες στρατιωτικά ελικόπτερα πραγματοποιούσαν συνεχώς πτήσεις πάνω από τους διαδηλωτές. Τα μέτρα ασφαλείας στοιχειοθετούσαν εικόνα πραγματικής κατάστασης πολιορκίας της δυτικογερμανικής πρωτεύουσας, που παρόμοιά της δεν είχε ζήσει ευρωπαϊκή πόλη σε καιρό ειρήνης.

Η εγκατάσταση των «ευρωπυραύλων», όπως αποκαλούνταν οι «Πέρσινγκ» και «Κρουζ», στην Ευρώπη καταδείκνυε την προσπάθεια του ΝΑΤΟ να εξασφαλίσει την πυρηνική υπεροχή έναντι της Σοβιετικής Ενωσης. Ομως, η παρουσία των «ευρωπυραύλων» στα εδάφη των δυτικοευρωπαϊκών κρατών καθιστούσε αυτά τα κράτη στόχους πυρηνικών πληγμάτων από τους σοβιετικούς πυραύλους αν η ΕΣΣΔ δεχόταν πυρηνική επίθεση. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το τεράστιο κόστος που θα επωμιζόταν τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, προκάλεσε ένα τεράστιο φιλειρηνικό κίνημα σ' ολόκληρη την Ευρώπη, το οποίο οδήγησε τελικά στη ματαίωση της εγκατάστασης. Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτού του κινήματος έπαιξαν οι προτάσεις της ΕΣΣΔ για το πάγωμα των εξοπλισμών, την αμοιβαία εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, κυριαρχίας και ανεξαρτησίας όλων των κρατών και τη ρητή δέσμευση από το ΝΑΤΟ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας ότι δε θα προχωρήσουν στο «πρώτο πλήγμα». Προτάσεις που απορρίφθηκαν από τους ηγέτες του ΝΑΤΟ.