Αυτό που πρέπει να σκεφτεί ο λαός είναι ποιος ήταν πάντα δίπλα του. Ποιος ήταν αυτός που στήριζε τους αγώνες του για μια καλύτερη ζωή. Να σκεφτεί τη συνέπεια ή μάλλον την ασυνέπεια όλων των άλλων. Γιατί μετά τις εκλογές, στις 26 του μήνα, τα μνημόνια και ό,τι αυτά συνεπάγονται, δηλαδή οι εφαρμοστικοί νόμοι και γενικά η αντιλαϊκή πολιτική θα είναι εδώ, η ΕΕ δε θα πάψει να υπάρχει και είναι γνωστό ότι η ΕΕ είναι το στρατηγείο του κεφαλαίου. Ολες, λοιπόν, οι ρυθμίσεις, όλοι οι νόμοι, όλες οι διαρθρωτικές λεγόμενες αλλαγές αποβλέπουν στο να φτηνύνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, ώστε το μεγάλο κεφάλαιο να διατηρήσει και να αυξήσει τα κέρδη του. Αυτή είναι η πεμπτουσία της πολιτικής που εφαρμόζεται διαχρονικά. Σήμερα εφαρμόζεται με μεγαλύτερη ένταση. Και να σκεφτεί ο λαός, επομένως, ποιος ήταν απέναντι σε αυτήν την πολιτική. Και να σκεφτεί, επίσης, ότι για να υπάρξει και μια ανάσχεση αυτής της επίθεσης ή και για να υπάρξουν κάποιες θετικές για το λαό ρυθμίσεις, θα πρέπει να υπάρχει κι ένα ισχυρό αντίβαρο.

Και το ισχυρό αντίβαρο είναι μόνο το ΚΚΕ.